ဘ၀ဟာ စြန္းထင္းခံထားရတဲ့
အစြန္းအထင္းကေလးေတြလိုေပါ့
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေႏြရာသီေတြထဲကို အလြယ္တစ္ကူ
ျပဳတ္က်လာခဲ့တယ္
ရာသီဥတု ေလးပါးစလံုးမွာ
ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးအရည္အေသြးေတြအားလံုးဟာ
ေနာက္ေကာက္က်ေန
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေနျပီး ဒီစက္၀ိုင္းေတြကို
ဒီထက္ ပိုျမန္ေအာင္ လွည့္ေပးေနရင္ေကာင္းမယ္
ခပ္တိုးတိုးလိုက္ဆိုမိေနတဲ့ ခတ္ေပၚေတးသံေတြအလိုက္
နာက်င္သမွ် ဘာေတြမ်ား အစီစဥ္တက်ရွိမလဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ပိတ္ထားတဲ့ ေသာ့အိမ္ဟာ
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သက္တမ္းေတြကို ေက်ာ္လြန္ ခဲ့ေလျပီ
အေရျပားေပၚကေန စာရြက္ေပၚ ကူးေျပာင္းလာေသာ
မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ား
မေမ့ႏိုင္တာေတြလည္း ေမ့ခဲ့ဖူးပါျပီ
တစ္ေယာက္ေယာက္က ဒီငယ္ဘ၀ေတြ ျပန္ေပးလည္း
ကိုယ္ဆယ္ယူစရာ ကိုယ့္ အိပ္မက္ဟာ
ေဘာင္က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးထက္ ပိုမရွိေတာ့ဘူး
** လူရယ္ေခၚႏိုင္တဲ့အခါ နာက်င္တတ္ၿပီ စိတ္မွာ
ျပန္လည္ေလွ်ာ္ဖြတ္မရေတာ့ဘူး
ဘ၀က ညစ္ပတ္တယ္ **
အခ်ိန္ေတြဟာ သီခ်င္းေတြနားေထာင္တယ္
ကဗ်ာေတြေရးတယ္ နီတိေတြကိုဆန္႔က်င့္တယ္
အမွတ္အသားေတြကို စြန္႔ခြါတယ္.
လမ္းေဘး ကေဖးဆိုင္ကေလးေတြကို ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တယ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘ၀ကို စကၠဴေလတံခြန္ေလးလို လြင့္လို႔.....
အက်အရံႈးေတြနဲ႔ ေနသားတက်..
လိုအပ္တာေတြထက္ ပုိျပီးလိုအပ္ေနလဲ
မလိုအပ္သလို ေနထိုင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ၾကီးမရေတာ့တဲ့
စိတ္ေရာဂါဟာ
လူ႕သက္တမ္းမွာ ကိုယ္ေရးျဖစ္တဲ့ သမိုင္းအစြန္းအထင္းကေလးေတြ႔ေပါ့
မနက္ျဖန္ေတြဟာ ျဖစ္သလိုပဲ ေရာက္လာပါေစေတာ့လို႔
ခဏခဏေတြးျဖစ္တဲ့ ေန႔ေဟာင္းေန႔ရက္မ်ား
ဒီလိုနဲ႔ပဲ အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္တဲ့ညေတြဟာ
လူ႔ျဖစ္တည္မႈေတြကို အဆံုးသတ္ေပးသြားႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ေနရတယ္
ျမင္ႏိုင္တယ္ဆိုရံုအလင္းေရာင္ကေလးနဲ႔
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေရးျခယ္ ထားမိတယ္
အပိုင္းအစသက္သက္ေတြလို
တစ္စစီ ကိုယ္ျဖတ္ေတာက္ထားတဲ့ စိတ္ဟာ
ျပိဳက်ေတာ့မယ့္ ေလထုထဲမွာ
လြင့္ေနရသလို ေမ်ာေနတာကိုက သိပ္ေလးလံေနပါလား
ကိုယ့္သက္တမ္းမွာ ကိုယ့္မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကိုပဲ
အရင္ဆံုး အဆံုးသတ္ထားခ်င္မိတယ္
ဒီလိုနဲ႕ပဲ.ေရြ႕လ်ားေနသမွ်ဟာ
ရပ္တန္႔ေနရတာထက္ ပိုေရြ႕မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
အေရျပားေပၚေလာင္လာတဲ့ စာသားေတြဟာ
မေရးျဖစ္တဲ့ ဒိုင္ယာယီစာအုပ္ေတြကို
ေက်ာ္လြန္ဖို႔ခက္ေနတယ္
စြန္႔ခြါရတာက ပိုျပီးအင္အားကုန္လြယ္သလား
ကိုယ္ဟာ ဒီသမိုင္းျဖစ္စဥ္မွာ
ဗလာစာရြက္ၾကမ္းၾကမ္းေလးတစ္ရြက္လိုေပါ့
အိပ္မက္ေတြခ်ေရးတာက ခက္ခဲတာေတြထက္
ပိုျပီး ခက္ခဲ ခဲ့ပါတယ္
ကိုယ့္ကို ေရြးခ်ယ္လာခဲ့တဲ့ ကံတရားေတြကို
ကိုယ္က ျပန္ေရြးျခယ္ၾကည့္မိတဲ့အခါ
ျပဳတ္က်လာတ့ဲ ရာသီဥတုေလးပါးစလံုးမွာ
ေထာင့္စြန္းေတြဟာ ေပ်ာက္ဆံုးလို႔ေနတယ္...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘ၀ကို စကၠဴေလတံခြန္ေလးလို လြင့္လို႔.....
ဒီဘ၀ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးမွာ
အခ်ိန္ေတြဟာ
ခက္ခဲတာေတြထက္ ပိုျပီးခက္ခဲခဲ့ပါတယ္။
မွဴးသစ္
March 18, 2014
** ထူးအိမ္သင္ - "လူနဲ႔ အက်ၤ ီ"
ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးအရည္အေသြးေတြအားလံုးဟာ
ေနာက္ေကာက္က်ေန
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေနျပီး ဒီစက္၀ိုင္းေတြကို
ဒီထက္ ပိုျမန္ေအာင္ လွည့္ေပးေနရင္ေကာင္းမယ္
ခပ္တိုးတိုးလိုက္ဆိုမိေနတဲ့ ခတ္ေပၚေတးသံေတြအလိုက္
နာက်င္သမွ် ဘာေတြမ်ား အစီစဥ္တက်ရွိမလဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ပိတ္ထားတဲ့ ေသာ့အိမ္ဟာ
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သက္တမ္းေတြကို ေက်ာ္လြန္ ခဲ့ေလျပီ
အေရျပားေပၚကေန စာရြက္ေပၚ ကူးေျပာင္းလာေသာ
မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ား
မေမ့ႏိုင္တာေတြလည္း ေမ့ခဲ့ဖူးပါျပီ
တစ္ေယာက္ေယာက္က ဒီငယ္ဘ၀ေတြ ျပန္ေပးလည္း
ကိုယ္ဆယ္ယူစရာ ကိုယ့္ အိပ္မက္ဟာ
ေဘာင္က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးထက္ ပိုမရွိေတာ့ဘူး
** လူရယ္ေခၚႏိုင္တဲ့အခါ နာက်င္တတ္ၿပီ စိတ္မွာ
ျပန္လည္ေလွ်ာ္ဖြတ္မရေတာ့ဘူး
ဘ၀က ညစ္ပတ္တယ္ **
အခ်ိန္ေတြဟာ သီခ်င္းေတြနားေထာင္တယ္
ကဗ်ာေတြေရးတယ္ နီတိေတြကိုဆန္႔က်င့္တယ္
အမွတ္အသားေတြကို စြန္႔ခြါတယ္.
လမ္းေဘး ကေဖးဆိုင္ကေလးေတြကို ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တယ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘ၀ကို စကၠဴေလတံခြန္ေလးလို လြင့္လို႔.....
အက်အရံႈးေတြနဲ႔ ေနသားတက်..
လိုအပ္တာေတြထက္ ပုိျပီးလိုအပ္ေနလဲ
မလိုအပ္သလို ေနထိုင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ၾကီးမရေတာ့တဲ့
စိတ္ေရာဂါဟာ
လူ႕သက္တမ္းမွာ ကိုယ္ေရးျဖစ္တဲ့ သမိုင္းအစြန္းအထင္းကေလးေတြ႔ေပါ့
မနက္ျဖန္ေတြဟာ ျဖစ္သလိုပဲ ေရာက္လာပါေစေတာ့လို႔
ခဏခဏေတြးျဖစ္တဲ့ ေန႔ေဟာင္းေန႔ရက္မ်ား
ဒီလိုနဲ႔ပဲ အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္တဲ့ညေတြဟာ
လူ႔ျဖစ္တည္မႈေတြကို အဆံုးသတ္ေပးသြားႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ေနရတယ္
ျမင္ႏိုင္တယ္ဆိုရံုအလင္းေရာင္ကေလးနဲ႔
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေရးျခယ္ ထားမိတယ္
အပိုင္းအစသက္သက္ေတြလို
တစ္စစီ ကိုယ္ျဖတ္ေတာက္ထားတဲ့ စိတ္ဟာ
ျပိဳက်ေတာ့မယ့္ ေလထုထဲမွာ
လြင့္ေနရသလို ေမ်ာေနတာကိုက သိပ္ေလးလံေနပါလား
ကိုယ့္သက္တမ္းမွာ ကိုယ့္မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကိုပဲ
အရင္ဆံုး အဆံုးသတ္ထားခ်င္မိတယ္
ဒီလိုနဲ႕ပဲ.ေရြ႕လ်ားေနသမွ်ဟာ
ရပ္တန္႔ေနရတာထက္ ပိုေရြ႕မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
အေရျပားေပၚေလာင္လာတဲ့ စာသားေတြဟာ
မေရးျဖစ္တဲ့ ဒိုင္ယာယီစာအုပ္ေတြကို
ေက်ာ္လြန္ဖို႔ခက္ေနတယ္
စြန္႔ခြါရတာက ပိုျပီးအင္အားကုန္လြယ္သလား
ကိုယ္ဟာ ဒီသမိုင္းျဖစ္စဥ္မွာ
ဗလာစာရြက္ၾကမ္းၾကမ္းေလးတစ္ရြက္လိုေပါ့
အိပ္မက္ေတြခ်ေရးတာက ခက္ခဲတာေတြထက္
ပိုျပီး ခက္ခဲ ခဲ့ပါတယ္
ကိုယ့္ကို ေရြးခ်ယ္လာခဲ့တဲ့ ကံတရားေတြကို
ကိုယ္က ျပန္ေရြးျခယ္ၾကည့္မိတဲ့အခါ
ျပဳတ္က်လာတ့ဲ ရာသီဥတုေလးပါးစလံုးမွာ
ေထာင့္စြန္းေတြဟာ ေပ်ာက္ဆံုးလို႔ေနတယ္...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘ၀ကို စကၠဴေလတံခြန္ေလးလို လြင့္လို႔.....
ဒီဘ၀ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးမွာ
အခ်ိန္ေတြဟာ
ခက္ခဲတာေတြထက္ ပိုျပီးခက္ခဲခဲ့ပါတယ္။
မွဴးသစ္
March 18, 2014
** ထူးအိမ္သင္ - "လူနဲ႔ အက်ၤ ီ"
No comments:
Post a Comment