ေအးစက္မွဳ အဆုပ္လိုက္ အခဲလိုက္ေတြဟာ သည္းသည္းလွဳပ္ က်ဆင္း
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သဲသဲကြဲကြဲ ျမင္ရဖို႔ မလြယ္ေတာ့
အတိတ္
" အိမ္နေဘးက သစ္ပင္မွာ ငွက္ဆိုးထိုးသံေတြ "
ထပ္တလဲလဲ အာရံုေၾကာထဲ စိမ့္ဝင္လာခဲ့တဲ့
သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ စိုင္းထီးဆိုင္ သီခ်င္း တစ္ပိုင္းတစ္စ
လက္လုပ္ရႊံ႕မီးဖိုထဲ ထီးရိုးဝါးေလးစိတ္ကြဲ ထင္းစေလးေတြ
အေပၚယံ အေရျပား ေႏြးသြားယံုေလးအတြက္ တဖ်စ္ဖ်စ္ ေလာင္ကြ်မ္းေပးရ
ဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းေျမာက္ ဝါးထင္းေလးျဖစ္ပါသလဲ
ေအးစက္မွဳဒဏ္ေတြနဲ႔ မွတ္ဥာဏ္ဟာ ထံုအသြား
အကြာအေဝးဟာ သံသယစိတ္ခ်ည္း သက္သက္
တိတိက်က် ကိုယ္ေျပာတယ္
အေႏြးဓာတ္ကေလးဟာ သံသရာဆီမွ လာတယ္
မေသခင္အခ်ိန္ကေလးမွာ တစ္ခုခုကို အျပင္းအထန္ ယံုၾကည္သြားခ်င္မိတာေလးပါပဲ
ဘယ္လိုေအးစက္မွဳမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ့္ကို ၂၅ ႏွစ္လံုးလံုး ပြတ္သတ္ေနတာလဲ
ဒါဟာ ရန္ပြဲေတြ ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေပၚ အျမင္မၾကည္လင္မွဳ ၊ မၾကာခဏ ေသြးဆူမွဳေတြရဲ႕ အစ
သိပ္ကို ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးဆန္တဲ့ လူငယ္ဘဝ
ခဏတာ ေႏြးသြားသလို ထင္မိတဲ့ အခိုက္အတန္႔
ေနာက္ဆံုးေတာ့
ကိုယ့္အေရျပားကိုယ္ မီးနဲ႔ ျမွိဳက္ျပီး အရသာခံသလိုေပါ့
မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က် ဟာသဇာတ္ကြက္မ်ား အျဖစ္
ဘဝဆိုတာ ပူေႏြးေနဖို႔ပဲ လိုတာ မဟုတ္လား
အဲ့လိုယူဆျပီး ေခတ္ထဲကို အလ်ားလိုက္ အတြင္းပိုင္းထဲအထိ အတင္းတိုးဝင္
တစ္ကိုယ္လံုး ျပာႏွမ္းလာတာနဲ႔ ဟိုက္ပိုသားမီးယားေရာဂါပဲ အဖတ္တင္တယ္
ေျခေထာက္ေတြဟာ ခပ္ေႏြးေႏြးအိမ္ကေလးဆီ ေရာက္ပါဦးမလား
ပါးစပ္ဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အာေစးေတြနဲ႔ ျပည့္လို႔
ဆယ္ယူမိသမွ်ဟာ အကုသိုလ္ဆိုတာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေန
ဒါနဲ႔ေတာင္
ေနာက္ဘဝဆီက အကုသိုလ္ကို လွမ္းေခ်းေနေသးတဲ့ သစ္ပင္
အိမ္ေထာင္ဦးစီးတစ္ေယာက္ဟာ ခိုးျပီး အားငယ္ ဝမ္းနည္းတက္ရတယ္
သိပ္လွတဲ့ ေလာကဝဋ္ ဆိိုပါေတာ့
အေႏြးဓာတ္ဟာ ညီမေလး မခင္ပ်ိဳဆီကလား
ေဒါက္တိုင္ေလးေတြနဲ႔ ၾကက္အရိုးေလးဆီကလား
လက္လုပ္ရႊံ႕မီးဖိုေလးထဲကလား
ကိုယ့္စိတ္အတြင္းသားထဲက ထြက္လာတာမ်ားလား
အရာအားလံုးဟာ မ်က္တစ္ေထာက္စာတင္ ေဝဝါး
အရင္က ဒုကၡ နာက်င္မွဳေတြဟာ
အခု သိပ္ရယ္ရတဲ့ ဟာသေတြ အျဖစ္သာ ။ ။
- ေမာင္မိုးျမင့္
၂၆ . ၁ . ၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment