ေဖ့စ္ဘုတ္ႏိုင္ငံေတာ္ ေဖ့စ္ဘုတ္ႏိုင္ငံသား

အင္တာနက္ဆိုတာၾကီး စတင္ေပၚကာစ တုန္းက ဆိုလွ်င္ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာအတြက္ေတာ့ အထီးမွန္း အမမွန္းမသိ ေၾကာက္လန္႔စရာၾကီးသက္သက္သာျဖစ္ခဲ့သည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာဆိုသည္က ရြာဆိုေသာ္လည္း
နယ္ျမိဳေလးတစ္ခုစာနီးပါးေလာက္ အေနအထားရွိသည္။ စီးပြားေရးအရလည္း ေတာင့္တင္းသည့္
အေျခအေနမ်ားရွိသည္။ ရြာသူရြာသားေတြအေနနဲ႔ကလည္း စည္းစည္းလံုးလံုး စုစုစည္းစည္း ရွိသည္ဟု ဆိုရမည္။  သူ႔အရပ္ႏွင့္သူ႔ဇတ္အေျခအေနမ်ားကေတာ့ အားလံုး အဆင္ေျပေျပရွိေနၾကသည့္ ရြာကေလးတစ္ရြာပင္ ဆက္သြယ္ေရး
ကလည္း လြယ္လြယ္ ကူကူ အဆင္ေျပေသာ အေျခအေနမွာရွိသည္။ ေခတ္ႏွင့္လုိက္မမီသည့္အရာတစ္ခုဆို၍
ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ရြာသား အေနနဲ႔ နည္းပညာမ်ားနဲ႔ေတာ့ အလွမ္းေ၀းလြန္းသည္။

ဆိုေတာ့ အင္တာနက္ဆိုတာၾကီးႏွင့္ျပန္ဆက္ရလွ်င္ေတာ့္ ကိုေက်ာ္ေမာင္ တို႔ရြာ အတြက္ကေတာ့ ဒါၾကီးဘာၾကီးလဲဟု
ေမးၾကရသည့္ အေနအထား အင္တာနက္ႏွင့္ ထိစပ္ရသည့္ ရြာသား ဆိုသည္ကလည္း မရွိသေလာက္နည္းသည္။
လံုး၀မရွိဘူးဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနၾကတဲ့ လူေတြကို ဆက္သြယ္ၾကသည့္
သူေတြေတာ့ရွိသည္။ ဒီလူေတြရဲ႔ တစ္ခြန္းစကား တစ္ခြန္းနားျဖင့္ အင္တာနက္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းအရာ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာသို႔
ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလသည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာကို အင္တာနက္ဆိုသည့္ စကားလံုးၾကီး စတင္ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တုန္းကေတာ့
ရြာကလူေတြအတြက္ အထူးတဆန္း မီးကိုစျမင္ဖူးကစ လူရိုင္းေတြလို မထိရဲမတို႔ရဲ သည့္အရာတစ္ခုလိုျဖစ္ေနသည္.။
ဒါသည္ပင္မက အင္တာနက္ဆိုသည္က ကေလးေတြကို ေျခာက္လွန္႔ၾကသည့္ ေဒေ၀ါၾကီးအလား
ရြာသားအျခင္းျခင္းၾကားမွာ အျပန္အလွန္႔ေျခာက္လန္႔ၾကသည့္ အရာတစ္ခုလိုျဖစ္ေနသည္။

တစ္ခုခုဆိုလွ်င္
"အင္တာနက္ေပၚေရာက္သြားမယ္ ဘာမွတ္လဲ"
"အင္တာနက္ကေန ျဖန္႔လိုက္ရမလား" စသည္ျဖင့္ အသံုးျပဳေျပာဆိုေလ့ရွိၾကသည္။
ရြာက လံုမပ်ိဳတစ္ေယာက္ ၀တ္တာစားတာ အနည္းငယ္ ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္း ျဖစ္သြားျပီဆိုရင္ေတာ့
"ဒီေကာင္မေလးေတာ့ အင္တာနက္ေပၚေရာက္ေတာ့မယ္ "
"အင္တာနက္ေပၚေရာက္သြားမွ မွတ္မွာ" စသည္ျဖင့္ မွတ္ခ်က္ျပဳေျပာဆိုတတ္ၾကေသးသည္။

ဒါေတြပင္မကေသး အင္တာနက္ အေခြဆိုျပီး ရြာက အေခြငွားဆိုင္ေတြ ေရာက္လာျပီဆိုလို႔ကေတာ့ တန္းစီဇယားျဖင့္
လက္မလည္ေအာင္ငွားရသည့္ အေျခအေနမ်ိဳး။ အဲ့ထိေလာက္ထိေအာင္ပင္ အင္တာနက္က ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ရြာကို ဆြဲေဆာင္ထားႏိုင္သည္။ ဒီၾကားထဲ ႏိုင္ငံျခားေရာက္သူေတြကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ျမိဳ႔တက္ျပိး အင္တာနက္ကေန ဖုန္းေျပာသူေတြကလည္း ရြာကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ရိုးရိုးတန္းတန္းျပန္မလာ ျပန္ေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႔
အင္တာနက္ေပၚက အေၾကာင္းေတြကိုအားရ၀မ္းသာ ၾကြားလံုးထုတ္တတ္ၾကေသးသည္။
ဒါကလည္း ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာအတြက္ အင္တာနက္ ပိုး ပိုမိုျပန္႔ပြားေစမည့္အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခု
ျဖစ္လာေလေတာ့သည္။
သိၾကသည့္ လူဆိုသည္က တစ္ျခားလူမသံုးဖူး မကိုင္တြယ္ဖူးသည့္ အသစ္အဆန္းတစ္ခုခု အသံုးျပရျပီဆိုရင္ လိုတာထက္ပိုျပီး ေျပာဆိုတတ္ၾကသည္မွာ သဘာ၀ပင္မဟုတ္ပါလား ။

ဒီလိုအေျခအေနအမ်ိဳးေတြမွာ ရွိေနေတာ့ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာကလူေတြအတြက္ အင္တာနက္နဲ႔ ထိစပ္ခြင့္ရေရးမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိမ္မက္ၾကီးတစ္ခုျဖစ္ေနသည္။ ရြာက သူၾကီးအပါအ၀င္ ရြာမ်က္နာဖုံး သူေဌးေတြကပင္ အခြင့္သာလွ်င္ ရြာမွာ အင္တာနက္အသံုးျပဳႏိုင္ေရး ၾကိဳးစားခ်င္ေနၾကသည့္အေနအထား။ သို႔ေသာ္ ရြာသားေတြအတြက္ အင္တာနက္အသံုးျပဳႏိုင္ဖို႔ အခက္အခဲေတြကလည္းအမ်ားၾကီး ဆက္သြယ္ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔ အဆင္ေျပသည္ထားဦး ကြန္ပ်ဴတာအသံုးျပဳတတ္ဖို႔က အခက္အခဲျဖစ္ေနသည္။ ကြန္ပ်ဴတာဆိုသည္ကလည္း ရြာကလူေတြႏွင့္ အလွမ္းေ၀းလြန္းသည္။ ျမိဳ႔မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ၾကသည့္ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း
ကြန္ပ်ဴတာ ပညာရပ္ႏွင့္ထိစပ္သူေတြမရွိၾက။ ။ဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့ ဆိုင္ကေလးတစ္ဆိုင္မွာသာ ကြန္ပ်ဴတာအေသးေလးတစ္လံုးသာရွိသည္။ ဒါေတာင္ကြန္ပ်ဴတာကိုင္တဲ့လူက ဖိုတိုေရွာ့ေလာက္သာ တတ္ေျမာက္ထားသူျဖစ္သည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ရြာမွာ ထူးျခားသည့္ ဥာဏ္ကေလးတစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ အ့ဲသည့္ ဥာဏ္က တစ္ျခားေတာ့မဟုတ္
ရြာမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္စံုတစ္ခု စျပီးလုပ္လိုက္ျပီဆိုလွ်င္ တစ္ျခားလူေတြကပါ အားက်မခံ လိုက္လုပ္တတ္ၾကသည့္ ဥာဏ္ျဖစ္သည္။ ဗီဒီယိုေခတ္တုန္းကလည္း ဗီဒိယုိ ေခတ္မို႔လို႔ ၊ တီဗီဂိမ္း ေခတ္ဆိုရင္လည္း တီဗီဂိမ္းေခတ္မို႔လို႔
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အားက်မခံ အျပိဳင္အဆိုင္ လုပ္တတ္ၾကသည့္ ဥာဏ္ကေလးေတြက ရြာသားအားလံုးမွာရွိေနသည္။ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး နည္းပညာ အစစအရာရာမွာ တစ္ေယာက္က စတာနဲ႔ ေနာက္လူေတြကပါ အားက်မခံလိုက္လုပ္တတ္ၾကျခင္းဆိုပါေတာ့။

လက္ကိုင္မိုဘိုင္းဖုန္းေပၚေတြ ေပၚကာစတုန္းဆိုလွ်င္လည္းဒီလိုပင္ သူ႔ထက္ငါဦးေအာင္ ၀ယ္ယူကိုင္ၾကသည္။
ဟန္းဖုန္းကိုခါးခ်ိတ္ ရြာပတ္ျပီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ပတ္ေမာင္းေနၾကသူမ်ားမွာ မနည္း။
ဒီၾကားထဲ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရင္း ဖုန္းကို အသံအက်ယ္ၾကီးျဖင့္ ေျပာေနၾကပံုမွာ စတိုင္ၾကီးတစ္ခုလို ျဖစ္ခဲ့ေသးသည္။
အဲ့သည့္တုန္းက ငါးသိန္းတန္ဖုန္းေတြ ေပၚကာစ အခ်ိန္ဆိုပါေတာ့..။

ဒီလိုျဖင့္ နည္းပညာေတြကလည္း တစ္စတစ္ တိုးတက္လာခဲ့ေလသည္။ ဖုန္းေစ်းေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္းက်လာသည္ ငါးသိန္းျပီးေတာ့ ႏွစ္သိန္း၊ ႏွစ္သိန္းတန္ဖုန္းထြက္လာေတာ့ရြာမွာရွိတဲ့ လူတိုင္းလိုလိုက ဟန္းဖုန္းကို အသံုးျပဳ႔ႏိုင္သည့္အေနအထားမ်ားသို႔ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္သည္။

လက္နဲ႔တြန္းရတဲ့ တက္စကရင္ဖုန္းဆိုျပီး ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာကို ဖုန္းအသစ္အဆန္းတစ္ခု စတင္ တင္သြင္းလာသူကေတာ့ သူၾကီးသား ငမူးျဖစ္သည္။ သူၾကီးသား ငမူး ကိုင္ထားတာက တရုတ္ျဖစ္ဟာ့ဒ္ေ၀း ဟမ္းစက္၊ ဒီဟမ္းစက္ကေလးကုိ တစ္ကိုင္ကိုင္နဲ႔ သူၾကီးသားငမူးက
တစ္ရြာလံုးပတ္ျပီး ပါတီ စည္းရံုးေရးဆင္းသလိုမ်ိဳး ၾကြားလံုးလိုက္ထုတ္ေတာ့သည္။

လက္နဲ႔တြန္းလိုက္ရံုနဲ႔ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့ ၊ဒီထက္ ပိုျပီး ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာသားေတြကို
ေဆးထိုးေပးလိုက္သည့္ အရာက တစ္ျခားမဟုတ္ သူၾကီးသားငမူးက သူ႔ဖုန္းမွာ အင္တာနက္ခ်ိတ္ဆက္လိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း
တစ္ရြာလံုးကို ေမာင္းေခတ္ေၾကညာပစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဒါတင္ပင္မကေသး သူအေန႔နဲ႔ အင္တာနက္ေပၚမွာ ထံုးလိုေမႊေရလိုေႏွာက္
ႏိုင္ဖို႔ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္ တစ္ခု ဖြင့္လွစ္လိုက္ျပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကိုပါ ထပ္ေလာင္းၾကြားလံုးထုတ္လိုက္ေသးသည္။

တကယ္ေတာ့ သူၾကီးသားငမူးအေနနဲ႔ ေဖ့စ္ဘုတ္ဆိုသည့္အရာၾကီးကို စိတ္၀င္စားေနခဲ့သည္မွာ အေတာ္ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
မေလးရွားေရာက္ေနတဲ့ ညီျဖစ္သူ ဆက္သြယ္ဖို႔ ျမိဳ႔တက္ျပီး အင္တာနက္ အသံုးျပဳတိုင္း ျမိဳ႔ကလူေတြၾကားထဲမွာ
ေဖ့စ္ဘုတ္ ေဖ့စ္ဘုတ္ ဆိုျပီး အေတာ့္ကို ေခတ္စားေျပာဆိုေနၾကေတာ့ သူအေနနဲ႔  ေဖ့စ္ဘုတ္ ဘာၾကီးလဲ ဟု စိတ္၀င္တစားျဖစ္မိေနသည္မွာ မဆန္း။ ဒီၾကားထဲ ျမိဳ႔မွာ ရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လည္း
ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာလွလွေတြ အရမ္းမ်ားေၾကာင္း ကံေကာင္းလွ်င္ နန္းခင္ေဇယ်ာတို႔္ ခင္၀င့္၀ါတို႔ ႏွင့္ပင္
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းစံုၾကည့္ႏိုင္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ မ်ိဳးစံု ေဖါက္သည္ခ်ထားေတာ့ ငမူးတစ္ေယာက္ ေဖ့စ္ဘုတ္
အေပၚ စိတ္၀င္စားမႈက အျမင့္ဆံုးအထိ ျမင့္တက္လာေတာ့သည္။

အဲ့ေတာ့ သူလည္း ေခတ္ေနာက္က်ေနလို႔ မျဖစ္ မေလးရွားေရာက္ေနတဲ့ ညီျဖစ္သူကို မရမက ေမးျမန္းျပီးေနာက္  သူ႔အတြက္ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္ တစ္ခုကို ဖြင့္ေပးဖို႔  ေတာင္းဆိုလိုက္ေတာ့သည္။

သူၾကီးသား ငမူး အတြက္ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္တစ္ခု ရရွိလိုက္ျခင္းမွာ ေမ်ာက္လက္ထဲကို ငါးပိထည့္ေပးလိုက္သလိုပင္
တစ္ခ်ိန္လံုး လက္ထဲ ကဖုန္း ကို ပြတ္လို႔ မဆံုးျဖစ္ေနေတာ့သည္။ လက္ထဲက ဖုန္းကို ပြတ္ေနရံုတင္မက သူ႔ကိုယ့္သူ ပိုစ္မ်ိဳးစံုျဖင့္
ဓါတ္ပံုေတြရိုက္လိုက္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္လိုက္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဓါတ္ပံုရိုက္တာမွာလည္း သူ႔ကိုယ္တိုင္တင္ မဟုတ္
ရြာမွာ ရွိရွိသမွ် ျမင္ကြင္းေတြ အားလံုး ဓါတ္ပံုလိုက္ရိုက္ ျပီးေတာ့ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္သည္။ ဘယ္ေလာက္အထိလည္းဆိုလွ်င္
သူ႔ အိမ္က ေခြးၾကီး ေအာင္နက္က အစ ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီး ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္ျခင္းကို ခံရရွာသည္။
သူ႔ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္ ကိုေတာင္ ခန္႔ခန္႔ညားညား ေပးထားလိုက္ေသးသည္
"သူၾကီးရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသား ေမာင္ေမာင္မူး" ဟူ၍

သူၾကီးသား ငမူးတစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ တက္စကရင္ဖုန္းကေလးကို ပြတ္လိုက္ ဓါတ္ပံု တဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္လိုက္
ေဖ့ဘုတ္အေၾကာင္းေတြကို တစ္ရြာလံုးပတ္ျပီး ၾကြားလံုးထုတ္လိုက္ျဖစ္ေနေတာ့ က်န္္တဲ့ ရြာသားေတြအားလံုးက
မရိုးမရြျဖစ္ကုန္ ၾကေတာ့သည္။ သူတို႔လည္း ေဖ့စ္ဘုတ္ကို စိတ္၀င္စားမႈက ျမင့္တက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ဟိုအရင္တုန္းကေတာ့ ရြာကလူေတြအေနနဲ႔ အင္တာနက္အသံုးျပဳခြင့္ရေရးအတြက္ဆိုလွ်င္  ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးျပဳတတ္မွ
ျဖစ္ႏိုင္မည္ဟု ေတြးထားေနရာမွ အခုခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ တက္စကရင္ဖုန္းေလး ရွိရံုျဖင့္ အင္တာနက္ အသံုးျပဳႏိုင္မည္အေျခအေန
ေရာက္လာေတာ့ အားလံုးက စိတ္ထဲမွ မေနႏိုင္မထိုင္ျဖစ္လာၾကေတာ့သည္။

သူၾကီးသားငမူးက စတင္လိုက္သည့္ တက္စကရင္နဲ႔ ေဖ့စ္ဘုတ္ ပိုးမွာ တစ္ရြာလံုးကို ကူးဆက္သြားေတာ့သည္။ ရြာကလူေတြမွာလည္း ဟိုအရင္ကတည္းက တစ္ေယာက္လုပ္ရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလိုက္လုပ္ခ်င္ၾကသည့္
ဥာဏ္ကေလးေတြ ရွိေနၾကေတာ့ တစ္ရြာလံုးနီးပါး လက္နဲ႔တြန္းရတဲ့ ဟန္းစက္ေတြ တစ္ကိုင္ကိုင္ျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္။ အစပထမေတာ့ ငမူးနဲ႔ အေပါင္းအသင္းတစ္သိုက္ကေနစတင္ျပီး ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚ ေရာက္လာၾကေပမယ့္ တစ္ျဖည္းျဖည္းေဖ့ဘုတ္အသံုးျပဳသူေတြက တစ္ရြာလံုးနီးပါး အထိ တိုးတက္လာခဲ့သည္။
ဒီလူေတြအတြက္နဲ႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ ရြာသားေတြလည္း အျငိမ္မေနရ
တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ေဖ့ဘုတ္အေကာင့္ဖြင့္ေပးေနရသည့္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေနရရွာသည္။


ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ တစ္ရြာလံုးကို ေဖ့ဘုစ္ ပိုး ကူးဆက္ျခင္းကိုခံခဲ့ရျပီးေနာက္ ရြာသားမ်ားဧ။္ ေနထိုင္မႈပံုစံမ်ားမွာ
အေျပာင္းလဲၾကီးေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ရြာမွာ
ကမၻာၾကီးေပၚေရာက္ရွိသြားခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ရြာသူရြာသားအားလံုးက ကမၻာအတုထဲမွာ
ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾကျပီဆိုပါေတာ့ ..

ေဖ့ဘုစ္ဆိုသည့္ ကမၻာတုထဲမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကေသာ အထဲမွာ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔လည္းပါ၀င္လာခဲ့သည္။
 ႏွစ္ေယာက္လံုးက ရိုးရိုးေအးေအး ခပ္ထံုထံု ဆိုသည့္အထဲတြင္ ရွိေနေသာ္လည္း တိုးတက္လာေသာ နည္းပညာေတြ ကိုေတာ့
သူတို႔လည္း ထိေတြ႔အသံုးျပဳခ်င္ၾကသည္မဟုတ္လား။


ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ရြာရဲ႕ နည္းပညာအေပၚ ထိေတြ႔မႈ တိုးတက္လာခ်က္ကေတာ့ အံ့ၾသဖြယ္ရာပင္ျဖစ္သည္။
တစ္ရြားလံုးနီးပါး ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေဖ့စ္ဘုတ္ အေကာင့္ေတြ ရွိၾကသည္။ ရြာသူၾကီးက ဦးဖိုးေထာင္က ေနစျပီး
ႏြားေက်ာင္းသား ကိုၾကြက္ၾကီးအထိ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္ကိုယ္စီျဖင့္ ေဖ့စ္ဘုတ္ကို အသံုးျပဳေနၾကျပီဆိုပါေတာ့

တက္စကရင္ဖုန္းနဲ႔ ေဖ့စ္ဘုတ္နဲ႔ အသံုးျပဳမႈေတြ တိုးတက္လာေတာ့ ကိုေက်ာ္ေမာင္တုိ႔ ရြာရဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႔ဓေလ့ေတြလည္း
ေပ်ာက္မွန္းမသိ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၾကသည္။ ဟိုအရင္ကဆိုလွ်င္ ရြားသားေတြ အခ်င္းခ်င္း ေျပာေျပာဆိုဆို ျငင္းျငင္းခံုခံုရွိၾကသည္။
အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့ ရြာသားေတြအားလံုးလိုလိုက ကိုယ္စီ ဖုုန္းကေလးေတြကို ပြတ္လိုက္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတက္ေနလိုက္
ဂိမ္းကေလးေစာ့လိုက္ျဖစ္ေနျပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ႏူတ္ဆက္ေျပာဆိုၾကသည့္ အသံမ်ားတိတ္ဆိတ္ကုန္ၾကသည္။

တစ္ရြာလံုးလွည့္ပတ္ အတင္းတုတ္ေနရမွ ေနသာထိုင္သာ ရွိတတ္ေသာ ေဒၚစိန္တုတ္ တို႔ မေ၀တို႔ အဖြဲ႔လွ်င္ပင္
ရြာပတ္ျပီးအတင္းေျပာဆိုျခင္းမရွိၾကေတာ့ သူတို႔အတြက္ သတင္းမ်ားေဖါက္သယ္ခ်ရာေနရာမွာ
ေဖ့ဘုတ္ရဲ႕ မက္ေဆ့ေဘာက္မ်ားျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သည္။ တစ္ခါတစ္ေတာ့ မထိခလုတ္ ထိခလုတ္
အေၾကာင္းမ်ားဆိုရင္ Public မွာ ဖြင့္ခ် တတ္ေသးသည္။

ညေနညေန ဆိုလွ်င္ ဟိုအရင္က ရြာသားအမ်ားစုဧ။္ အပန္းေျဖရာေဒသမ်ားမွာ လဘက္ရည္ဆိုင္မ်ားျဖစ္သည္။ ရြာက လဘက္ရည္ဆိုသည္ကလည္း ရုပ္ရွင္ဇတ္လမ္းမ်ား မျပတ္ျပသေပးရေသာ ဆိုင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ တစ္ေနကုန္
လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းတို႔ လုပ္ကိုင္ၾကျပီးေနာက္ ရြာလယ္က လဘက္ရည္ေတြမွာ စုစည္းမိတတ္ၾကသည္။ အခုေတာ့
လဘက္ရည္ဆိုင္မ်ားပင္ ဆူဆူညံ့ညံ့ အသံမ်ားမရွိၾကေတာ့ ရုပ္ရွင္ဇတ္လမ္းမ်ားကိုလည္း အားေပးၾကည့္ရႈသူမ်ား
မရွိသေလာက္နည္း ပါး သြားခဲ့ေတာ့သည္။

တစ္ခုေတာ့ ထူးဆန္းတာရွိေသးသည္ ေဖ့စ္ဘုတ္ရဲဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈက လဘက္ရည္ဆိုင္ေတြကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ
ရွိလာေသာ္လည္း ရြာအေနာက္ဘက္က ယမကာဆိုင္မ်ားကိုေတာ့ လႊမ္းမိုး မႈ မရွိသည္က အံ့ၾသစရာပင္
ရြာအေနာက္ဘက္က ယမကာဆိုင္ေတြကေတာ့ အခ်ိန္မွန္ လူစည္ျမဲ စည္ကားျမဲ ဆူညံျမဲ ျဖစ္သည္။

ယမကာသမားတစ္သိုက္ကလည္း ျငိမ္သည္ အရက္ေပၚ သစၥမေဖါက္ေသာ္လည္း သူတို႔လည္း ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚေရာက္

ယမကားသမားျဖစ္ၾကသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ညေန ဘယ္မွာဘယ္ခ်ိန္ဆံုၾကမယ္ ဆိုတာကို ေတာ့
 ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚမွာ ခ်ိန္းဆိုၾကျခင္း ရွိၾကေလသည္။

ေဖ့စ္ဘုတ္ ေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးရလဒ္ေတြ ခံစားရသူေတြကလည္း တစ္ပံုတင္ပင္ ရွိၾကသည္။ အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာ
ေျပာျပရမည္ဆိုလွ်င္ ေဖ့ဘုတ္ကို ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ရြာသားေတြက ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ႏိုင္ၾကသည္။

ေဖ့စ္ဘုတ္ေၾကာင့္ အေကာင္းဆံုး အက်ိဳးခံစားရသူျပပါဆိုလွ်င္ သူၾကီးတပည့္ ကိုရင္ေမာင္
ျဖစ္သည္။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ေဖ့ဘုတ္ဆိုသည့္အရာမွာ ဘုရားေပးတဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္
သူက ေဖ့ဘုတ္စတင္တည္ေထာင္သူ ဇူကာဘတ္ ကို အိမ္ဦးခန္းမွာ ထားျပီး တစ္သက္လံုး ေကြ်းေမြးထားခ်င္မိသည္အထိ။

သူက ေဖ့ဘုတ္ကို သူ႔လုပ္ငန္းအတြက္ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ႏိုင္သူျဖစ္သည္။ အရင္ကဆိုလွ်င္ သူၾကီးအေနနဲ႔ ရြာသားေတြကို တစ္စံုတစ္ရာ မွာစရာရွိွလွ်င္ သူက တစ္ရြာလံုးနီးပါး တစ္အိမ္တက္တစ္အိမ္ဆင္း လိုက္ေျပာေပးရသည္။ ရြာမွာ
 ဘုန္းၾကီး စြမ္းကပ္တာအစ သူက သက္ဆိုင္ရာ ရြာသားေတြကို ဖိတ္ၾကားရသည္ အေၾကာင္းၾကားရသည္။ သူၾကီးက
ရြာသားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခ်င္တာမ်ိဳး၊ ေျပာခ်င္တာမ်ိဳးရွိရင္လည္း သူကသာ ေဆာင္ရြက္ေပးရသည္။

အခုေတာ့ အဲ့သည့္ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြအား လံုးကို ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ သူလြယ္လြယ္ကူကူ ေဆာင္ရြက္လာႏိုင္ျပီျဖစ္သည္။
ဘာပြဲ ဖိတ္မလဲ၊ ဘာအေၾကာင္းၾကားစရာ ရွိသလဲ၊ သူၾကီးက ဘာမွထားသလဲ ဆိုတာ သူ႔ေဖ့ဘုတ္စာမ်က္နာေပၚတင္ထား
ရံုျဖင့္ တစ္ရြာလံုး ကို အသိေပးႏိုင္ျပီးသည္။

ဥပမာ
"ညေန ၄ နာရီ ရြာဘုရားအပြဲအတြက္ အစည္းအေ၀း သူၾကီးအိမ္မွာ လုပ္မည္ ဆယ္အိမ္ေခါင္းမ်ား
မျဖစ္မေန လာေရာက္ရန္"

"ရြာထိပ္ လမ္းမၾကီး ပ်က္စီးေနတာ ျပင္ဖို႔ တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ လုပ္အားေပးရန္ မနက္ျဖန္မနက္ ေျခာက္နာရီ
သူၾကီးအိမ္အေရာက္လာရန္ သူၾကီးမွာထားပါတယ္"

စသည္ျဖင့္ ကိုရင္ေမာင္ သူၾကီးရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး အရာရွိလိုလို ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္လိုလို ျဖစ္လာေတာ့သည္။

ဒီၾကားထဲ ျပႆနာေတြ ရွင္းရတာကလည္း ရွိေသးသည္။ သူၾကီးရဲ႕ မွားၾကားခ်က္ေတြကို
သူ႔ေဖ့ဘုတ္မွာ တင္ထားရင္း ရြာသားတစ္ခ်ိဳ႔က ဟိုလိုျဖစ္သင့္တယ္ ဒီလိုျဖစ္သင့္တယ္ အျပန္အလွန္အျငင္းပြား
လို႔ မဆံုး ျဖစ္ၾကတတ္ေသးသည္။


ဒီၾကားထဲ အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုေနၾကရင္း တရားလက္လြန္ မခံမရပ္ႏိုင္ေတြျဖစ္ၾကနဲ႔
စကားမ်ားမႈက အျပင္ေလာကအထိပါ ေရာက္လာျပီး အေတာ့္ေလး ရွင္းယူရသည့္ အေျခအေနမ်ားလည္း ၾကံဳရေသးသည္။

တစ္ခါေတာ့ သူၾကီးရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး ကိုရင္ေမာင္က ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ သူၾကီး မွာၾကားခ်က္ကို တင္ထားလိုက္သည္။

သူတင္ထားတာက
" ေက်းရြာေပါင္းစံု ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ ရွိပါသျဖင့္ ေဘာလံုးအသင္းဖြဲ႔ရန္ အသင္းကိစၥေဆြးေႏြးရန္
သူၾကီးအိမ္မွာ ညေန သံုးနာရီ အစည္းအေ၀း ရွိသည္" ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

ကိုရင္ေမာင္ရ႕ဲ ေဖ့ဘုတ္စာမ်က္နာမွာ ေဘာလံုးပြဲ အေၾကာင္း သတင္းတင္ထားေတာ့
ရြာရွိ ကာလသား လူပ်ိဳေတြ စိတ္၀င္းစားလာၾကသည္။ ေဘာလံုးအသင္းဖြဲ႔ဖို႔ ကိုရင္ေမာင္ရဲ႕ ပိုစ္ေအာက္မွာ
အျပန္အလွန္ ကြန္မန္႔ေတြ ေပးျပီး ေဆြးေႏြးၾကေတာ့သည္။

"အသင္းေခါင္းေဆာင္ ကိုျမၾကီး လုပ္သင့္တယ္"
"အသင္းနည္းျပကို လဘက္ရည္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ကိုတာတီးကို ခန္႔ပါဗိ်ဳ႔ သူက ေဘာပြဲဆိုမျပတ္ၾကည့္ထားတာ သူ႔မွာ အေတြ႔အၾကံဳရွိတယ္"
"ရြာလက္ေရြးစင္ေဟာင္း ကိုသုန္ၾကီးလည္း မဆိုဘူးေနာ္ သူလည္းနည္းျပလုပ္ႏိုင္တယ္"
"တိုက္စစ္မွဴး လုပ္မယ္ဗိ်ဳ႔"  စသည္ျဖင့္ ေဘာလံုး၀ါသနာအိုးေတြရဲ႕  ကြန္မန္႔မ်ိဳးစံု တက္လာသည္။
ျပႆနာေတာ့ သိပ္မရွိေသး ။ ျပႆနာက အသင္း၀တ္စံု ကိစၥ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးတာမွာ စတင္လာေတာ့သည္။

စတင္လာသူက မန္ယူ အသည္းစြဲ ကိုတုတ္ၾကီး
"အသင္း၀တ္စံုကို လွလွကေလးျဖစ္ေအာင္ မန္ယူ အက်ၤ ီခ်ဳပ္ရမယ္ သူၾကီးကို ၀ိုင္းျပီးေတာင္းဆိုၾကရေအာင္"
ရြာမွာ ရွိတဲ့ မန္ယူ ပရိတ္သတ္ေတြက ၀ိုင္းျပီးေထာက္ခံၾကေတာ့သည္။

ကိုတုတ္ၾကိးနဲ႔ မန္ယူတစ္ဖြဲ႔႕က စတင္ေတာင္းဆိုလာေတာ့ အာၾကီး ပရိတ္သတ္ေတြကလည္း အျငိမ္ေနလို႔မျဖစ္
ဒီကိစၥကို ကန္႔ကြက္ျပီး အာဆင္နယ္ ၀တ္စံုခ်ဳပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေတာ့သည္။ သူၾကီးအိမ္မွာ အစည္းအေ၀းက မလုပ္ရေသး
ေဖ့ဘုတ္ေပၚ မန္ယူပရိတ္သတ္ေတြနဲ႔ အာဆင္နယ္ပရိတ္သတ္ေတြ ျငင္းခံုမႈက အရွိန္တတ္လာေတာ့သည္။

အစေတာ့ အသင္းစြဲျပိဳင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔ ျငင္းခံုေနၾကေပးမယ့္ ေနာက္ေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြပါလာသည္။
တိုက္ခိုက္ေျပာဆိုမႈေတြလည္း မ်ားလာသည္။

ေဘာလံုးအသင္း၀တ္စံု ကိစၥ ျငင္းခံုေနၾကရင္း ျငင္းခံုမႈေတြက အသင္း၀တ္စံု၊ ေဘာလံုးပြဲ ႏွင့္ မဆိုင္တာေတြ ဘက္ကိုေရာက္ကုန္ၾကသည္။
ေရာက္သည္မွ အေတာ့္ကို ဆိုးသည့္အေျခအေနသို႔ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။ အရင္က အျငိဳးေတြလည္းပါလာသည္။
ပိုဆိုးသည္မွာ ရည္စားလုဘက္ ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဖိုးေထာင္နဲ႔ ေက်ာ္ၾကီးတို႔ ျပႆနာက ပိုမိုၾကီးထြားလာသည္။
ျငင္းခံုမႈေတြ အရွိရလာသည္။

ဖိုးေထာင္က ေက်ာ္ၾကီး အရက္ေၾကြးကိစၥကို ေဖၚထုတ္သည္။
ေက်ာ္ၾကီးကလည္း အားက်မခံ ဖဲ၀ိုင္းမွာ ဖိုးေထာင္ ဖဲခိုးရိုက္သည့္ ကိစၥကို ျပန္ေဖၚသည္။ တစ္စတစ္စ
ေျပာဆိုျငင္းခံုမႈေတြက အရွိန္ရလာသည္ ရိုင္းလာၾကသည္ အတြင္းေရးေတြ ပါ ေဖၚထုတ္လာၾကသည္။

ၾကာလာေတာ့ စကားေျပာတဲ့ေနရာမွာ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ ေက်ာ္ၾကီးက သာလာသည္ ဖိုးေထာင္က
စကားမႏိုင္ေတာ့ မခံမရပ္ႏိုင္ေတြျဖစ္လာျပီ အျပင္မွာ ဆက္ဖိုက္ဖို႔ ေက်ာ္ၾကီးကို စိန္ေခၚလိုက္သည္။

"ေဟ့ေရာင္ေက်ာ္ၾကီး စကားႏိုင္လုေနတာ ေသြးရွိတဲ့ ေယာက္်ားေတြ အလုပ္မဟုတ္ဘူး အျပင္မွာ ေတြ႔ရေအာင္
မင္းေသြးမနည္းရင္ ရြာစြန္က ထန္းေတာကို လိုက္လာခဲ့ ငါေစာင့္ေနမယ္"

ေက်ာ္ၾကီးကလည္း ေခသူမဟုတ္ ဖိုးေထာင္ရဲ႕ စိန္ေခၚမႈကို လက္ခံလိုက္သည္
"ၾကိဳက္တယ္ကြာ  ဒါမ်ိဳးမွ ဇကေလးေတြ ျပဖို႔ အခြင့္အေရးရမွာ ငါလာျပီကြ"

သူၾကီးအိမ္မွာ ေဘာလံုးပြဲ ကိစၥ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ေနၾကသည့္ အခ်ိန္မွာပင္ ဖိုေထာင္နဲ႔ ေက်ာ္ၾကီးတို႔ရဲ႕
ရန္ပြဲ႕ကေတာ့ ရြာအစြန္ ထန္းေတာထဲမွာ စတင္ျဖစ္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။

ပြဲက ဖိုးေထာင္နဲ႔ေက်ာ္ၾကီး ၂ ေယာက္ခ်ိန္းဆိုမႈ သက္သက္ ဆိုေပမယ့္ ဟိုဘက္ဒီဘက္
အေပါင္းအသင္းအခ်ိဳ႔ကလည္း ပါ၀င္လာသည္။


ကိုရင္ေမာင္ အစည္းအေ၀းပြဲ ရလဒ္အခ်ိဳ႔နဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြကို ေဖ့ဘုတ္ ေပၚတင္ရန္ သူ႔ဖုန္းက ေဖ့ဘုတ္ကို ဖြင့္လုိက္ေတာ့

ဖိုးေထာင္တို႔ အဖြဲ႔ နဲ႔ ေက်ာ္ၾကီးတို႔ အဖြဲ႔ ရန္ပြဲမွာ ထန္းေတာထဲမွာ ပြဲၾကီးပြဲေကာုင္းျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း

ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ သတင္းေတြ ပြေနသည္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ အခ်ိန္မီ မထိန္းႏိုင္ရင္ ဒုကၡဟု ကိုရင္ေမာင္ေတြး
မိျပီး သူၾကီးကို အသိေပးရေတာ့သည္။

သူၾကီးနဲ႔ ရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ က မျဖစ္မေန ထိန္းမွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ သူၾကိးက ကိုရင္ေမာင္ မွာၾကားလိုက္သည္။


"ငါနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔ ရန္ပြဲကိုထိန္းဖို႔ သြားျပီ ခုခ်က္ျခင္းရန္ပြဲရပ္ဖို႔ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ ထုတ္ျပန္ထားလိုက္!!!"

သူၾကီးရဲ႕ မွားၾကားခ်က္ကို ကိုရင္ေမာင္ က ရိုးရိုးတန္းတန္းမတင္ မွားၾကားခ်က္ေရွ႔မွာ သူေျပာခ်င္တာေတြကို အရင္ေရးသားထားလိုက္ေသးသည္ "ရန္ကို ရန္ျခင္း မတံု႕ႏွင္းသင့္ဘူး ဘာညာျဖင့္  ဆံုးမသံကေလးပါ ထည့္ထားလိုက္ေသးသည္။"




သူၾကီးရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး အရာရွိ ကိုရင္ေမာင္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ အသိေပးေၾကညာခ်က္အရထင္သည္။
ရန္ပြဲ စီသို႔ သူၾကီးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔မ်ားမေရာက္ရွိ မီ အခ်ိန္ကပင္ ႏွစ္ဖက္ ေဆြးမ်ိဳး၊အေပါင္းအသင္းမ်ားျဖင့္ ရန္ပြဲ
က ပိုမိုစည္ကားသိုက္ျမိဳက္လာခဲ့သည္။

သူၾကီးတို႔အဖြဲ႕ေရာက္ရွိသြားခ်ိန္မွာ ရန္ပြဲက ျပီးဆံုးႏွင့္ေနျပီျဖစ္သည္။ ကြဲသူ ကြဲ ျပဲသူ ျပဲျဖင့္
အေျခအေနကေတာ့ အေတာ့ကို ဆိုးရြားခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္။


ရန္ပြဲမွာ ပါ၀င္သူမ်ားအားလံုးကို သူၾကီးအိမ္ကို အားလံုးလိုက္လာရန္ သူၾကီးက။
အေျခအေနကို ဘယ္လို ထိန္းသိမ္းရမလဲဆိုတာကို သူၾကီးက စဥ္းစားသံုးသပ္ေနသည္။ ႏွစ္ဖက္ အထိနာသူမ်ားကို
အရင္ဆံုး ေဆးကုသမႈခံယူရန္ က်န္းမာေရးေဆးခန္းသို႔ ပို႔ရသည္။ သူၾကီး ရဲ႕ အဓိက အၾကံေပး ျဖစ္တဲ့ ဆယ္အိမ္ေခါင္း
ကိုျမၾကီးက ရန္ပြဲ ဦးေဆာင္သူ ေျခာက္ဦးေလာက္ကို ေလာေလာဆယ္ ထိပ္တံုးခတ္ထားလိုက္ဖို႔ အၾကံေပးသည္။
ဒါကေတာ့ ျဖစ္သင့္သည္ဟု ဆိုျပီး သူၾကီးက လက္ခံလိုက္သည္။ အေျခအေနအရေတာ့ ဒိကစၥက ထိပ္တံုးခတ္ထားရံု
ျဖင့္ ျပီးဆံုးသြားႏိုင္သည္ေတာ့ မဟုတ္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရမွာေတြကလည္း ရွိေသးသည္။

သူၾကီးရဲ႕ ဒုတိယအၾကံေပးလည္းျဖစ္ ျပန္ၾကားေရးအရာရွိလည္းျဖစ္သူ ကိုရင္ေမာင္က ဒီကိစၥကို
စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ျပီး စစ္ေဆးဖို႔ အၾကံျပဳသည္။ ေခတ္ကာလကလည္း စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ျပီး
စစ္ေဆးသည့္ ေခတ္ျဖစ္ေနေတာ့ သူၾကီးက ဒီအၾကံကို သေဘာတက် လက္ခံလိုက္သည္။

အမွန္ေတာ့ ဒီကိစၥက စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ေလာက္ရန္ မလိုအပ္ အေျခအေနက အရွင္းၾကီး
ကိုရင္ေမာင္ စတင္သည့္ ေဘာလံုးပြဲ ကိစၥက အဓိက အေျခခံအေၾကာင္းအရင္းဆိုတာ လူတိုင္းသိျပီးသား။
သူၾကီးစံုစမ္းစစ္ေဆးဆိုေတာ့
စစ္ေဆးရံုပင္ ဘာတတ္ႏိုင္မည္နည္း။

သူၾကီးရဲ႕ ထိပ္တံုးျဖင့္ ဖမ္းစီးထိန္း သိမ္းခံထားရသူေတြကလည္း ေခသူေတြေတာ့မဟုတ္
ပရိတ္သတ္ အခိုင္အမာရွိၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
ရန္ပြဲအဓိက ေခါင္းေဆာင္ ကိုဖိုးေထာင္ဆိုလွ်င္ ရြာက အလွဴပြဲတိုင္းမွာ ေရႊရိုးအကျဖင့္ နာမည္ရထားသူ၊ ကိုေက်ာ္ၾကီး
ကလည္း ေခသူမဟုတ္ အိုးစည္ဒိုးပတ္၀ိုင္းဆိုလွ်င္ ေက်ာ္ၾကီးမပါလို႔မျဖစ္ ၊ ဒါတင္မက ရန္ပြဲအတြင္းပါ၀င္လာသည့္
မယ္ဒလင္ ေအာင္ၾကီးတို႔ ၊ၾကက္သမားကိုဖိုးစီ တို႔ဆိုလွ်င္လည္း သူ႔ပရိတ္သတ္ႏွင့္သူရွိၾကသည္။ ထူးထူးျခားျခား
ေဗဒင္ၾဆာ ေမာင္ဒက္ထိေတာင္ ရန္ပြဲ ထဲမွာ ပါ၀င္ျပီး ထိပ္တံုးအခတ္ခံထားရသည္ဆိုေတာ့၊
သူၾကီးရဲ႕ ထိပ္တံုး ျပႆနာက ေဖ့ဘုတ္ေပၚေရာက္လာသည္မွာ မထူးဆန္း။

ျပႆနာက တစ္ျခားမဟုတ္ ထိပ္တံုးအေခတ္ခံထားရသူမ်ားကို  ျပန္လႊတ္ေပးေရး ေတာင္းဆိုျခင္းကို
ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ကိုဖိုးေထာင္ ရဲ႕ ခ်စ္သက္လ်ာ မပန္းအိဆိုလွ်င္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ ငိုေနသည့္
စေတးတပ္ေပါင္းမွာ မနည္းမေနာ
ကိုေက်ာ္ၾကီးရဲ႕ အေမျဖစ္သူကလည္း မေန "အေမအိုၾကီးကို လုပ္ေကြ်းေနတဲ့ သားေလး" ဘာညာျဖင့္ နာရီ၀က္တစ္ခါေလာက္
စေတးတပ္တင္ျပီး ငိုသည္။

အေျခအေနကေတာ့ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ပိုဆိုးလာသည္။ ကိုရင္ေမာင္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ တစ္စံုတစ္ခုခု တင္လိုက္တိုင္း
ထိပ္တံုး ကိစၥကို အေျခခံေသာ ကြန္မန္႔ေတြက ေဗ်ာင္းဆန္လာသည္။

"ထိပ္တုံးခတ္ထားသူေတြ ဘယ္ေတာ့ ျပန္လႊတ္ေပးမွာလည္း"
"စံုစမ္းစစ္ေဆးတာ ဒီေလာက္ေတာင္ၾကာသလား"
"တရားစီရင္ေရးက အားနည္းေနျပီ"
"ကိုေအာင္ၾကီးနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး"

"ငါ့သားကို ခုခ်က္ျခင္းလႊတ္".. စသည္ျဖင့္ ကြန္မန္႔ေတြက ေသာေသာညံေနေတာ့သည္။

ပိုဆိုးသည္က ရြာသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပရိုဖိုင္ပံုေတြ ဆင္တူေျပာင္းျပီးေတာင္းဆိုၾကသည္။
ပရိုဖိုင္ပံုေတြကလည္း  "အနီေရာင္ ေနာက္ခံေပၚမွာ ထိပ္တံုး ဖြင့္လ်က္သားပံု" တစ္ရြာလံုးနီးပါးက
ထိပ္တံုး ဖြင့္လ်က္သားပံုေတြကို ပရိုဖိုင္ပစ္ခ်ာ အသံုးျပဳေနၾကျပီျဖစ္သည္။ ပရိုဖိုင္ပံုမေျပာင္းလွ်င္ပင္
ေခတ္မမီေတာ့သလိုလို၊ ျဖစ္ေနသည္။ သူၾကီး ျပန္ၾကားေရးအရာရွိ ကိုရင္ေမာင္ပင္ ပရိုဖိုင္ပံုေျပာင္းရင္ေကာင္းမလားဟု
စဥ္းမိေသးသည္ ေနာက္ေတာ့မွ မျဖစ္ေသးဟု ျပန္ေတြးျပီး ျငိမ္ေနရသည္။


အေျခအေနက ထိမ္းရသိမ္းရခက္လာေတာ့ သူၾကီးတစ္ေယာက္ ေခါင္းေျခာက္လာသည္။
တစ္ရြာလံုး ေဖ့ဘုတ္မသံုးရ အမိန္႔ ထုတ္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား လို႔ စဥ္းစားမိေသးသည္။ ေနာက္မွ ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့
မျဖစ္ အရင္ဆံုး သူ႔ခ်စ္ဇနီး မယ္ကြန္ွ႔ႏွင့္  ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ေခ်ရွိသည္။ ဒီထက္ဆိုသည္က လြတ္လပ္ခြင့္ကို ဖိႏွိပ္တယ္ဆိုျပီး
သူၾကီးထိုင္ခံုေတာင္ ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္။ ဒါေတာ့မျဖစ္။


ေနာက္ဆံုးအေျခအေနတစ္ခုကို မျဖစ္မေန ေရြးျခယ္လိုက္ရေတာ့သည္။ အဲ့ဒါက ထိပ္တံုးခတ္ထားသူအာလံုးကို
မျဖစ္မေန ခြ်င္းခြ်က္မရွိ လႊတ္ေပးျခင္း။ ရိုးရိုးတန္းတန္း လႊတ္ေပးလို႔ေတာ့ မျဖစ္ ထိပ္တံုးခတ္ခံရသူေတြကို
လႊတ္ေပးမည့္ေနမွာ တစ္ရြာလံုးကို ေခၚလိုက္သည္။ ျပီးတဲ့ေနာက္ အားလံုးလႊတ္ေပးမယ့္အေၾကာင္းေၾကညာသည္။
ေနာက္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ ေျပာဆိုမႈေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေျပာၾကာဆိုၾကဖို႔ အျငင္းမပြားၾကဖို႔ေတာ့
ဆံုးမ ၾသ၀ါဒကေလးေပးလိုက္ရသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ရန္ပြဲ ကိစၥက တစ္စခန္း ျငိမ္းေလသည္။ ဖြဲ႔ထားခဲ့ေသာ
စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႔ကလည္း မည္သို႔မည္ပံု ေပ်ာက္သြားသည္ကိုေတာ့ မေျပာတတ္ေတာ့။

..

ရန္ပြဲကိစၥေနာက္ဆက္တြဲ ထိပ္တံုးျပႆနာ တစ္စခန္းျငိမ္းသြားျပီးေနာက္ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ွရြာဧ။္
ေဖ့ဘုတ္ကမၻာကေလးမွာ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ ေရြ႕လ်ားလွ်က္ရွိေနသည္။

ကာလသား လူပ်ိဳ ေတြကလည္း ထန္းေတာထဲ က ဓါတ္ပံုေတြတင္လိုက္ ၾကံဳၾကိဳက္ရင္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ
လူပ်ိဳလွည့္လိုက္၊ ညေနညေန ယမကာဆိုင္မွာ ဆံုစည္းဖို႔ ခ်ိန္းဆိုၾကလွ်က္ရွိေနသလိုပင္
ရြာက မိန္းမပ်ိဳမ်ားကလည္း ခ်က္ျပဳတ္ထားသမွ် ဓါတ္ပံုရိုက္လိုက္၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ပိုစ့္မ်ိဳးစံုျဖင့္ ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီး
ေဖ့ဘုတ္တင္လိုက္ ရွိေနၾကသည္။

ေဒၚစိန္တုတ္ တို႔ မေ၀တို႔ အဖြဲကလည္း သူတို႔ ၀တီသီအတိုင္း မထိခလုတ္ ထိခလုတ္ ျဖင့္ အတင္းတုတ္ျခင္းမ်ားကို
ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ ပံုမွန္အတိုင္း ျပဳမႈလွ်က္ရွိၾကသည္။

ႏြားေက်ာင္းသား ကိုဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္လည္း သူ႔ႏြားေတြ အေၾကာင္း မ်ိဳးစံုကို ဓါတ္ပံုရိုက္တင္ျမဲတင္ေနလွ်က္ရွိသည္။

ေဗဒင္ၾဆာေမာင္ဒက္ထိကလည္း သူ႔ရ႕ဲ ေန႔စဥ္ ျပဳမႈေနၾကအတိုင္း (၇)ရက္သားသမီးေဟာစတမ္းေတြကို တင္ျမဲ တင္လွ်က္ရွိသည္။

အေျခအေနက အားလံုး ပံုမွန္ ျငိမ္သက္ေနသည့္ အခ်ိန္မွာပင္ မသိမသာ မုန္တိုင္းကေလးတစ္ခုက
ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ေဖ့ဘုတ္ကမၻာေလးသို႔ တိုက္ခိုက္လာခဲ့သည္။ မုန္တိုင္းဧ။္ အဓိက ဦးတည္ခ်က္ ဗဟိုက
တစ္ျခားေနရာသို႔ မဟုတ္ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ထံသို႔ျဖစ္သည္။

"ေတာက္!!! ငါ ဒီေလာက္ ဂရုတစိုက္ ခ်စ္ခဲ့ရတာ အလိုလိုက္ခဲ့ရတာကြာ သူမို႔ ငါ့ကို ဘေလာ့ရက္တယ္။"

ကိုေက်ာ္ေမာင္ရဲ႔ နာနာက်ည္းက်ည္း ေျပာဆိုမ်ားသံက ကိုသာေဗ်ာတို႔ အရက္ဆိုင္တစ္ခုလံုးကို
လႊမ္းမိုးထားေတာ့သည္။

"စဥ္းစားၾကည့္ၾကကြာ ငါးႏွစ္လံုးလံုး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါင္းလာခဲ့တဲ့ လင္မယားအခ်င္းခ်င္း ဘေလာ့သင့္လား
ျပီးေတာ့ ဒိကိစၥက သူ႔ဘက္က အရင္စလြန္တာ အဲ့ဒါ ဒီအသံုးမက် တဲ့ ေဖ့ဘုတ္ေၾကာင့္လည္းပါတယ္
ဇူကာဘတ္ဆို ငနဲ ရြာလာရင္ ငါအေသသတ္ပစ္မယ္"

ကိုေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ နာက်ည္းေပါက္ကြဲေနျခင္းကို သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြတစ္ေယာက္မွ ထိန္းမႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။
ကိုေမာင္ဆိုသည္ကလည္း ဟိုအရင္ကတည္းက လူေျဖာင့္ လူရိုး တစ္ဥိးျဖစ္ေပမယ့္ သူစိတ္တိုလာရင္ ထိန္းရခက္သူျဖစ္သည္။

"ဒီေလာက္လည္း စိတ္မေကာင္းမျဖစ္မေနပါနဲ႔ ေက်ာ္ေမာင္ရာ မင္းမိန္းမပဲ အိမ္ျပန္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာေခ်ာ့လိုက္ရင္
ေပ်ာ့သြားမွာပါ အဲ့က်မွ ဘေလာ့လုပ္ထား ျပန္ဖြင့္ခိုင္းေပါ့"

ကိုျမၾကီးက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္ေမာင္ တစ္ေယာက္ စိတ္ေပါ့ပါးရန္ တတ္ႏိုင္သမွ် ေျဖသိမ့္ေပးရွာသည္။

"ေအးေလ ေက်ာ္ေမာင္ရာ ျမၾကီးေျပာတာ မွန္တယ္ လင္မယားျခင္းပဲ ဘေလာ့လည္း ခဏေပါ့"

တိုးေက်ာ္ကပါ ျမၾကီးစကားကိုေထာက္ခံရင္း ကိုေက်ာ္ေမာင္ကို ေျဖသိမ့္ေပးရွာသည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္ခင္မ်ာ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ေျဖသိမ့္စကားေတြကို လက္မခံႏိုင္ရွာ ေခါင္းတစ္ခါခါ
သာ ျဖစ္ေနရရွာသည္။့

"မင္းတို႔ ဘာမွမသိပါဘူးကြာ ခု ေအးစိန္ က ငါ့ကို ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာတင္ဘေလာ့ထားတာ မဟုတ္ဘူး
အိမ္ တံခါးကိုပါ ဘေလာ့လုပ္ထားတာ ငါအိမ္ထဲကို ၀င္လို႔မရတာ သံုးရက္ရွိေနျပီ "

ကိုေက်ာ္ေမာင္ရဲ႕ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ ေျပာဆိုစကားကို ၾကားရျပီးေနာက္
ကိုျမၾကီးတို႔ ကိုတိုးေက်ာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ မည္သို႔ ျပန္ေျပာရမည္ မသိေအာင္ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။

အမွန္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ လင္မယား ျပႆနာက ကိုေက်ာ္ေမာင္မွာ အျပစ္မရွိသလို
မေအးစိန္မွာလည္း အျပစ္ရွိသည္ဟု ဆိုႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။

အဓိက တရားခံက တစ္ျခားမဟုတ္ တစ္ရြာလံုးက သည္းသည္းလႈပ္ ျဖစ္ေနၾကသည့္ ေဖ့ဘုတ္ ဆိုရွယ္နက္၀ပ္ၾကီးျဖစ္သည္။

ေဖ့ဘုတ္ကိုႏွစ္ႏွစ္ျခိဳျခိဳက္ သံုးစြဲလာသူမ်ားထဲမွာ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔မေအးစိန္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔လည္း ပါ၀င္လာသည္။
ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ မွာမွ ကိုေက်ာ္ေမာင္ဇနီးဧ။္ ေဖ့ဘုတ္ကို တန္းတန္းစြဲ သံုးစဲြမႈက စံခ်ိန္တင္ေလာက္သည့္
အေနအထားျဖစ္သည္။ ေဖ့ဘုတ္စြဲေနသူတစ္ဦးလို႔ိုိုပင္ ဆိုႏိုင္သူျဖစ္သည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္အေနနဲ႔ကလည္း မိန္းမငယ္ငယ္ကေလး ယူထားသူျဖစ္ေနေတာ့ အလိုလိုက္အၾကိဳက္ေဆာင္ထားသည္။
သူ႔မိန္းမ မိေအးစိန္ စိတ္ခ်မ္းသာလွ်င္ ျပီးေရာဟု ေနတတ္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္.။

ေအးစိန္တို႔ ေဖ့ဘုတ္ အသံုျပဳပံုကလည္း အထက္ကဆိုခဲ့သလို စံခ်ိန္တင္ေလာက္သည္အထိ။ ေအးစိန္တစ္ေယာက္
ေပ်ာက္ေနလွ်င္ တစ္ျခားေနရာမွာ လိုက္ရွာစရာမလို ေဖ့ဘုတ္ေပၚတက္ၾကည့္ရံုျဖင့္ စံုစမ္းေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။

ပို႔စ္ေတြ ဓါတ္ပံုေတြ တင္သည့္ေနရာမွာလည္း သူ႔ကိုမီႏိုင္မယ့္သူ ရြာမွာမရွိ၊
မနက္မိုးလင္း ထမင္းၾကမ္းစားတဲ့ကိစၥကစျပီး
ညအိပ္ရာ၀င္သည့္အထိ ဓါတ္ပံုရိုက္ ေဖ့ဘုတ္တင္သည္မွာ ေအးစိန္တို႔ လုပ္ေနၾကအလုပ္ျဖစ္သည္။

ဒီၾကားထဲ အိမ္မွာရွိတဲ့ ေၾကာင္ေတြ ေခြးေတြလည္း မေနရ အားလံုးကို ဓါတ္ပံုရိုက္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္သည္။
ဒါတင္ပဲလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသး ရပ္ေရးရြာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း ေဖ့ဘုတ္ေပၚေရာက္လာသမွ်အရာအားလံုးကို သူနဲ႔သက္ဆိုင္သည္ဟု ေအးစိန္က သတ္မွတ္ထားသည္။

သူၾကီးရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး ကိုရင္ေမာင့္ ပို႔စ္ေတြမွာ ကြန္မန္႔အေပးဆံုး ဘြဲ႔ေပးမည္ဆိုပါက
ေအးစိန္ကလြဲျပီး တစ္ျခားသူ ရႏိုင္မည္မဟုတ္
ဒါတင္မက ကိုေက်ာ္ေမာင္ရဲဲ႕ ပိုစ္ေတြကို Share ႏိုင္ဆံုးသူမွာလည္း ေအးစိန္ပင္ျဖစ္သည္။
"ရြာနဲဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သတင္းမ်ား မလြတ္တန္း သိခ်င္ပါသလား ေအးစိန္ ေ၀ါကို သြား" ဟုပင္
ရြာကလူေတြ သတ္မွတ္ထားၾကသည္။
 အတင္းသမား သတင္းသမားမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အေဒၚစိန္တုတ္ တို႔ မေ၀တို႔ အဖြဲပင္လွ်င္
ေအးစိန္ရဲ႕ ေဖ့ဘုတ္ႏွင့္ ကင္းကြာ လို႔မျဖစ္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ လင္မယား ျပႆနာကို ျပန္ေကာက္ယူရမည္ဆိုလွ်င္..
တစ္ရက္ေတာ့ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကိုေက်ာ္ေမာင္ သူတို႔ ရြာႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ရွိေသာ ရြာတစ္ရြာသို႔
စပါးကိစၥ သြားေရာက္ဆံုးစံုစမ္းရန္ အေၾကာင္းေပၚလာသည္။ ရြာႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းဆိုေသာ္လည္း ဆိုင္ကယ္ျဖင့္
အသြားအျပန္ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ပါဆိုလွ်င္ တစ္ေနကုန္ေလာက္သည္။ အဲ့ေတာ့ ကိုေက်ာ္ေမာင္က ခ်စ္ဇနီးျဖစ္သူကို
အေသခ်ာမွာျပီးေနာက္ အလုပ္ကိစၥ ခရီးႏွင္ရေတာ့သည္။

ျပႆနာက ကိုေက်ာ္ေမာင္ စပါးကိစၥျဖင့္ တစ္ဖက္ရြာသို႔ သြားအျပီး ရြာသို႔ျပန္လာခ်ိန္တြင္ စလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ကိုေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ ရြာလမ္းမၾကီးအတိုင္း ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ ရြာတြင္းသို႔ ၀င္လာခဲ့သည္။ အျပန္မွာလည္း ကိုေက်ာ္ေမာင္စိတ္တို႔ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနသည္။ အလုပ္ကိစၥအားလံုးလည္း အဆင္ေျပသည္။ မိန္းမျဖစ္သူ မွာလိုက္သည့္အရာမ်ားလည္း မေမ့မေလ်ာ့ ပါလာသည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္ ရြာအတြင္းသို႔ ၀င္လာစဥ္တြင္ ပထမဆံုး စတင္ ေတြ႔ရွိရသူက ခ်က္ၾကီးျဖစ္သည္။ ခ်က္ၾကီးက ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေပၚက ကိုေက်ာ္ေမာင္ကို အားရ၀မ္းသာ လွမ္းျပီးႏူတ္ဆက္သည္။

"ေဟ့ေရာင္ ေက်ာ္ေမာင္ ကြန္ကရက္ၾကီး က်ဴေလးရွင္းပါကြာ ဟားဟား"

ခ်က္ၾကီးက ေက်ာ္ေမာင့္ကို အားရ၀မ္းသာ ႏူတ္ဆက္သည္။ ကုိေက်ာ္ေမာင္  အနည္းငယ္ေတာ့ အံ့ၾသသြားသည္။
ဒီေကာင္ဘာထေၾကာင္ပါလိမ့္ဟု ေတြးမိသည္။ ေနာက္မွ ေအာ္ ငါ စပါးကိစၥအဆင္ေျပလာတာကို
သိလို္႔ ေနမယ္ဟုေတြး႔မိသည္။ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ဆိုေတာ့ ကိုေက်ာ္ေမာင္လည္း အေသခ်ာ
ျပန္မႏူတ္ဆက္ျဖစ္ "ေအးေအး" ဟုသာ ျပန္ေျပာႏိုင္သည္။

ေနာက္ထပ္ လမ္းမွာေတြ႔သူက ဘၾကီးျဖိဳး
"ေဟ့ေက်ာ္ေမာင္ၾကီး မင္းေတာ့ပြျပီေပါ့ ဟဟ"

ဒီၾကားထဲ ထပ္ေတြ႔ရသည့္ အပ်ိဳတစ္သိုက္ကလည္း သူ႔ကို ျပံဳးျပံဳး ျဖင့္ ၾကည့္ျပီး သူတို႔အျခင္းျခင္းတြတ္ထိုးေနၾကသည္။

ဒီေန႔ရြာကလူေတြ ထူးဆန္းေနပါလားလို႔ သူေတြးမိသည္။

ပိုျပီး အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက သူလမ္းမွာ ေတြ႔ရသည့္ လူတိုင္းက သူ႔ကို အားရ၀မ္းသာ ႏူတ္ဆက္ေနၾကသည္။
ကိုေက်ာ္ေမာင္ကေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ပင္ျဖစ္ေနရွာသည္။ ငါထီမ်ားေပါက္သလား
ဒါမွမဟုတ္ ေအးစိန္မ်ား ထီေပါက္ေနသလားဟု ေတြးၾကည့္သည္။
ျဖစ္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ သူလည္း ထီထိုးထားျခင္းမရွိ ေအးစိန္ဆို ပိုဆိုးသည္။
ထီးထိုးဖို႔ေနေနသာသာ သူ႔အာရံုက ေဖ့ဘုတ္သံုးဖို႔ေလာက္ ပဲ အေရးၾကီးေနတတ္တာ မဟုတ္လား။

လမ္းမ ထပ္ေတြ႔ရသည့္ ေဒၚစိန္တုတ္က ကိုေက်ာ္ေမာင့္ကို လွမ္းျပီးေအာ္လိုက္သည္ ။

"အမေလး!! ေက်ာ္ေမာင္တို႔မ်ား မာနေတြၾကီးေနခ်က္က ငါဒီေလာက္ မိရွင္း ေခၚျပီး ကြန္မန္႔ေပးထား
ေတာင္ မသိသလိုလိုေနေနတယ္"

ကိုေက်ာ္ေမာင္အတြက္ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာေတြျဖစ္ေနသည္။ ဆိုင္ကယ္ဆက္ေမာင္းေနရမလား ဆိုင္ကယ္ရပ္ျပီး
ေခါင္းကုတ္ေနရမလား မသိျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူသတိတစ္ခုရသြားသည္။
အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ရႈပ္ေနေတာ့ ေဖ့ဘုတ္ မၾကည့္ျဖစ္ေသး ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ တစ္ခုခုေတာ့ ထူးတာရွိေနႏိုင္မည္ဟု ေတြးမိသည္။

 ေတြးလို႔မွ မဆံုးေသး ကိုဖိုးတုတ္က ကိုေက်ာ္ေမာင္ကို ႏုတ္ဆက္စကားဆိုလိုက္သည္။

"ေဟ့ေရာင္ ေက်ာ္ေမာင္ မင္းေတာ့ လူျဖစ္ျပီေပါ့ကြာ ၀မ္းသာပါတယ္"

ေက်ာ္ေမာင့္အတြက္ အားလံုးက အထူးတဆန္းျဖစ္ေနသည္။ သူဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုခ်လိုက္သည္။
ေရွ႕က လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ၀င္ျပီး ခဏေတာ့ သူ႔ေဖ့ဘုတ္ဖြင့္ၾကည့္မွျဖစ္မည္။

ေက်ာ္ေမာင္ သူဖုန္းက အင္တာနက္ကို ဖြင့္ ရင္ခုန္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေဖ့ဘုတ္ ကိုဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။
ႏိုတီေတြ အမ်ားၾကီးတက္ေနတာေတြ႔ရေတာ့ သူပိုျပီးေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္။ အရင္ဆံုး သူ႔ေ၀ါကို ၀င္ၾကည့္သည္။
သူ႔ကို လာျပီး ႏူတ္ဆက္ထားၾကသည္မွာမနည္းမေနာ
"၀မ္းသာတယ္ကြာ မင္းလူျဖစ္ေပါ့ ေက်ာ္ေမာင္
"ေက်ာ္ေမာင္ၾကီးကြ"
"ငါက မရေတာ့ဘူးထင္တာ"
"ေသေတာ့ေသခ်ာတယ္မလား ေက်ာ္ေမာင္ ဟားဟား"

ဘာေတြလည္းဟုေတြးျပီး ေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ နားမလည္ႏိုင္သလိုျဖစ္ေနသည္။ သူမိန္းမ မေအးစိန္နဲ႔
တစ္ခုခု ပတ္သက္မည္ဟု ေက်ာ္ေမာင္ေတြးမိျပီး သူ႔မိန္းမ မေအးစိန္ရဲ႕ ေဖ့ဘုတ္ေ၀ါသို႔႕ သူဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္။

"ဟာ!!!"

ကိုေက်ာ္ေမာင့္ မ်က္လံုးေတြ ျပာေ၀သြားသည္။  ေနာက္ေတာ့ ၀မ္းနည္းသလိုလို ၀မ္းသားသလိုလို
ငိုခ်င္သလိုလို သူခံစားလိုက္ရသည္။

မေအးစိန္ သူ႔ေဖ့ဘုတ္မွာ ေရးထားသည္က

" ကြ်န္မတိုွ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ကေလးကို ကြ်န္မ ဗိုက္ထဲမွာ လြယ္ထားပါျပီ ရွင္.. ခိခိ"

Like ေတြကမနည္းမေနာ Comment ေတြကလည္း  မ်ိဳးစံုေပးထားၾကသည္။ ကိုေက်ာ္ေမာင့္ကိုထမန္းရွင္းေခၚေျပာထားၾကသည္မွာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။

ပထမေတာ့ ကိုေက်ာ္ေမာင္ ေၾကာင္ေနသည္။ ေနာက္ေတာ့ ငါကြ ဟု ထေအာ္မိမလိုျဖစ္လိုက္ေသးသည္။
ေနာက္ ကိုေက်ာ္ေမာင္ ျငိမ္သက္သြားျပန္သည္။ သူေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးမိသည္။ ကိုေက်ာ္ေမာင့္ အသားေတြ
တဇတ္ဇတ္ တံုရီ လာ သည္။

"ဒီမိန္းမဘာလုပ္တာလဲ ဒိလိုကိစၥမ်ိဳးကို သူ႔ကို အရင္အသိမေပးဘဲ ေဖ့ဘုတ္ေပၚ ဘာေၾကာင့္တင္ရတာလဲ
သူဘယ္ေလာက္အထိ ကေလးလိုခ်င္သည္ဆိုတာ မေအးစိန္အသိဆံုး မေအးစိန္မွာ ကိုယ္၀န္ရွိတာ သိရရင္
သူေလာက္ေပ်ာ္မည့္သူ ဒီကမၻာမွာ မရွိႏိုင္ ဒါကို သိရက္နဲ႔  သူ႔ကိုအရင္ဆံုးအသိမေပးဘဲ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္သည္။"

ကိုေက်ာ္ေမာင့္ ေဒါသေတြ အျမင့္ဆံုးသို႔ေရာက္လာေလသည္။ ေတြးရင္းေတြးရင္း ေဒါသေတြ အလိုလိုျဖစ္လာေနသည္။
သူ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ရမည့္ကိစၥကို ဒီမိန္းမ လုပ္ပံုေၾကာင့္ အခုေတာ့ ေဒါသေတြထြက္ေနျပီဟု ေတြးမိသည္။

"မိန္းမ ကိုယ္၀န္ရွိတာ ေယာက္်ားျဖစ္သူက တစ္ရြာလံုးသိျပီး သိရတဲ့ အျဖစ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရွက္ဖို႔ေကာင္းသလဲ"

ကိုေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ ေတြးေလ နားက်ည္းေလ  ေဒါသျဖစ္ေလ ျဖစ္ေနသည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင့္ အရင္ဦးစြာ ေဒါသေတြက မေအးစိန္ဧ။္ ပိုစ႔္မွ ကြန္မန္႔ေဘာက္ေပၚသို႔ အလိုအေလ်ာက္ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။

"မိေအးစိန္ ဒီကိုယ္၀န္က ငါနဲ႔ရတာမဟုတ္လို႔ ငါ့အရင္ အသိမေပးဘဲ
ေဖ့ဘုတ္ေပၚ အရင္တင္ရတာလား @ x-x ခီြး -x-xx ! @!"

ကိုေငက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ မေက်နပ္ႏိုင္ေသး ေနာက္ထပ္ ကြန္မန္႔တစ္ခုျဖင့္ သူ႔ေဒါသေတြကို ေဖၚထုတ္သည္။

"မင္းဒီေလာက္ေတာင္ ေဖ့ဘုတ္တန္းတန္းစြဲ ျဖစ္ေနရင္ ေဖ့ဘုတ္နဲ႔ပဲေပါင္း၊
ဒီကေလးကိုလည္း ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာပဲေမြး ငါမၾကည့္ႏိုင္ဘူး "

ကိုေက်ာ္ေမာင္ရဲ႕ ဒုတိယ ကြန္မန္႔ေအာက္မွာ မေအးစိန္ရဲ႕ ကြန္မန္႔ပါတက္လာေတာ့သည္။

"ကိုေက်ာ္ေမာင္ !!! ရွင္ေတာ္ေတာ္ မိုက္ရိုင္းပါလား ဟင္ ရွင္ေတာ္ေတာ္ တံုးပါလား စေတးတပ္မွာ ရွင္မေတြ႔ဘူးလား
၀စ္. ေက်ာ္ေမာင္ဆိုျပီး ရွင့္ကို တက္လုပ္ထားတာ ရွင္မ်က္လံုးက အဲ့ေလာက္ေတာင္ ကန္းရလား အကန္းၾကီးရဲ႕"

ကိုေက်ာ္ေမာင္ကလည္း အားက်မခံျပန္မန္႔သည္။
"ဒီမယ္ မိေအးစိန္ မင္းဘာသာမင္း ဘယ္လိုပဲ တက္လုပ္ တက္လုပ္ ငါကေတာ့ ငါ့ကိုတက္လုပ္တာ မခံႏိုင္ဘူး
ေအးငါက မင္းေျပာသလို အကန္းၾကီး ဒီအကန္းၾကီးကပဲ မင္းကိုရွာေကြ်းေနရတာ
ငါက ကန္းေနလို႔ နင္ဘယ္လို လုပ္ ကိုယ္၀န္ရသြားလည္း မသိလိုက္တာ "

ကိုေက်ာ္ေမာင္ ေဒါသမ်ားက သူ႔စကားလံုးေတြကို မထိန္းကြပ္ႏိုင္သလိုျဖစ္ေနသည္။ မေအးစိန္ဘက္ကလည္း
ကြန္မန္႔ေတြ တက္လာျပန္ျပီ

"ရွင္ ရွင္ ေတာ္ေတာ္ မိုက္ရိုင္းတယ္ ကြ်န္မကို အရွက္ခြဲတယ္ ရွင္နဲ႔ ကြ်န္မ မေပါင္းႏိုင္ဘူး ကြာမယ္  "

"ေအးမေပါင္းနဲ႔ မင္းေဖ့ဘုတ္နဲ႔ပဲေပါင္း ေဖ့ဘုတ္နဲ႔ပဲေန ေဖ့ဘုတ္နဲ႔ပဲ ကေလးေမြး"

ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႔ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ေဖ့ဘုတ္တိုက္ပြဲက အေတာ့္ကို ၾကမ္းလာသည္။
တစ္ရြာလံုးက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည့္ အေျခအေနသို႔ေရာက္လာသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့
မေအးစိန္က ကိုေက်ာ္ေမာင့္ကို ဘေလာ့ လုပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားသိျပီး ၀င္ေျဖရွင္းတာေတာင္မရႏိုင္ေတာ့..။


တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ကိုေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚျပန္တက္ခြင့္မရသည္မွာ တစ္ပတ္ေက်ာ္၍ တစ္လနီးပါးသို႔
ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ဒီအခ်ိန္ေတြထိ မေအးစိန္ကေတာ့ စိတ္မေျပေသး ေဖ့ဘုတ္မွာ ဘေလာ့လုပ္ထားသည္ကို
မေျပာႏွင့္ အိမ္တံခါး ဘေလာ့လုပ္ထားသည္ကို ဖြင့္ေပးမည့္ပံုမေပၚ။

ကိုေက်ာ္ေမာင္ခင္မ်ားလည္း ေန႔ေန႔ညည အရက္ဆိုင္မွာ အခ်ိန္ကုန္ရသည့္အျဖစ္ကို ေရာက္ရွိေနရွာသည္။
ညည အရက္မူးလာျပီဆိုလွ်င္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတက္ေအာ္သည္ သူမွားေၾကာင္း သူ႔မိန္းမ မေအးစိန္ကို
ဘယ္ေလာက္ သတိရေၾကာင္း မ်ိဳးစံု ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္သည္။
ၾကာလာေတာ့ ကိုေက်ာ္ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုေက်ာ္ေမာင့္အတြက္ တစ္ခုခု လုပ္ေပးဖို႔ စဥ္းစားျပီး
အၾကံထုတ္လာၾကသည္။

တစ္ျခားမဟုတ္ ကိုေက်ာ္ေမာင့္ကို မေအးစိန္ သနားျပီး ျပန္ေျပလည္လာဖို႔..

ဒီလိုျဖင့္ ကိုေက်ာ္ေမာင္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္က သူတို႔  အစီစဥ္ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖၚေတာ့သည္။
ကိုေက်ာ္ေမာင္ အရက္မူးျပီး ငိုေနသည့္ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚတင္
ေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ ဘယ္လို အသည္းကြဲ ခံစားေနရေၾကာင္း မေအးစိန္ သိေအာင္လုပ္သည္။
ကိုေက်ာ္ေမာင္ ငိုေကြ်းေနပံုေတြကို မေအးစိန္ကို အေရာက္ပို႔သည္။
မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမႈ မေအးစိန္ရဲ႕ အသည္းကေတာ့ မာေက်ာစဲ..


ထိုသို႔ျဖင့္ ရက္ေတြက လသို႔ေျပာင္းလာခဲ့သည္ မေအးစိန္ရဲ႕ ကိုယ္၀န္လည္း တစ္စတစ္စ ပိုမို အရြယ္ေရာက္လာသည္။
မေအးစိန္လည္း ကိုယ္၀န္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေဖ့ဘုတ္အသံုးျပဳျခင္း ေလွ်ာ့လာသလိုပင္
ကိုေက်ာ္ေမာင္လည္း မေအးစိန္နဲ႔ ျပႆနာျဖစ္စကေလာက္ အရက္မေသာက္ျဖစ္ေတာ့


ကိုေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္.မနက္ေစာေစာ အခ်ိန္၌ ေရးေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း
ေဆးေပါ့လိပ္ တို ကေလးကို ဖြာေနမိသည္။ သူ႔အေတြးေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္

ဘာလိုလိုနဲ႔ မေအးစိန္နဲ႔သူ ခြဲေနရတာ ေျခာက္လေက်ာ္ေနပါေရာလားဟု သူေတြးမိသည္။
သူမေအးစိန္ကို တစ္ေန႔မွ ေမ့မရခဲ့. ဒီၾကားထဲ မေမြဖြားလာေသးသည့္ သူ႔ရင္ေသြးကေလးအတြက္
သူ႔စိတ္ေတြ ပူေနမိသည္။

"မေအးစိန္ ေနမွေကာင္းပါစ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ျပတ္သားသည့္ မိန္းကေလးပါလား  " ဟု ေက်ာ္ေမာင္ေတြးေနမိသည္။


ကိုေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ သူ႔အေတြးႏွင့္သူ နစ္ေမ်ာေနစဥ္အခ်ိန္မွာပဲ ကိုျမၾကီးက သူ႔ေနထိုင္ရာအိမ္သို႔ အေျပးအလႊားေရာက္ရွိလာသည္။

"ေဟ့ေရာင္ ေက်ာ္ေမာင္ မင္းမိန္းမ ဗိုက္နာလို႔တဲ့.. ေမြးေတာ့မယ္တဲ့ကြ အခုေမြးဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနတယ္ ခြဲဖို႔
.ျမိဳ႔ပို႔ရင္လည္း ပို႔ရမယ္ေျပာေနတယ္ ေဒၚစိန္တုတ္ ေဖ့ဘုတ္မွာလည္း တင္ထားတယ္ !! "

ျမၾကီးက ကိုေက်ာ္ေမာင္ကို ေျပာလိုက္သည္။

ေက်ာ္ေမာင္ လက္ၾကားကေဆးေပါ့လိပ္တို ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ျပဳတ္က်သြားသည္။ ကိုေက်ာ္ေမာင္တစ္ေယာက္
ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ ျမၾကီးကို ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။

"ေဟ့ေရာင္ ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ မင္းသြားဖို႔လုပ္ေလ "

ကိုေက်ာ္ေမာင္ အသားေတြ တဇတ္ဇတ္တုံရီေနသည္။
"ငါ .. ငါ.. သြာ.. လို႔ ျဖစ္ ပါ မလား သူ က စိတ္အရမ္းဆိုးေနတာ .."
ကိုေက်ာ္ေမာင္ တံုတုံရင္ရင္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။

"ဟ ျဖစ္တာေပါ့ကြ မင္းမိန္းမကေလးေမြးတာပဲ မင္းသြားရမွာေပါ့ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သူလည္း မင္းကို လိုအပ္ေနမွာ
ခုေလာက္ဆို စိတ္ဆိုးေျပေလာက္ပါျပီကြာ ဒါအခ်ိန္ေကာင္းပဲ "

ကိုျမၾကီး က မရမက တိုက္တြန္းသည္။ ကိုေက်ာ္ေမာင္ စဥ္းစားမေနေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူ႔မိန္းမရွိရာသို႔ ေရာက္ေအာင္ သြားဖို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ေျခာက္လေက်ာ္အၾကာ ကိုေက်ာ္ေမာင့္အိမ္ျပန္ခရီးက ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာေတြ မ်ားလြန္းေနသည္။
သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ေျမၾကီးနဲ႔ ထိေနသလားဆိုတာေတာင္ ကိုေက်ာ္ေမာင္ သတိထားမိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ..။

တျဖည္းျဖည့္းႏွင့္ ကိုေက်ာ္ေမာင္ အိမ္အနားသို႔ နီးကပ္လာေလသည္။ ကိုေက်ာ္ေမာင့္ရင္ခုန္ႏူန္းကလည္း ပိုျမန္လာေနသည္။

ကိုေက်ာ္ေမာင္ ျခံ၀န္းေရွ႕သို႔ေရာက္ျပီးေနာက္ အိမ္တံခါး၀သို႔ ေျပး၀င္လိုက္စဥ္..

အိမ္ခန္းအတြင္း မွ အသံတစ္ခု သူ႔ကို ေျပးၾကိဳသလို ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။

"အမေလး ကိုေက်ာ္ေမာင္ေရ.. !!!!!!! "

ကိုေက်ာ္ေမာင္ ဘာကိုမွ စဥ္းစားမေနေတာ့ အသံလာရာ အိမ္ခန္းအတြင္းသို႔ ေျပး၀င္လိုက္သည္။

သူေနာက္မွာ အသံေတြက က်န္ခဲ့သည္။

"ဟဲ့ေက်ာင္ေမာင္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
"ေက်ာ္ေမာင္ နင္၀င္လို႔မရေသးဘူးေလ"
"ေက်ာ္ေမာင္ မီးေနခန္းထဲ ၀င္သြားျပီ လုပ္ပါဦး"

ကိုေက်ာ္ေမာင္ကို အခန္းအတြင္းက သူနာဆရာမေလးေတြက ေၾကာင္ျပီး ၾကည့္ေနၾကသည္။

အသံတစ္ခုက ကိုေက်ာ္ေမာင့္ ႏွလံုးသားအတြင္းထိေအာင္ ရိုက္ခတ္ျပီး ၀င္လာေတာ့သည္။

" အု၀ဲ!!!!!!!!"

(တကယ္ျပီးပါျပီ )
မွဴးသစ္