ကၽြန္ေတာ္တို ့က ဆာေလာင္ေနၾကတဲ့ ေလာင္စာေတြပဲ
ေျခေထာက္ေအာက္က ဖိနပ္အေပါက္ထက္ စိတ္အေပါက္ေတြ
ျဖာထြက္ေနခဲ့တာကို ဘယ္လို ဖာေထးၾကမတဲ့လဲ
ေမြးကတည္းက ေသဖို ့ေမ့ထားလိုက္ၾကတဲ့
မသာအေလာင္းအလ်ာေတြဆိုတာ ခင္ဗ်ားပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ပဲ
ဟို ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ေထာ္ျပျပီး အူတြင္းယားေစတဲ့ မသာမေလးလဲပါတယ္။
မိသားစုကို စိတ္ပ်က္လို ့ဆိုျပီး တစ္ခါေသတယ္
ရည္စားကို စိတ္ပ်က္လို ့ဆိုျပီး တစ္ခါေသတယ္
ဘာမွမရွိတဲ့ အိပ္ကပ္ထဲ ေယာင္ေယာင္ျပီး လက္ကႏႈိက္ၾကည့္မိေတာ့
ေအာ္….ငါ့ႏွလံုးသားေလးေတာင္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္ေရာ့ ဆိျုပီး
ေသစရာမရွိ ရွာၾကံေသလိုက္ျပန္ေသးတယ္
မသာ အကယ္ဒမီရွိရင္ ခင္ဗ်ားလည္းပဲ အကယ္ဒမီဆုရွင္။
အနာက တစ္ျခား ဖေယာင္းက တစ္ျခားနဲ ့ေသာကေတြဟာ
အူယားဖားယားကို လွလို ့ပလို ့စင္ေပၚတက္ျပီး တိုင္ပတ္ကျပေနသလို
ကၽြန္ေတာ္တို ့ခင္ဗ်ားတို ့ျမိန္ရည္ရွက္ရည္စားသံုးေနၾကတဲ့ ဒုကၡဆိုတာ
သကာေပၚ ပ်ားရည္ေလာင္းျပီး ခ်ယ္ရီသီးေလးတစ္လံုးနဲ ့ဆက္ဆီက်ျပေနတာပဲ
ေကာင္းကင္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ရွိေနတယ္ လာမေျပာနဲ ့
ေကာင္းကင္ကို ခြာစားလို ့၀မ္း၀တာမွ မဟုတ္ပဲ
ပင္လယ္ၾကီးျပာေနတာ ခင္ဗ်ားနဲ ့ဆိုင္တယ္ဆိုျပီး လာမခ်ိဳင္နဲ ့
ပင္လယ္ၾကီးခပ္ေသာက္လို ့အပ္ခ်ေလာင္းျဖစ္တာမွ မဟုတ္ပဲ။
မလိုခ်င္ဘူးဆိုျပီး လႊင့္ျပစ္လိုက္လို ့ရတဲ့အထဲ ပလပ္စတစ္ပဲပါမယ္
ေသာကေတြက အနည္ထိုင္ ဂ်ိဴးတက္ မိုးတိုးမတ္တပ္ ထိုးထြက္
ဒီထဲပဲ ခင္ဗ်ားလည္း ၀ဲ၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ စြဲ(လမ္း) ေနၾကတာပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ရင္ဘတ္ကိုေကာ့ထား ေအာက္က ဖိနပ္အေပါက္ကဟားမယ္
အဲဒီလွံေတြယူျပီး ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို စိုက္စိုက္ခ်ေနတာပဲ ခင္ဗ်ားပဲမဟုတ္လား
ဘယ္သူ ့မွာ သြားျပီး တရားခံရွာ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ခ်င္မေနနဲ ။
ကၽြန္ေတာ္ တို ့ခင္ဗ်ားတို ့ဟာ အခ်ိန္က်လာရင္ အာသာရမၼက္ ငမ္းငမ္းတက္ျပီး
အဲဒီေ၀ဒနာေတြအတြက္ လႈိက္လႈိက္ဆာေလာင္ေနၾကတဲ ့ေလာင္စာေတြဆိုတာ
ခင္ဗ်ားေမ့ေနျပီ ထင္တယ္
ရယ္လိုက္ပါဦးကြယ့္….အေသအခ်ာသင္ထားတဲ ့သင္ခန္းစာ ေၾကညက္မွ
ဒီ ျပဇာတ္မွာ ဆုရမယ္..အဲဒီေတာ့ မသာမေပၚခင္ သာသာယာယာရွိဖို ့ရယ္တတ္ရမယ္
ခင္ဗ်ား မေမ့နဲ ့ကၽြန္ေတာ္လည္း မေမ့ဘူး
ရယ္လိုက္ပါဦး
ရယ္လိုက္ပါဦးဗ်ာ
ေယာင္ေယာင္ျပီး မဟားနဲ ့
ေသာက သီး(သည္း) ရင္ ျပီးတတ္တယ္တဲ့။
အမြန္မြန္း
၂၄ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၁၃
၁ : ၄၈ နာရီ
ေျခေထာက္ေအာက္က ဖိနပ္အေပါက္ထက္ စိတ္အေပါက္ေတြ
ျဖာထြက္ေနခဲ့တာကို ဘယ္လို ဖာေထးၾကမတဲ့လဲ
ေမြးကတည္းက ေသဖို ့ေမ့ထားလိုက္ၾကတဲ့
မသာအေလာင္းအလ်ာေတြဆိုတာ ခင္ဗ်ားပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ပဲ
ဟို ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ေထာ္ျပျပီး အူတြင္းယားေစတဲ့ မသာမေလးလဲပါတယ္။
မိသားစုကို စိတ္ပ်က္လို ့ဆိုျပီး တစ္ခါေသတယ္
ရည္စားကို စိတ္ပ်က္လို ့ဆိုျပီး တစ္ခါေသတယ္
ဘာမွမရွိတဲ့ အိပ္ကပ္ထဲ ေယာင္ေယာင္ျပီး လက္ကႏႈိက္ၾကည့္မိေတာ့
ေအာ္….ငါ့ႏွလံုးသားေလးေတာင္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္ေရာ့ ဆိျုပီး
ေသစရာမရွိ ရွာၾကံေသလိုက္ျပန္ေသးတယ္
မသာ အကယ္ဒမီရွိရင္ ခင္ဗ်ားလည္းပဲ အကယ္ဒမီဆုရွင္။
အနာက တစ္ျခား ဖေယာင္းက တစ္ျခားနဲ ့ေသာကေတြဟာ
အူယားဖားယားကို လွလို ့ပလို ့စင္ေပၚတက္ျပီး တိုင္ပတ္ကျပေနသလို
ကၽြန္ေတာ္တို ့ခင္ဗ်ားတို ့ျမိန္ရည္ရွက္ရည္စားသံုးေနၾကတဲ့ ဒုကၡဆိုတာ
သကာေပၚ ပ်ားရည္ေလာင္းျပီး ခ်ယ္ရီသီးေလးတစ္လံုးနဲ ့ဆက္ဆီက်ျပေနတာပဲ
ေကာင္းကင္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ရွိေနတယ္ လာမေျပာနဲ ့
ေကာင္းကင္ကို ခြာစားလို ့၀မ္း၀တာမွ မဟုတ္ပဲ
ပင္လယ္ၾကီးျပာေနတာ ခင္ဗ်ားနဲ ့ဆိုင္တယ္ဆိုျပီး လာမခ်ိဳင္နဲ ့
ပင္လယ္ၾကီးခပ္ေသာက္လို ့အပ္ခ်ေလာင္းျဖစ္တာမွ မဟုတ္ပဲ။
မလိုခ်င္ဘူးဆိုျပီး လႊင့္ျပစ္လိုက္လို ့ရတဲ့အထဲ ပလပ္စတစ္ပဲပါမယ္
ေသာကေတြက အနည္ထိုင္ ဂ်ိဴးတက္ မိုးတိုးမတ္တပ္ ထိုးထြက္
ဒီထဲပဲ ခင္ဗ်ားလည္း ၀ဲ၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ စြဲ(လမ္း) ေနၾကတာပဲ
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ရင္ဘတ္ကိုေကာ့ထား ေအာက္က ဖိနပ္အေပါက္ကဟားမယ္
အဲဒီလွံေတြယူျပီး ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို စိုက္စိုက္ခ်ေနတာပဲ ခင္ဗ်ားပဲမဟုတ္လား
ဘယ္သူ ့မွာ သြားျပီး တရားခံရွာ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ခ်င္မေနနဲ ။
ကၽြန္ေတာ္ တို ့ခင္ဗ်ားတို ့ဟာ အခ်ိန္က်လာရင္ အာသာရမၼက္ ငမ္းငမ္းတက္ျပီး
အဲဒီေ၀ဒနာေတြအတြက္ လႈိက္လႈိက္ဆာေလာင္ေနၾကတဲ ့ေလာင္စာေတြဆိုတာ
ခင္ဗ်ားေမ့ေနျပီ ထင္တယ္
ရယ္လိုက္ပါဦးကြယ့္….အေသအခ်ာသင္ထားတဲ ့သင္ခန္းစာ ေၾကညက္မွ
ဒီ ျပဇာတ္မွာ ဆုရမယ္..အဲဒီေတာ့ မသာမေပၚခင္ သာသာယာယာရွိဖို ့ရယ္တတ္ရမယ္
ခင္ဗ်ား မေမ့နဲ ့ကၽြန္ေတာ္လည္း မေမ့ဘူး
ရယ္လိုက္ပါဦး
ရယ္လိုက္ပါဦးဗ်ာ
ေယာင္ေယာင္ျပီး မဟားနဲ ့
ေသာက သီး(သည္း) ရင္ ျပီးတတ္တယ္တဲ့။
အမြန္မြန္း
၂၄ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၁၃
၁ : ၄၈ နာရီ
No comments:
Post a Comment