ညဟာကိုယ့္ကို ကိုယ္ေမွာင္ရိ္ပ္ခိုရင္း တစ္ပင္တည္း ထီးထီး
ႀကယ္ေတာက္လိုသူရဲ ့တိုးတိတ္လြမ္းဆြတ္မႈက ေရေသာက္ၿမစ္ထိ လိႈက္စား
တဲတဲေလးယိုင္နဲ ့ စိတ္ေသအိုင္ ရာသီက ေအးစက္ ယိုင္ရြဲ ့
လံုၿခံဳေႏြးေထြးလိုမႈကို ရလိုရၿငား ဆဲြၿခံဳလိုက္တဲ ့ဂြမ္းေစာင္ေလးမွာေတာင္
အစိမ္းေရာင္လိႈင္းေတြစီး၀င္ေနတယ္။
ၿမွားတံရဲ ့အရွိန္ထဲ တည္ႀကက္တစ္ေကာင္လို တုန္ခါ
တစ္၀ီ၀ီ ဆာေလာင္သံ ၿခင္တစ္ေကာင္ဆီကလား၊ ရင္အလႊာဆီကလား
ရယူခဲ့ၿခင္းက ေပးဆပ္လို ့ကိုမကုန္ႏိႈင္ဘူး (ဘာကိုမွမေတာင္းဆိုရဲေတာ့ဘူး)
ရွင္သန္ေနရတာ ၿပစ္မႈတစ္ခုလို စိမ္းသက္
လွ်ပ္စီးလိႈ္င္းေတြစိမ့္၀င္ေနသလိုမ်ိဳး တသခြင့္ရွိမယ္ထင္လို ့
စိတ္ေတြက ေၿပးေနရတယ္
ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မလာေတာ့ဘူး
ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္ အေႀကာက္လိႈင္းက ရွပ္တိုက္
အေရၿပားေအာက္က ႀကက္သီးဖုေလးေတြ တဆိတ္ ေလာင္းရိပ္မိလြန္းတယ္
ႏွင္းခိုးပိန္းလမ္းမႀကီးက မသဲမကဲြ အလဲအကဲြ
ကၽြံနစ္သြားတဲ့ ေသာကအသုိက္အၿမံဳ သိပ္သည္းက်စ္လစ္မႈေတြက
ထုနဲ ့ထည္နဲ ့ အထုပ္နဲ ့အထည္နဲ ့ ထဲထဲ၀င္၀င္
အ၀င္အထြက္ကေလးတစ္ခ်က္နဲ ့တင္ ပဲြခ်င္းၿပီးတယ္
ေနရိပ္ကို၀င္ဖို ့ေနပူေတာ့ေလွ်ာက္ရဲရမယ္ေလ
စိတ္ေတြက မလတ္ဆတ္ေတာ့ဘူး
လက္ရဲ ဇက္ရဲ သတ္ရဲ ၿဖတ္ရဲ ဘယ္ေတာ့မွထံုးမခ်ည္ေတာ့ဘူး
အရာေလးထင္က်န္တာေတာင္ ထိမိရံုနဲ ့ဆတ္ဆတ္ခါတယ္
ေခတ္ကမေကာင္းတာလား၊ကိုယ္ကပဲမေကာင္းတာလား
လူ ့အဖဲြ ့အစည္းတစ္ခုလံုးက ဖဲြနဲ ့ဇကဲြ ၊အမဲနဲ ့သဲလို
သစၥာကင္းမဲ့ အေရးအသားမွာ သဲသဲမဲမဲ
အသားစကို ဆဲြကိုက္ၿပီး ဆတ္ခနဲ ခါထုတ္ခံလိုက္ရတယ္
နာက်င္ခံခက္ၿခင္းေတြနဲ ့ ပြက္ပြက္ဆူ
ႏွလံုးေသြးထဲ တဟုန္ထိုး ကူးခတ္ေနရတယ္
မမွီမကန္းေတြမ်ားလာေတာ့လည္း ထိုးဆြပစ္ခ်င္စိတ္က မ်က္ႀကည္လႊာမွာ သြားသြားစုတယ္
ေသြးစေသြးနေတြေပေနတဲ ့ အသိအစံုနဲ ့ ေက်ာက္ငမန္းတစ္ေကာင္လို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ။
ၿမ(၁၁.၁.၂၀၁၃)
No comments:
Post a Comment