တစ္ခုခုကို ေတြးေတာ့မယ္ဆို ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ ျခံဳခိုတိုက္ဖို႔ စတင္စဥ္းစား
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အေ၀းဆံုးကိုထြက္ေျပးလိုက္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ အလိုအေလ်ာက္တံု႔ျပန္ဖို႔ေတာင္အားအင္ေတြမရွိ
စကားလံုးတပ္ဆင္မႈ စကၠန္႔ငယ္ေတြ ၾကားထဲမွာ ဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုး ပ်ာယာခတ္ကုန္တယ္
တစိမ္႔စိမ္႕က်လာတဲ႔ အေတြးအေခၚေတြမွာ မွားယြင္းမွဳ႕ဟာ သီအိုရီေတြနဲ႕
ခိုးဝွက္ျပီးမွစားရတဲ႔ အရသာကိုပဲ ႏွစ္ျခိဳက္ေနမိတာ ျပသနာျဖစ္လို႕
လြဲမွားေနတဲ႔ ရာသီေတြထဲမွာ မိုးခိုမိတဲ႔စိတ္ဟာ ဒဏ္ရာေတြကို တစက္စက္ေခၽြခ်လာတယ္
အမွားအယြင္းမရွိႏိုင္ဘူးဆိုလည္း အထပ္ထပ္ မွားယြင္းေနဦးမယ္
ေနထိုင္ရခက္မႈေတြကို ဘာတံဆိပ္ကပ္ျပီး ဘယ္လိုအေရာင္ေတြ ထပ္ျဖည့္လိုက္ရမလဲ
ေမွာင္ေနရတာကပဲ ပိုသန္႔ရွင္းလြန္း
ေခ်ာင္ပိတ္မိထားတဲ့ စိတ္ကူးသက္သက္မွာ ရွင္သန္မႈေတြအားလံုးဟာ စိတ္မွာ ဂ်က္ထိုးပိတ္လိုက္သလိုပဲ
ငတ္မြတ္ေနတဲ႔ စိတ္ဟာ ရိုးသားခ်င္းေတြကိုပဲ တဂၽြတ္ဂၽြတ္ ကြ် ရြ လာတယ္
ကိုက္ဖဲ႔စားသံုးလာတာနဲ႔အမွ် ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ႔မယ္
ကိုယ္႔လက္ဖဝါးေတြကို ဆုပ္ေခ်ျဖန္႕ေခ်
ေတြေဝေနတဲ႔စိတ္ထဲမွာ အိမ္မက္ေတြဟာ က်ိဳးေက်မြလို႕
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားမွာ ရိုးသားမႈေတြဟာ တပ္မက္စြာနဲ႔ လိုအပ္ေနတယ္
ေပွ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ မင္းႏႈတ္ခမ္းမွာ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ေလယူေလသိမ္းကေလးပဲ
ဒီထက္ပိုျပီး ဆာေလာင္မႈေတြ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ဖြင့္ဆိုၾကည့္လို႔မရႏိုင္ဘူး
ေလထဲမွာ လြင့္သြားတဲ့ စကားလံုးေတြလို သစၥာတရားနဲ႔ ရိုးသားမႈမွာ
ၾကိမ္ႏႈန္းေတြသာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ ေပွ်ာ္ရႊင္ပါတယ္ ထရီဇာ
အိမ္မက္ဆိုတာ မႏိုးခင္အထိေတာ့ ကမၻာတစ္ခုျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္
ေမွ်ာ္လင့္ထားသမွ်ကို ေလယူေလသိမ္းေတြေအာက္ ကပိုကရို ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔
တစ္စံုတစ္ရာ သတ္မွတ္ ျပဌာန္းခြင့္ မ်ား လိုေနမလား
တိတ္ဆိတ္တဲ႔ စကားသံေတြမွာ ေသြးခုန္ႏွဴန္းဟာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမဲ့စြာ လည္ပတ္ေနတယ္
ေရးေတးေတးေလးျမင္ေနရတဲ႕ အာရုဏ္ဦးစ ေနေရာင္ေလး
ခံစားမိသမွ်ဟာ မၾကာခင္မွာ လြင္႔က်လာေတာ႔မယ္
ဖြက္ထားမိတဲ႔ စကားလံုးေတြက ေျခာက္ေသြ႕လာတဲ႔ႏွဳတ္ခမ္းေလးကို စိုစြတ္ေစခ်င္ပံုပဲ
မိုက္မဲလိုက္တယ္ တယူသန္လြန္းတဲ႔ စိတ္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္မွဳ႕ေတြကပဲ ေနရာယူလာ
အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ မ်က္လံုးေတြဟာ အာရံုေမွာက္မွားလို႔
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္က အဓိပယ္ဖြင့္ပံုေလး မွားယြင္းသြားတာနဲ႔အမွ်
ရိုးသားမႈေတြ အေလာင္ျမိဳက္ခံလိုက္ရႏိုင္တယ္
စိတ္ကို ျပန္ဆူဆိုက္လုပ္သလိုေသြးေၾကာထဲကို ထည့္လႊတ္လိုက္တဲ့ ဆက္သြယ္မႈ နက္၀ပ္ၾကိဳးကေလး
ကုတ္နံပါတ္ေတြအရ ျဖစ္တည္လာတဲ့ စကားလံုးသက္သက္ဟာ
နားရြက္ဖ်ားကေလးစတင္ျပီး စိတ္တစ္ခုလံုးကို ေရွာ့ရိုက္ပစ္လိုက္တယ္
ကုိယ္႔စိတ္ရဲ႕အသြင္သ႑ာန္ေတြထဲက ဘာမွန္းမသိရတဲ႔တစ္ခုခုဟာ မသဲမကြဲျဖစ္ေန
ကိုယ္႔ရဲ႕အာရံုေျခာက္ပါး အနားမွာ တရစ္ဝဲဝဲ လွည္႔ပတ္ေနသလား
ဘာကိုမွမိမိရရဖမ္းဆုပ္လို႕မရႏိုင္ေတာ႔ဘူး
ခံစားမွဳ႕ေတြကို မီးသၤျဂိဳလ္ ျပီးတဲ့ အခါ တယုတယကေလး လြင္႔ျပစ္ၾကည္႕လု္ိက္မယ္
ခံစားမွဳ႕အတုေတြဟာေလနဲ႕အတူပါသြားတဲ႔အခါ ခံစားခ်က္စစ္စစ္ေတြကို
ဖမ္းဆုပ္ျပီးလက္ဖ်ံရိုးမွာ အမည္နာမ္မ ကေလးတစ္ခု ခပ္ဖြဖြေရးလို႔
အိမ္မက္တစ္ခုဟာ ပ်က္သုဥ္းေတာ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ မွ
ခပ္ေရးေရး နာမည္ကေလးကဆက္လက္အသက္ရွဴေနလိမ္႕မယ္
အိမ္မက္ဆိုတာ မႏိုးခင္အထိေတာ့ ကမၻာတစ္ခုလို႕ပဲဆိုပါစို႕ ။
မွဴးသစ္ ၊ ကိုမွဴး (၂၄.၁.၂၀၁၃)
No comments:
Post a Comment