ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ၊ တစ္ခါတစ္ခါ ဘ၀ဟာ အသားမပါဆားမပါ တည္တံ႔ (G.B.K)

ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ .. ။
မွတ္တမ္းမွတ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ က်န္ေကာင္းက်န္ဦးမွာေပါ႔။ ေခါင္းထဲမွာေတာ႔ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ နာက်င္ကိုက္ခဲလုိ႔။  ဖန္ခြက္ထိခတ္သံေတြ၊ ဂီတသံေတြ၊ တီးတုိးစကားသံေတြ၊ အေရျပားခ်င္း ထိေတြ႔ေဆာ႔ကစားသံေတြနဲ႔ မေန႔ညကအေၾကာင္းေတြ မေျပာၾကနဲ႔စုိ႔လား။ နီေထြးလွပတဲ႔မင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာေပၚမွာ လက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္း ကန္႔လန္႔ျဖတ္တင္လုိ႔ အမူအရာနဲ႔တားခ်င္တားမယ္။ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ မွိတ္ျပခ်င္ျပမယ္။ ပူေႏြးဆဲအတိတ္ေတြကို အေအးခန္းထဲ ထုိးသိပ္ထည္႔လိုက္ျပီး ဆလိုက္မီးေရာင္ကို လက္ရွိကာလအပိုင္းအျခားတစ္ခုေပၚ ေရႊ႕ေျပာင္းလိုက္တယ္။ မနက္ႏုိးလာခ်ိန္တုန္းက တစ္ေထာင္တန္ဘယ္ႏွစ္ရြက္ မင္းရဲ႕လက္ကိုင္အိတ္ထဲမွာ ရွာေတြ႔ခဲ႔သလဲ။ သံုးရြက္လား ေလးရြက္လား။ ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ၊ လူၾကီးမင္းဟာ ထံုးစံအတိုင္း အိပ္ယာထေနာက္က်ေနတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲက မင္းျပန္ထြက္လာခ်ိန္အထိ၊ တစ္ညလံုးေမ႔ေလ်ာ႔ေနခဲ႔တဲ႔ ေကဘဲလ္တီဗီကို
ခလုပ္ႏွိပ္ပိတ္လိုက္ခ်ိန္အထိ၊ ဘာကာဒီသံပုရာအခြံလြတ္တစ္လံုးကို မေတာ္တဆ တုိက္မိလိုက္ခ်ိန္အထိ၊ လိုက္ကာအဖြင္႔မွာ အငမ္းမရတုိး၀င္လာတဲ႔ ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕ ထိေတြ႔ႏႈတ္ဆက္မႈကိုခံလုိက္ရခ်ိန္အထိ၊ ဟမ္းဖုန္းရဲ႕ သီခ်င္းတီးလံုးသံသဲ႔သဲ႔ တစစ ဆူညံက်ယ္ေလာင္လာခ်ိန္အထိ၊ ေနာက္ျပီး ခပ္ဖြဖြ မလႈပ္ႏႈိးမီအခ်ိန္အထိ သူဟာ ထလာဦးမွာမဟုတ္ဘူး။
စိတ္ရွည္ရွည္ထားပါ နာဒီယာ။ အုိးတစ္လံုးနဲ႔အခ်ဥ္ေဖာက္ျခင္းအႏုပညာမွာ စိတ္ရွည္ဖို႔ အမ်ားၾကီးလိုအပ္တယ္။ ဂ်င္ဆီလြန္ေရွာ႔ပင္းေမာလ္ရဲ႕ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ျခင္းေတြ ေတာက္ပျခင္းေတြ မင္းအတြက္ျဖစ္မလာဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာမလဲ။ သူ႔လက္ေမာင္းကို ခိုတြဲျပီး လက္ညွိဳးညႊန္လုိက္ရာ ေရျဖစ္မလာေပမယ္႔ ေရႊျဖစ္လာရင္လည္း မင္းအတြက္အျမတ္ပဲ မဟုတ္လား။

ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ။
ဒီေန႔ည မင္းဘယ္မွာရွိမလဲ။ ေဟာလီး၀ုဒ္မွာလား၊ တုိက္ဂါးဒစၥကုိမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ခပ္ေသးေသး ဘားတစ္ခုမွာလား။
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္လုိပ်ံ၀ဲေနတဲ႔မင္းကို လိုက္ရွာသူတစ္ခ်ိဳ႕ ရွိေကာင္းရွိမယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဂ်က္ခ္ေပါ႔ေသတၱာရဲ႕ JAC_POT စာလံုးတန္းမွာ ေနာက္ဆံုးအံစာေခါက္သံတစ္ခ်က္နဲ႔ အကၡရာ K ေပၚထြက္လာႏုိင္ရင္ေတာင္ မင္းကိုေတာ႔ ေတြ႔ဖုိ႔အခြင္႔အေရး ရလိမ္႔မယ္မထင္ဘူး၊ မင္းသာ မေတြ႔ေစခ်င္ဘူးဆုိရင္ေပါ႔။ ဒါမွမဟုတ္ မင္းရဲ႕ဒီေန႔ညအစီအစဥ္မွာ သူတုိ႔ပါ၀င္ဖို႔ အလွည္႔မက်ေသးဘူးဆုိရင္ေပါ႔။ အနည္းငယ္ကံေကာင္းသူေတြက မတ္ေဆ႔ခ်္တစ္ေစာင္စီရၾကတယ္ “ဒီေန႔ည ကၽြန္မ ေနမေကာင္းလုိ႔ အလုပ္ဆင္းမွာမဟုတ္ဘူး တီလာ႔ခ္” .. ။ တကယ္ေတာ႔ အျခားရင္ခြင္တစ္ခုဆီ ယာယီေရႊ႕ေျပာင္းထားတဲ႔ မင္းရဲ႕အလုပ္အေၾကာင္းသိသူဟာ မင္းကလြဲရင္ တျခားတစ္ေယာက္။ မင္းရဲ႕နံေဘးက ကေနဒီယန္အမ်ိဳးသားဟာ သိပ္ကိုၾကင္နာတယ္လုိ႔မင္းထင္တယ္။
“အုိးမုိင္ေဂါဒ္႔ ဒီဆြဲၾကိဳးဟာ တကယ္ပဲကၽြန္မအတြက္လား ဒါလင္” .. ။
သူဟာ မင္းအတြက္ ဘားမွာေပးေခ်ရမယ္႔ Bar Fine ဘတ္တစ္ေထာင္ကုိ အစစ္အေဆးမရွိ၊ အဆစ္ေစ်းမရွိ။
သူဟာ မင္းအျမတ္တႏုိး ကိုင္တြယ္ထိေတြ႔ၾကည္႔မိတဲ႔ အရာ၀တၳဳေတြကို၀ယ္ယူဖုိ႔ စကၠဴခ်ပ္ေတြအဆင္သင္႔ရွိတယ္၊
သူဟာ မင္းေျပာျပတဲ႔ အေမ႔အိမ္ကကၽြဲၾကီးဖ်ားနာေသတဲ႔ပံုျပင္အေၾကာင္း အဟုတ္မွတ္နားေထာင္ေပးတယ္ (ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ကရုဏာေတြသက္လို႔)၊ သူဟာ ေနာက္ေျခာက္လအတြင္း မင္းကိုထပ္လာေတြ႔ဖုိ႔အတြက္ အေလးအနက္ကတိျပဳတယ္။
ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ၊ အဲဒီအခ်ိန္မင္းဟာ ေနာက္ထပ္ေနရာသစ္တစ္ခု ေျပာင္းေရႊ႕ျပီးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာ။
မင္းဟာ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္မဟုတ္လား နာဒီယာ။

ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ။
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာဖတ္ရတယ္။ “က်န္းမာေရးအရ ေသြးသားေျဖေဖ်ာက္ရတယ္” ဆုိတာ။ အျခားလိုအပ္ခ်က္တစ္ခုခုေၾကာင္႔ေရာ ေသြးသားေျဖေဖ်ာက္ခြင္႔မရွိဘူးလား။ ဥပမာ ကၽြန္မၾကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔ဆုိတာပဲျဖစ္ျဖစ္။ ဥပမာ Relationship တစ္ခုယာယီတည္ေဆာက္ဖို႔ လိုအပ္ခ်က္တစ္ရပ္အေနနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္။ ဥပမာ တစ္ည၀င္ေငြ ဘတ္သံုးေထာင္ရွာေဖြႏုိင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းအေနနဲ႔ ဆုိတာပဲျဖစ္ျဖစ္။ မုသားေရာင္တလက္လက္ေတာက္ေနတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက တစ္ခါတရံ ကေလးတစ္ေယာက္လို ဟန္မေဆာင္တတ္ဘူး။ မင္းက ေနေလာင္ဒဏ္ကိုေၾကာက္တယ္၊ လက္ဖ၀ါးေတြ ၾကမ္းတမ္းမွာေၾကာက္တယ္၊ မ်က္လံုးတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ထုိးႏွက္လိုရင္းအၾကည္႔ေတြကိုေတာ႔ မေၾကာက္ျပန္ဘူး။ မင္းက မက်က္တက်က္သိုးသားကင္ကို နွစ္သက္တယ္။ မာဂရီတာေကာ႔ေတးကို ႏွစ္သက္တယ္၊ ေရွးရုိးစြဲလူ႔အဖြဲ႔အစည္းကေန ကြဲထြက္ဖုိ႔ကိုေတာ႔ မႏွစ္သက္ျပန္ဘူး။ မင္းက တစ္ႏွစ္မွာႏွစ္ခါ အိမ္မျပန္ရမွာ စုိးရိမ္တယ္။ မိသားစုကို မေထာက္ပံ႔ႏုိင္မွာ စိုးရိမ္တယ္၊ အႏၱရာယ္ေတြနဲ႔ အလဲအထပ္ျပဳေဆာ႔ကစားရမွာေတာ႔ မစုိးရိမ္ျပန္ဘူး။ မင္းက ႏႈတ္ခမ္းအစံုစံုကို ဖိကပ္ထိရႈိက္လိုက္ဖို႔ ၀န္မေလးသူ၊ မင္းက တက္က်မ္းတစ္အုပ္တေလကို ေကာက္လွန္ၾကည္႔စရာလို႔ေတာင္ သတိမရသူ၊ မင္းက စာမ်က္ႏွာေတြေပၚက ဘ၀အေၾကာင္း စိတ္ကူးယဥ္သရုပ္ေဖာ္မႈေတြကုိသိရင္ အားရပါးရရယ္ေမာမယ္႔သူ၊ မင္းက အခ်စ္နဲ႔ဘ၀ဟာ ကြဲျပားေၾကာင္း ျပက္ျပက္ထင္ထင္ စြဲမွတ္ထားသူ၊ မင္းက အခက္ခဲဆံုး ဂဲၾသေမၾတီပုစာၦတစ္ပုဒ္လုိမ်ိဳး အေျပာက်ယ္တဲ႔ပင္လယ္ျပာလိုမ်ိဳး နားလည္ဖို႔ နက္ရႈိင္းသူ။ တစ္ခါတစ္ခါ မင္းဘာသာရွာမေတြ႔ႏုိ္င္လို႔ ခ်ံဳးမဲခ်ငုိခဲ႔ရတယ္မဟုတ္လား နာဒီယာ။

ဒီလုိပါပဲ နာဒီယာ။
ဒီဗူဗြားက မင္းအေၾကာင္းေတြမသိခဲ႔ဘူး။ Second Sex အယူအဆအရ မင္းဟာ တံဆိပ္ကပ္ေမြးဖြားလာသူမဟုတ္၊ ျပဳျပင္ပံုသြင္းျပီး တံဆိပ္ကပ္ခံခဲ႔ရသူသာျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ဘာေျပာမလဲ။ Feminine Mystique ကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ဖတ္ခြင္႔ရခဲ႔ရင္၊ သုိ႔မဟုတ္ ဘက္တီဖရီဒန္းကိုယ္တုိင္က ရွင္းျပလာခဲ႔ရင္ေရာ။
မသက္ဆုိင္တဲ႔အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလုိ ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ရယ္သြမ္းေသြးပစ္မွာလား။ ၀ုိင္းစက္တဲ႔အညိဳေရာင္မ်က္လံုးေတြနဲ႔ တအံ႔တၾသျငိမ္သက္နားေထာင္ေနမွာလား။ မင္းဟာ ဖယ္ထုတ္ခံေတြရဲ႕ သီးသန္႔ဖယ္ထုတ္ခံျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္း သေဘာေပါက္ရင္း ၀မ္းပမ္းတနည္း ရႈိက္ငင္ငုိေၾကြးလုိက္မွာလား။ ကၽြန္မမွာ အခ်ိန္မွမရွိတာပဲလို႔ မင္းေျပာမယ္။ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္လို ၀ိဥာဥ္တစ္ေကာင္လို ေခါက္ျပန္ေျပးလႊားရင္း ပ်ံ၀ဲေနရတယ္၊ ဘန္ေကာက္မွာ၊ ခ်င္းမုိင္မွာ၊ ဖူးကတ္မွာ၊ ျဖဴလြလြသဲေသာင္မွာ၊ ဘန္ဂလာလမ္းမမွာ၊ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း Soi ေတြၾကားမွာ၊ စေပါ႔မီးေရာင္ေအာက္မွာ၊ တစ္ခါတစ္ခါ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ။ ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ၊ အညိဳေရာင္ခမ္းနားျခင္းေတြ လြန္႔လူးေတာက္ပေနဆဲပါ။ အေနာက္အရပ္ကုိပ်ံသန္းမယ္႔ တစ္လမ္းသြားေလယာဥ္လက္မွတ္လား၊ လစဥ္စပြန္ဆာခ်က္လက္မွတ္ ဘတ္တစ္ေသာင္းရဖုိ႔လား၊ တစိမ္းတစ္ဦးဆီမွာ ၀ကြက္အပ္လုိက္ရမယ္႔ ဘ၀အာမခံခ်က္အတြက္လား။ ကၽြန္မမွာ အခ်ိန္မွမရွိတာပဲလို႔ မင္းေျပာမယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ၾကီးျမင္႔မႈကို ေလနဲ႔ေဆာက္ၾကတယ္၊ ေငြနဲ႔ေဆာက္ျပတယ္၊ ကၽြန္မမွာ ဒါပဲရွိေတာ႔ ဒါနဲ႔ေဆာက္ရတယ္။ အပ်က္မ နာဒီယာဟာ သူ႔အိပ္မက္နန္းေတာ္ကို တစ္လက္မမွ အက်ဴးေက်ာ္မခံႏုိင္ဘူး။

ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ။
တစ္ခါတစ္ခါ ဘ၀ဟာ အသားမပါ ဆားမပါဘူး။ တစ္ခဏတာအတြက္ ကိုယ္ပုိင္အရသာနည္းနည္းျဖည္႔စြက္ရင္း
ကုိယ္တုိင္အေမႊးအၾကိဳင္ေတြ ေဖာ္ထုတ္ခပ္ထည္႔ရင္း လက္လြန္သြားတဲ႔အခါ ရွိေကာင္းရွိဦးမွာေပါ႔။
က်န္းမာေရးအတြက္ အေလးအပင္ေလွ်ာ႔ေပါ႔ဖို႔ သတိေပးစာတန္းေတြေရာ အလုပ္ျဖစ္ၾကရဲ႕လား။
အေကာင္းအဆုိး အမွားအမွန္ဆုိတာမ်ိဳးက ကိုယ္တုိင္ျဖတ္သန္းမႈနဲ႔ၾကံဳေတြ႔ျပီးမွ ပံုေဖာ္ထုဆစ္ရင္း ထြက္က်လာတဲ႔ ရလာဒ္ပါ။
မင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္ဖြင္႔ဆုိမႈဟာ မင္းအတြက္သာရွိပါေစ နာဒီယာ။

ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ။
ဘ၀ဆုိတာတုိက္ပြဲဆုိတဲ႔စကားထက္ ေလးနက္မယ္႔ဒႆနမ်ိဳး လူေတြ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔မၾကိဳးစားေတာ႔ခ်ိန္ကစလို႔ မင္းလည္းေလွာင္ေျပာင္သံနဲ႔ ရယ္ေမာတတ္ေနျပီ ၾကားတယ္။ တုိက္ခိုက္စရာမလိုပါဘဲ အလိုအေလ်ာက္ေအာင္ပြဲရေနသူေတြ၊ တရားမွ်မွ်တတ ယွဥ္ျပိဳင္ခြင္႔မရဘဲ ေသနတ္တစ္ခ်က္မေဖာက္လိုက္ႏုိင္မီ အလိုအေလ်ာက္ရႈံးနိမ္႔ရသူေတြ။
ဒါဟာ ဘ၀လားလို႔ မင္းကေမးမယ္။
ဘ၀ဆုိတာ တုိက္ပြဲလို႔ ကိုယ္႔ဘာသာအမည္တပ္ထားတဲ႔ ဟုတ္ေယာင္၀ါး၀ါးေတြပါ နာဒီယာ။ နံေဘးကလူေတြကိုၾကည္႔ရင္း မ်က္စိစံုမွိတ္တုိက္ခိုက္ေနၾကသူေတြ အမ်ားစုပါ။ ဘာအတြက္တုိက္ခုိက္ေနၾကသလဲ ကိုယ္႔ဘာသာေမးၾကည္႔ၾကဖို႔ေကာင္းတယ္။ တုိက္ပြဲလား Suicide Mission တစ္ခုလား ကြဲကြဲျပားျပားသိႏုိင္ဖို႔ေပါ႔။ မင္းဆီမွာေတာ႔ ဒီေမးခြန္းအတြက္ ေလးနက္တဲ႔အေျဖတစ္ခုခုရွိေနႏုိင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔တယ္။

ဒါမွမဟုတ္ ..
“Let Our Desires be Our Only Laws”
(ငါတုိ႔၏ ဆႏၵမ်ားသည္သာ ဥပေဒသမ်ားအျဖစ္ တည္ရွိပါေစ)
မင္းဆီက ဒီဆတ္ရဲ႕စကားနဲ႔ သေဘာသက္ေရာက္ပံုဆင္တဲ႔အေျဖတစ္ခုခု ေပးလာမယ္ဆုိလည္း အံ႔ၾသစရာျဖစ္လိမ္႔မယ္ မထင္ဘူး

ဒီလိုပါပဲ နာဒီယာ ..
မင္းလဲသိတဲ႔အတုိင္း
တစ္ခါတစ္ခါ ဘ၀ဆုိတာ အသားမပါ ဆားမပါဘဲ အရသာရွိဟန္ေဆာင္ရတာမ်ိဳးမဟုုတ္လား ။      ။


                                                                                   --- တည္တံ႔ (G.B.K) ---
                                                                                      ၁၈ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၁၂
CTRL + Q to Enable/Disable GoPhoto.it