ခက္ခက္ခဲခဲနဲ ့လူျဖစ္ၾကတဲ ့သူေတြထဲမွာ က်ေနာ္ပါတယ္
အႏွစ္ေလးဆယ္ေက်ာ္မွာ...
က်ေနာ္ရတာ လက္ႏွစ္ဖက္မျပည့္ခဲ ့ပါဘူး
က်ေနာ္ေပးလုိက္ရတာ...ရင္တစ္ခုလုံးပါအေမ
ေမြးကတည္းက ဆာေလာင္တတ္တဲ ့အက်င္ ့က
အခ်ိန္တုိင္း ဆာလာခဲ ့တာ
က်ေနာ္ သံသရာကုိ ပန္းေပးလုိက္ပါတယ္။
ေခတ္ဆုိးႀကီးကုိျဖတ္ခဲ ့ရပါတယ္ဆုိလုိ ့
ေရာမၿမိဳ ့ႀကီးက ေအာ္ရီတယ္အေမ
က်ေနာ္ဆုိခဲ ့တဲ ့သီခ်င္းကုိ
က်ေနာ္မွတ္မိေနသေရြ ့
က်ေနာ္ေနေကာင္းေနပါေသးတယ္
က်ေနာ့္ ေက်ာေပၚမွာ
မုိးေခါင္ေရရွားၿမိဳ ့ေလးရယ္...
မိသားစုႏွစ္ေယာက္သာရွိတဲ ့အိမ္ကေလးရယ္...
ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ရယ္...
ဒုကၡေတြ ေပက်ံေနတဲ ့ ေက်ာင္းလြယ္အိပ္ေလးရယ္...
မသုံးဘဲနဲ ့ သိမ္းထားခဲ ့တဲ ့ ဆယ္ျပားေစ ့ေလးရယ္...
အေၾကြေစာခဲ ့တဲ ့ ခေရပြင္ ့ေျခာက္ေလးရယ္...။
ထြားခ်င္တုိင္းထြားေနတဲ ့
က်ေနာ္ ့ အကုသုိလ္ေတြက
ေန ့ေန ့ညည ဖူးပြင္ ့ေနလုိက္ၾကတာ
က်ေနာ္ လက္နက္မဲ ့ရင္ဆုိင္ခဲ ့ပါတယ္အေမ။
ေရွာင္ထားတာက မရုိးသားမွဳ
ေဆာင္ထားတာက အိပ္မက္တစ္ခု
ဘာဆုမွမရလည္း
က်ေနာ္အလံမလွဲခဲ ့ဘူးအေမ။ ။
ေလေျပသုန္
၃၁ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၁၂
အႏွစ္ေလးဆယ္ေက်ာ္မွာ...
က်ေနာ္ရတာ လက္ႏွစ္ဖက္မျပည့္ခဲ ့ပါဘူး
က်ေနာ္ေပးလုိက္ရတာ...ရင္တစ္ခုလုံးပါအေမ
ေမြးကတည္းက ဆာေလာင္တတ္တဲ ့အက်င္ ့က
အခ်ိန္တုိင္း ဆာလာခဲ ့တာ
က်ေနာ္ သံသရာကုိ ပန္းေပးလုိက္ပါတယ္။
ေခတ္ဆုိးႀကီးကုိျဖတ္ခဲ ့ရပါတယ္ဆုိလုိ ့
ေရာမၿမိဳ ့ႀကီးက ေအာ္ရီတယ္အေမ
က်ေနာ္ဆုိခဲ ့တဲ ့သီခ်င္းကုိ
က်ေနာ္မွတ္မိေနသေရြ ့
က်ေနာ္ေနေကာင္းေနပါေသးတယ္
က်ေနာ့္ ေက်ာေပၚမွာ
မုိးေခါင္ေရရွားၿမိဳ ့ေလးရယ္...
မိသားစုႏွစ္ေယာက္သာရွိတဲ ့အိမ္ကေလးရယ္...
ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ရယ္...
ဒုကၡေတြ ေပက်ံေနတဲ ့ ေက်ာင္းလြယ္အိပ္ေလးရယ္...
မသုံးဘဲနဲ ့ သိမ္းထားခဲ ့တဲ ့ ဆယ္ျပားေစ ့ေလးရယ္...
အေၾကြေစာခဲ ့တဲ ့ ခေရပြင္ ့ေျခာက္ေလးရယ္...။
ထြားခ်င္တုိင္းထြားေနတဲ ့
က်ေနာ္ ့ အကုသုိလ္ေတြက
ေန ့ေန ့ညည ဖူးပြင္ ့ေနလုိက္ၾကတာ
က်ေနာ္ လက္နက္မဲ ့ရင္ဆုိင္ခဲ ့ပါတယ္အေမ။
ေရွာင္ထားတာက မရုိးသားမွဳ
ေဆာင္ထားတာက အိပ္မက္တစ္ခု
ဘာဆုမွမရလည္း
က်ေနာ္အလံမလွဲခဲ ့ဘူးအေမ။ ။
ေလေျပသုန္
၃၁ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment