“လႊတ္ေပ်ာ္ၾကတဲ့ ကဗ်ာ လႊတ္ေတာ္”

မွဴးသစ္...

2030 ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး ဖြံျဖိဳးတိုးတက္မႈမွာ က်ည္ဆန္ ရထားႏွင့္ ႏိႈင္းရမည့္ အေျခအေနဟု ဆိုရမည္။ အင္အားၾကီးပါေပ့ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ အေမရိကန္၊ တရုတ္တို႔ပင္ ေငးေမာအားက်ယူရေလာက္တဲ့အထိျဖစ္လာသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈမွာ “ဥံဳဖြ!!”ဟူ၍ နတ္ ေရကန္ထဲသို႔ပစ္ခ်လုိက္သလိုပင္ မည္သူမွ် မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေသာအေျခအေနထိ တုိးတက္လာ ေတာ့သည္။ လႊတ္ေတာ္မွာဆုိလွ်င္ ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းျပင္ဆင္စရာမလုိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျပည့္စံု သြားျပီဟု ဆုိရမည္။ အစိုးရအဖြဲ႕မွ သမၼတ အလုပ္မွာဆိုလွ်င္ တစ္ခါတရံ မိန္႔ခြန္းေျပာတာေလာက္၊ လက္မွတ္ထိုးတာေလာက္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြလက္ခံေတြ႔ဆံုတာေလာက္ပဲရွိေတာ့သည္
။ အစိုးရ အဖြဲ႔၀န္ၾကီးဌာနအဆင့္ဆင့္တုိ႔မွာလွ်င္ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ဖစ္တင္တက် ျဖစ္ေနသည္။

ႏိုင္ငံေရးအလုပ္ေတြသိပ္မရွိၾကေတာ့ေသာအခါ အတုိက္အခံႏိုင္ငံေရးဟူ၍လည္းမရွိေတာ့။ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားလည္းမရွိသေလာက္ရွားလာသည္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီဆုိသည္မွာ အသံေတြပင္မထြက္ၾကေတာ့။ စီးပြားေရးက အားလံုးျပည္စံုေနေတာ့ ႏိုင္ငံသားေတြ ဆိုလွ်င္ အလုပ္မလုပ္ပဲ ထိုင္စားမည္ဆိုလွ်င္ ထိုင္စားႏိုင္သည့္အေျခအေနမွာ ရွိၾကသည္။
သို႔ေသာ္ လူေတြ ဆိုေတာ့ အခက္သား အပ်င္းေျပစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေလး ဘာေလးလုပ္လိုၾကသည္။
တစ္စထက္တစ္စ ခ်မ္းသာလိုၾကသည္။
ေငြေၾကးလိုအပ္ခ်က္ေတြက ျပည့္စံုသထက္ ျပည့္စံုလာခဲ့ေတာ့ တစ္လေလာက္ စီးပြားေရးလုပ္လိုက္( ၃ )လေလာက္ အပန္းေျဖလိုက္ႏွင့္ အေတာ္ပင္ဟန္ၾကေနၾကသည္ဟုဆိုရမည္။အလုပ္လုပ္ၾကသည္ဆိုရာမွာလည္း သိပ္အထူးဆန္းၾကီး ခက္ခက္ခဲခဲၾကီးမဟုတ္ အိမ္က ကြန္ပ်ဳတာကို ထဖြင့္ထားလိုက္ရံုပင္။ အဲ့ေတာ့ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ ကြန္မန္႔ေရးလိုက္ ပို႔စ္တင္လိုက္နဲ႔ စသည္ျဖင့္ …။

တစ္ႏိုင္ငံလံုးက က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာလာၾကသည့္အခါ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္မည့္ လူေတြကမရွိၾကေတာ ့။ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြက လုပ္သားေတြကို လခေကာင္းေကာင္းေပးျပီး ေခၚယူခိုင္းရသည္။ ေဒသတြင္းရွိ ႏိုင္ငံေတြအတြက္မွာမႈ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ရေရးသည္ အိမ္မက္တစ္ခုလို အထူးေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည့္အေျခအေနမွာရွိသည္။ ေမွ်ာ္လင့္မည္ဆိုလည္းေမွ်ာ္လင့္ခ်င္စရာပင္ ျမန္မာေငြက ကမၻာမွာ တန္ဖိုးအျမင့္ဆံုးျဖစ္ေနျပီကိုး။ ျမန္မာေငြတစ္က်ပ္ကို အေမရိကန္ေဒၚလာတစ္ေထာင္ေလာက္တန္ေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ျပီး သူတို႔ႏိုင္ငံရွိ မိသားစု(၆)ေယာက္ေလာက္ကို ေကာင္းေကာင္းေကြ်းထားႏိုင္သည္ဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္လာခ်င္ၾကသူေတြက ဒုနဲ႔ေဒး၊ ငမ္းငမ္းတက္ လိုခ်င္ေနၾကသည့္ အခြင့္အေရးလိုျဖစ္ေနၾကေတာ့သည္။

သမိုင္းတစ္ပတ္လည္သည္ဟုေျပာမလား ၊ေခတ္တစ္ပတ္လည္သည္ဟုပဲ ေျပာရမလားမသိ
ျမန္မာႏိုင္ငံက စီးပြားေရး၊ႏိုင္ငံေရးဘက္စံု ဖြံျဖိဳးတိုးတက္လာခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္နဲ႔တရုတ္တို႔ရဲ႕ စီးပြားေရးက်ဆင္းလာမႈမွာ ေတာင္ဆင္းလမ္းကို ဖရီးရိုက္ျပီးဆင္းသလား ေအာင့္ေမ့ရေလာက္တဲ့အထိ ကို က်ဆင္းကုန္ၾကသည္။ အေမရိကန္ဆိုလွ်င္ လူအခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈမ်ား  မ်ားစြာျဖစ္ေပၚလာခဲ့ျပီး ျပည္တြင္းမျငိမ္မသက္ျဖစ္ကာ စစ္တပ္က အဏာသိမ္းလိုက္ျပီး စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိသြားရရွာသည္။ အေမရိကန္မွာ အဲ့ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာေတာ့ ျမန္မာအစိုးရက အေမရိကန္ကို စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ျပီး အေရးယူပစ္လိုက္သည္။
ထိုအခါ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရွိ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုက အလုပ္သမေလးမ်ား အမ်ားစုမွာ KTV တို႔ မာဆတ္ခန္းတို႔ကို ေရာက္ကုန္ၾကေတာ့သည္။  ကုလသမဂၢအေနျဖင့္လည္း ၾကား၀င္ေျဖရွင္းေပးလို႔မျဖစ္ႏိုင္၊ ဒီခ်ိန္မွာ ျမန္မာက ထိပ္သီးႏိုင္ငံျဖစ္ေန၍ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢရံုးခ်ဳပ္ကိုပင္ ရန္ကုန္မွာ အေျခစိုက္ထားရသည့္အေျခအေန။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးဖြံျဖိဳးတို႔တက္လာသည္မွာ တရုတ္ရဲ႕ေက်းဇူးမကင္းဟု ဆိုမည္ကဆိုႏိုင္မည္။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကြာလတီမရွိေသာ လူသံုးကုန္ပစၥည္းမ်ိဳးစံု၊စက္ပစၥည္းမ်ိဳးစံုတို႔ကို တရုတ္ႏိုင္ငံအတြက္ သီးသန္႔ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ျပီး စီးပြားျဖစ္လာသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံမွာပင္ တရုတ္လုပ္သားေတြကို ေစ်းေပါေပါျဖင့္ငွားျပီး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြလုပ္သည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံတစ္ခုလံုးမွာ သြားၾကားထိုးတံကစျပီး ဟမ္းဖုန္း၊ေမာ္ေတာ္ကားေလာက္
အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံက ထုတ္ေသာပစၥည္းကိုသာ သံုးေနၾကသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံရွိ အထင္ကရျမိဳ႔ ျဖစ္ေသာ ေပက်င္းျမိဳ႔ၾကီးမွာဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လုပ္ငန္ရွင္မ်ား ၀ယ္ယူအေျခခ်ေနထိုင္ လာၾကေသာေၾကာင့္ တစ္ျမိဳ႔လံုးမွာ ျမန္မာေတြသာျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္။ေပက်င္းျမိဳ႔ေဒသခံေတြက တိုးခ်ဲ႔ျမိဳ႔သစ္ေတြကိုေျပာင္းကုန္ၾကရသည္။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းကိုပင္ တရုတ္အဆိုေတာ္ ရွင္းရွင္းက သီခ်င္းလုပ္ဆိုသည္။
“ေပက်င္းျမိဳ႔ၾကီးေရြ႔႕သြားျပီဟူ၍’

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ မည္သို႔ပင္ စီးပြားေရးဖြံျဖိဳးတိုးတက္လာျပီး လုပ္စရာမရွိေတာ့ေအာင္ျပည့္စံုေနသည္ဟုဆိုကာပင္မႈ ၅ ႏွစ္တစ္ၾကိမ္ ျပဳလုပ္ရေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကေတာ့ လုပ္ရစျမဲ၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚျပီး လႊတ္ေတာ္ တက္ေနရစျမဲ မလုပ္လို႔လည္းမျဖစ္ လႊတ္ေတာ္ၾကီးေဆာက္ထားျပီး ဒီအတိုင္းထားလို႔ေတာ့ မသင့္ေလ်ာ္။ ခက္တာက လူေတြက အားလံုးျပည္စံုေနေတာ့ ႏိုင္ငံေရးကို မည္သူမွ စိတ္မ၀င္စား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္လုပ္ျပီး လႊတ္ေတာ္ထဲသြားေနရမည့္ အလုပ္ကို မည္သူ႔မွ မလုပ္ခ်င္ၾက။ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း ဥပေဒေတြက ဘာမွ လုပ္စရာမလိုေအာင္ ျပည္စံုေနျပီ ။ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေအးေအးေဆးေဆး စီးပြားေရးေလးလုပ္လိုက္ ေရွာ့ပင္ေလးထြက္လိုက္၊ အပ်င္းေျပ အဂၤလန္သြားျပီး ပရီးမီးယားလိဂ္ေဘာပြဲေလးၾကည့္လိုက္နဲ႔ပဲ ေနခ်င္ၾကသည္။ အဲ့ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္တဲ့ပံုစကေျပာင္းသြားသည္။
အရင္လို မဲထည့္ျပီး ေရြးေကာက္တာမ်ိဳးမလုပ္ေတာ့
မေကာင္းသူထိပ္ေကာင္းသူထိပ္ မဲႏွိက္ျပီး မဲေပါက္တဲ့သူသြားေၾကး အဲ့လုိပံုစံမ်ိဳး ေျပာင္းလိုက္သည္။
ကိုယ္စားလွယ္လုပ္ဖို႔ မဲႏွိဳက္ ၾကေတာ့ အထူးပင္ေျပာစရာမလို သိၾကသည့္အတိုင္း ကံမေကာင္းတတ္ၾကသူမ်ားမွာ ကဗ်ာဆရာအမ်ားစုျဖစ္သည္။ အဲ့ေတာ့ ကဗ်ာဆရာအမ်ားစုက ကိုယ္စားလွယ္လုပ္ဖို႔မဲေပါက္ၾကသည္။ မဲေပါက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြကလည္း သူတို႔ခ်ည္းပဲေတာ့ လႊတ္ေတာ္မသြား။
ႏိုင္ရာလူကို ဖိျပီးဆြဲေခၚၾကသည္။ ဟိုမွာ ကဗ်ာအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းေဆြးေႏြးၾကမည္ေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံလႊတ္ေတာ္မွာ ကဗ်ာလႊတ္ေတာ္ဟုေျပာရမလိုျဖစ္လာသည္။

**************************************************************************

လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ ကဗ်ာဆရာ/မ စာေရးဆရာ/မ မ်ားသာရွိၾကသည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြမွာ
ထူးျခားခ်က္ကတစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ အဲ့ဒါက တစ္ျခားႏိုင္ငံလႊတ္ေတာ္ေတြလို ပါတီေတြ ကြဲေနၾကတာ မ်ိဴးမရွိ၊ ဒါေပမယ့္ ေဗဒ ေတြ ကြဲေနၾကတာေတာ့ရွိသည္။ နီယိုေမာ္ဒန္အဖြဲ႔..ကြန္ဆက္က်ဴရယ္သမား..ပို႔စ္ေမာ္ဒန္သမား..သရုပ္မွန္သမား..အက္ေဆးေရးသူမ်ား ၀တၱဳေရးသမား စသည္ျဖင့္….အစုစုေတြသာရွိၾကသည္။

လႊတ္ေတာ္စေနသည္မွာ ယခုဆိုလွ်င္ ဒုတိယအၾကိမ္ သတၱမေန႔သို႔ပင္ေရာက္ရွိေနျပီ။  အမွန္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ခန္းမသို႔ လာမတတ္ဘဲ ေနမယ္ဆိုလွ်င္ေနလို႔ရသည္။ အိမ္က ကြန္ပ်ဳတာဖြင့္လိုက္တာႏွင့္ အစည္းအေ၀းကို တန္းေရာက္သြားႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာေတြ ဆိုေတာ့သိၾကသည့္အတုိင္း ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာတင္ like လုပ္ comment ေရးေနရံုႏွင့္ အားမရၾက အျပင္မွာကို အာေၾကာေလွ်ာ့ခ်င္ ၾကေသးသည္။

 လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ျဖစ္လာသူကေတာ့ တစ္ျခားလူမဟုတ္ ကဗ်ာဆရာ ေသာ္ဇင္အုန္း။
အမွန္ေတာ့ သူက ဥကၠဌမလုပ္ခ်င္ သူဥကၠဌျဖစ္လာတာက လုပ္ၾကံခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ သူက လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌမလုပ္ခ်င္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြကမွ မသိမသာ ႏွပ္ေန လို႔ရေသးသည္။ ဥကၠဌဆိုေတာ့ ေရွ႔ဆံုးမွာ အေနရအထိုင္အရ အေတာ္က်ပ္သည္။
သူ႔ကို လုပ္ၾကံလိုက္သူက တစ္ျခားလူမဟုတ္ ကဗ်ာဆရာ မိုးလွိဴင္ည။


ကဗ်ာဆရာေသာ္ဇင္အုန္းစိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႔ အထးိုခံရေလျခင္းဟု ေတြးမိတိုင္း ေတာက္တေခါက္ေခါက္ျဖစ္ရသည္။ ကိုမိုးလွိဴင္ည အခုလိုလုပ္ၾကံရျခင္းကလည္းအေၾကာင္းရွိသည္။ HOME ကဗ်ာရြတ္ပြဲ မွာ ကဗ်ာဆရာေသာ္ဇင္အုန္းက မိုးလွိဴင္ညကဗ်ာကို ရြတ္သြားရာတြင္ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းမွာ ၀စၥႏွစ္လံုးေပါက္ ေမ့က်န္သြားသည္။
အဲ့ဒီထည္းက အခြင့္ရလွ်င္ ျပန္ေဆာ္မည္ဟု ကဗ်ာဆရာမိုးလိွဴင္ညက စိတ္ထဲမွာ ေတးထားလိုက္သည္။
လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌေနရာေရြးေတာ့ ကဗ်ာဆရာ မိုးလွိဴင္ညက" ခြင္" ေတြ႔ျပီ ဆိုျပီး ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔
ကဗ်ာဆရာေသာ္ဇင္အုန္းကို အဆို ထတင္ပစ္လိုက္သည္။ကန္႔ကြက္မယ့္သူက မရွိေတာ့ ကဗ်ာဆရာေသာ္ဇင္အုန္းခင္မ်ာ ေအာက္သက္သက္နဲ႔ ခံလိုက္ရသည္။

လႊတ္ေတာ္စလာေတာ့ ဥကၠဌက ေနရာ ယူလိုက္ျပီး အစီစဥ္ေတြကိုတစ္ခုျပီးတစ္ခု ကဗ်ာရြတ္သလို ေၾကညာလိုက္သည္။
အစီစဥ္အရ အဆိုမ်ားစျပီးတင္သြင္းမွာျဖစ္သည္။ ကဗ်ာဆရာေမာင္ျမတ္သူက စျပီး အဆိုတင္သည္။
အဆိုမတင္ခင္ ေမာင္ျမတ္သူက လႊတ္ေတာ္မွာခ်ိတ္ထားေသာ LED တီဗီေပၚမွာ ထင္ေနေသာ သူ႔ကိုယ့္သူအရင္ၾကည့္လိုက္ျပီးမွ       

“ဥကၠဌၾကီးနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ားခင္မ်ား က်န္ေတာ္ ေမာင္ျမတ္သူက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အယံုၾကည္မရွိ အဆိုတင္သြင္းလိုပါတယ္ အဲ့ဒါကို အတည္ျပဳေပးပါ”

ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ျမတ္သူက ေဒါသတၾကီး ေျပာခ်ပစ္လိုက္သည္။တကယ္က အဆိုကို အဲ့လိုၾကီး အတည္ျပဴခိုင္းလို႔ ရသည္မဟုတ္၊ ေထာက္ခံေဆြးေႏြးျပီးမွ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ အတည္ျပဳရမွာျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ကဗ်ာဆရာေမာင္ျမတ္သူခမ်ာ ဘာေတြမ်ား နာက်ည္းခ်က္ေတြ ရွိေနလည္းမသိ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပင္ေျပာခ်လိုက္သည္။

ကဗ်ာဆရာကိုယ္စားလွယ္ေတြအားလံုးက ေမာင္ျမတ္သူကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ဥကၠဌက မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ထေမးရသည္။

“ေမာင္ျမတ္သူ ေမာင္ရင္က ဘာလို႔မ်ား ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုအယံုၾကည္မရွိအဆိုတင္ရတာလဲ”

“ဒါကဒီလိုရွိပါတယ္ဥကၠဌၾကီး... လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ ရည္စားစာလို႔အမည္ရတဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာတစ္ပုး္ေရးျဖစ္ပါတယ္.. ေရးျပီးေတာ့ facebook ေပၚက ေခ်ာေပ့ လွေပ့ ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးေတြကို ေရြးျပီး Tag လိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒါကို ဒင္းေလးေတြက အေျဖေကာင္းေကာင္းျပန္မေပးတဲ့အျပင္ ေျပာင္ေနာက္တဲ့ကြန္မန္႔ေတြ ပဲ ျပန္ေရးၾကပါတယ္ အဲ့ေတာ့ က်န္ေတာ္ေတြးမိပါတယ္ ဥကၠဌခင္မ်ား ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး ယံုၾကည္စရာမေကာင္းေတာ့ဘူး ဆိုျပီး ဒီအဆိုကိုတင္တာပါ” ေမာင္ျမတ္သူက လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ျပန္ေျဖရွာသည္။

ဥကၠဌက ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ျပီး ေထာက္ခံသူရွိသလားဟု ဆက္ေမးသည္။

“က်န္ေတာ္ ေထာက္ခံပါတယ္”

အသံလာရာကို အားလံုးက ၀ိုင္းၾကည့္ၾကသည္။ လူကိုမေတြ႔ရ သို႔ေသာ္ကိစၥမရွိ အသံၾကားရံုနဲ႔ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိႏိုင္သည္။ တစ္ျခားလူမဟုတ္ ကဗ်ာဆရာေမာင္မိုးျမင့္

 “ေမာင္မိုးျမင့္ လႊတ္ေတာ္မွာေဆြးေႏြးရင္ ထိုင္မေျပာပါနဲ႔ ထေျပာပါ” ဥကၠဌက သတိေပးသည္။

ကဗ်ာဆရာေမာင္မိုးျမင့္က “၀ုန္း..!”ဆို ထိုင္ခံုေပၚတက္ျပီး ထရပ္ပစ္လိုက္သည္။

“ဥကၠဌ ဒီလိုေတာ့ ႏွိမ့္ခ်မေျပာသင့္ပါဘူး တကယ္ဆို ဥကၠဌအရပ္နဲ႔ က်န္ေတာ့္အရပ္သိပ္ကြာတာမဟုတ္ပါဘူး

”ကဗ်ာဆရာေသာ္ဇင္အုန္း သူမွားမွန္းသိသြားရွာသည္။
”ေအာ္ ေဆာရီး ေမာင္မိုးျမင့္ ေမာင္ရင္ေဆြးေႏြးခ်င္တာ ေဆြးေႏြးပါ”

အဲ့ေတာ့မွ ေမာင္မိုးျမင့္က သူကဗ်ာရြတ္ေနက် ပံုစံအတိုင္း အသက္ကိုေအာင့္ျပီး ရိႈက္ထုတ္လိုက္သည္။ေနာက္ပခံုးကို ျမင့္ပစ္လိုက္ျပီး အံကိုၾကိတ္ရင္း ဇက္ကိုပါ ေစာင္းပစ္လိုက္သည္။

“ဒီအဆိုကို က်န္ေတာ္ေထာက္ခံပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ထပ္ျပီး ျဖည့္စြက္ခ်င္ပါေသးတယ္ ဥကၠဌၾကီးခင္မ်ား ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုအယံုၾကည္မရွိေတာ့တဲ့အခါ ေယာကၤ်ားေတြအတြက္ မိန္းမေတြ မလိုအပ္ေတာ့သလို မိန္းမေတြအတြက္လည္း ေယာကၤ်ားေတြလည္းမလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး ဒီေနရာမွာ က်န္ေတာ့္ထည့္ေျပာခ်င္တာက က်န္ေတာ္ မိန္းမေတြကို သိပ္မေက်နပ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္း ေလာက အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိတိုင္း ပိုျပီးမေက်မနပ္ ျဖစ္မိပါတယ္ ”

ေမာင္မိုးျမင့္က ကဗ်ာဆရာေလာကကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလိုၾကည့္ျပီးေျပာသည္။

ကဗ်ာဆရာေလာက က အသည္းအသန္ ထျငင္းသည္။ “မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး..အဲ့ဒါေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး ခ်စ္တာကြ..!!”

ဥကၠဌနည္းနည္းေၾကာင္သြားသည္။ ဘာမွ မဆိုင္ပါလားလို႔လည္း ေတြးမိသည္။ ေမာင္မိုးျမင့္ကိုဆက္ေျပာရန္အခ်က္ျပသည္။

“အဆိုမွာ က်ြန္ေတာ္ထပ္ျပီး ျဖည့္စြက္ခ်င္တာက ေယာကၤ်ားနဲ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အကူညီမလိုပဲ မိသားစု ဖန္တီးႏိုင္ေအာင္ လူသားအားလံုး ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ျပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ကေလးေမြးႏိုင္တဲ့ေဆး၀ါးမ်ိဳး ျမန္မာႏိုင္ငံေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရးမွ အျမန္ဆံုးေဖၚစပ္ေပးပါရန္ အဆိုကိုထပ္ျပီး ျဖည့္စြက္ခ်င္ပါတယ.္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ျပီး က်ြန္ေတာ္... ကိုယ္ပိုင္အကုသိုလ္ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာင္ ေရးထားပါတယ္.လိုအပ္ရင္ခုရြတ္ျပပါမယ္…” “ကိုယ္ပိုင္အကုသိုလ္” ေမာင္မိုးျမင့္က ကဗ်ာအတင္းထရြတ္ဖို႔လုပ္သည္။

ဥကၠဌခင္မ်ာ မနည္းတားယူရသည္။

ေမာင္မိုးျမင့္အဆိုျပီးျပီးခ်င္းပင္ “က်န္ေတာ္ အသည္းအသန္ကန္႔ကြက္ပါတယ္”.. “က်န္ေတာ္လည္း အျပင္းအထန္ကန္႔ကြက္ပါတယ္” ကဗ်ာဆရာ ကမၻာ့ဖ်ာနဲ႔ ကဗ်ာဆရာ ရင္နင့္ေအာင္ကို ထျပီး ကန္႔ကြက္သည္။မကန္႔ကြက္လို႔လည္းမျဖစ္ အိမ္ကမိန္းမေတြႏွင့္ ျပသာနာအၾကီးအက်ယ္တက္ႏိုင္သည္။
ကဗ်ာဆရာကမၻာဖ်ာက စျပီး ေျပာသည္။

“ဥကၠဌ ၾကိးလည္း ခ်စ္လွစြာေသာ ဇနီးနဲ႔သားနဲ႔ပါ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး ဥကၠဌၾကီးခင္မ်ား တကယ္လို႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအယံုၾကည္မရွိအဆိုသာ ေအာင္သြားပါက က်န္ေတာ္တို႔ မဒမ္ေတြ စိတ္ေကာက္ရင္ ဘယ္စကားလံုးနဲ႔ေခ်ာ့ရပါမလဲ ပိုဆိုးတာက ေမာင္မိုးျမင့္ေျပာတဲ့ ေဆးသာ တကယ္ထြက္လာရင္ က်န္ေတာ္တို႔ ဘ၀က မေတြးရဲစရာပါပဲ”

သို႔ေသာ္ ကန္႔ကြက္သည္ျဖစ္ေစ ေထာက္ခံသည္ျဖစ္ေစ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရေတာ့ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။
အဲ့ေတာ့ မဲခြဲျပီး အဆံုးအျဖတ္ရယူသည္။အဆိုက အျပတ္အသတ္ရံႈးသြာသည္။ မရံႈးပဲလည္း ေနမည္မဟုတ္ ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုက ေယာကၤ်ားေတြျဖစ္ေနေတာ့ ကိုယ္႔ေသတြင္းေတာ့ ကိုျပန္မတူးၾက။

ကဗ်ာဆရာေမာင္ျမတ္သူကေတာ့ ေမာင္မိုးျမင့္ကို မၾကည္ ၾကည့္ ၾကည့္ ေနသည္။ သူ႔အဆို ေမာင္မိုးျမင့္၀င္ရႈပ္ေတာ့မွ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရံႈးသြားရသည္္။

အစီစဥ္အရေတာ့ ေမးခြန္းေမးရမည့္အစီစဥ္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ ကဗ်ာဆရာဇာတိ(ဗ်ာပံု)က ဘာမေျပာညာမေျပာ အေရးၾကီးအဆိုထတင္သည္။

“ဥကၠၾကီးခင္မ်ား က်န္ေတာ္အေရးၾကီးအဆိုတစ္ခုတင္ခ်င္ပါတယ္ ခြင့္ျပဴေပးပါ”
 ဥကၠဌက ခြင့္မျပဴလို႔လည္းမျဖစ္  ထေျပာမယ့္အေျခအေနရွိေနေတာ့ခြင့္ျပဳလိုက္ရသည္။

"ေမာင္ဇာတိ ျမန္ျမန္တင္ပါ"

ဇာတိ(ဖ်ာပံုက)က အဆိုကိုဆက္ေျပာသည္။

“က်န္ေတာ္တင္ျပလိုတာက အခုဆိုရင္ ေခတ္ၾကီးက အရမ္းကို တိုးတက္ေနပါျပီအဲ့ေတာ့ ေခတ္စနစ္နဲ႔ မကိုက္ညီေတာ့တာေတြကို ျပင္ဆင္ရပါေတာ့မယ္ က်န္ေတာ္အရင္ဆံုးျပင္ခ်င္တာကေတာ့"

ဇာတိက ခဏနားလိုက္သည္။ျပီးေတာ့မွ “က်ြန္ေတာ့္နာမည္ကို အရင္ျပင္ခ်င္ပါတယ္ က်ြန္ေတာ့္နာမည္ဇာတိ(ဖ်ာပံု)ဆိုတာက ေခတ္မမီေတာ့ပါဘူး ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ခုေခတ္မွာ ဖ်ာ ဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး ေမြ႔ယာေတြပဲေခတ္စားေနပါေတာ့တယ္ အဲ့ေတာ့.. က်ြန္ေတာ့္နာမည္ကို ဇာတိ(ဖ်ာပံု)အစား ဇာတိ(ေမြ႔ယာပံု)လို႔ version ျမွင့္ လိုက္ခ်င္ပါတယ္ အဲ့ဒါအတည္ျပဳေပးပါ”

အမွန္ေတာ့လႊတ္ေတာ္လိုေနရာမ်ိဳးသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအေရးမ်ားသာ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ရသည့္ေနရာျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္က အထူးေဆာင္ရြက္စရာမလိုေအာင္ အားလံုးျပည့္စံုေနျပီ။ အဲ့ေတာ့ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ တာသာေလွ်ာက္ျပင္ေနၾကေတာ့သည္။
သိပ္ေတာ့လည္းေျပာစရာမလို သူ႔နာမည္သူျပင္တာ လႊတ္ေပးထားလိုက္ရံုပင္။

ဒီေလာက္ႏွင့္မျပီး ကဗ်ာဆရာ ကမၻာဖ်ာကပါ တစ္စခန္းထလာျပန္သည္။

“ဒီလိုဆိုရင္ က်န္ေတာ့္နာမည္လည္း version ျမွင့္မွ ျဖစ္မွာပါ က်န္ေတာ့္နာမည္ကိုလည္း ကမၻာေမြ႔ယာလို႔ အတည္ျပဴေပးပါ”

အားလံုးက ျပီးျပီးေရာ အတည္ျပဳေပးလိုက္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း နာမည္ ေျပာင္းခ်င္သူေတြက ထပ္တိုးလာသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကဗ်ာဆရာ မင္းလုလင္။

“က်ြ်န္ေတာ္လည္း နာမည္ version ျမွင့္ခ်င္ပါေသးတယ္ အရင္တုန္းက ေခတ္ေတြမွာ ရွင္ဘုရင္တို႔ မင္းတို႔ ဆိုတာ ရွိေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ အဲ့ဒီေခတ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး သမၼတခတ္ ျဖစ္သြားပါျပီ အဲ့ေတာ့ က်ြန္ေတာ့္နာမည္ကို မင္းလုလင္ကေနျပီးေတာ့ သမၼတလုလင္လို႔ ေျပာင္းခ်င္ပါတယ္ ဥကၠဌၾကီးခင္မ်ား ”

သမၼတလင္လု ဟု မေျပာင္းသည္ပဲ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဥကၠဌခင္မ်ာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေတြးမိသည္။

ေနာက္တစ္ခါ နာမည္ေျပာင္းခ်င္သူကလည္း ေပၚလာျပီ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကဗ်ာဆရာမ ျဖစ္ေနသည္။
ကဗ်ာဆရာမ ေရႊဖေယာင္း ကလည္း သူ႔နာမည္ကို ေျပာင္းဖို႔ အဆိုထျပဳသည္။

“က်ြန္မလည္း နာမည္ကို version နည္းနည္းျမွင့္ခ်င္ပါတယ္”

“ဘယ္လိုျမွင့္ခ်င္တာလဲကြယ္” ဥကၠဌအသံမွာ အေတာ္ပင္အားမရွိေတာ့။

“ဒီလိုပါ အခုဆိုရင္ေခတ္ၾကီးက အရမ္းတိုးတက္ျပီးေတာ့ ၂၄ နာရီလံုးလံုး လွ်ပ္စစ္မီးေတြ တထိန္ထိန္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါျပီး
ဒီခ်ိန္မွာ ဖေယာင္းတိုင္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ရွားကုန္ပါျပီ အဲ့ေတာ့လည္း နာမည္ကို version ျမွင့္တဲ့အေနနဲ႔  ေရႊဖေယာင္းကေန ေရႊလွ်ပ္စစ္ လို႔ေျပာင္းခ်င္ပါတယ္”

ေကာင္းေရာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌမွာ သူ႔နမည္ပင္ Update ျဖစ္ပါေတာ့မလားဟု ေတြးမိသည္။

ကြ်န္မလည္းေျပာင္းခ်င္ပါေသးတယ္။ ကဗ်ာဆရာမ ျမ က တစ္စခန္းလာျပန္သည္။

“ဟိုေလ ကြ်န္မ နာမည္က ေခတ္မမီေတာ့လို႔မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ျမ ဆိုတာထက္ ပလက္တီနမ္က ပိုျပီး ျမင့္မယ္ထင္လို႔.. ပလက္တီနမ္လို႔ ေျပာင္းခ်င္တာပါ”

ကြ်န္ေတာ္လည္း version ျမွင့္ခ်င္ပါေသးတယ္။ အဆိုရံႈးျပီး မံႈကုပ္ကုပ္ျဖစ္ေနေသာ ကဗ်ာဆရာေမာင္ျမတ္သူက အသံျပန္ထြက္လာသည္။

“ကြ်န္ေတာ္တိုတိုနဲ႔ လိုရင္းပဲေျပာခ်င္ပါတယ္ ခုေခတ္မွာ ျမက္ပင္ေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး အဲ့ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နမည့္ကို ေမာင္ျမတ္သူကေန ေမာင္ကြန္ကရစ္သူ လို႔ version ကို ျမွင့္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။”

“ကြ်န္ေတာ္လည္း ေျပာင္းခ်င္ပါတယ္ ”“ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေျပာင္းခ်င္ပါတယ္”   အသံေတြက တစ္ခုျပီးတစ္ခု ထြက္လာသည္။
ဥကၠဌ စိတ္မရွည္ေတာ့…

“ေတာ္ျပီေတာ္ျပီ နာမည္ေျပာင္းခ်င္သူေတြ version ျမွင့္ခ်င္သူေတြ အားလံုး စာရင္းေပးထားၾက
ေနာက္တစ္ေန႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ေၾကညာျပီး အတည္ျပဳေပးမယ္။ အ ခုေနာက္အစီစဥ္သြားမယ္ ဒါပဲ”

ေနာက္အစီစဥ္အရ ကဗ်ာဆရာ မူးရစ္က ေမးခြန္းေမးရန္ မတ္တပ္ထရပ္သည္။

လႊတ္ေတာ္တစ္ခုလံုး အံုးအံုးၾကြက္ျၾကြတ္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ္မီဒီယာသမားမ်ား အလုအရက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ေနၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကဗ်ာဆရာမူးရစ္မွာ ႏႈတ္ခမ္းနီမေလးေတြ အသည္းစြဲ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလွေသာ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။

“ကြ်န္ေတာ္ အခုေမးမယ့္ေမးခြန္းက ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႔က ကဗ်ာဆရာ အစ္ကုိၾကီးေတြ ျဖစ္တဲ့ ကိုေလေျပသုန္ ကိုလူလူလကၤ်ာ တို႔နဲ႔ တျခား အစ္ကိုအစ္မ ကဗ်ာဆရာ/မ ေတြ အတြက္ရည္ရြယ္ျပီး ေမးမွာပါ ကြ်န္ေေတာ္ေမးခ်င္တာက ”

ကဗ်ာဆရာမူးရစ္ စကားကိုခဏရပ္လိုက္သည။္ ျပီးမွ..

“တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရဆိုတာ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႔ မိဘပါပဲ အဲ့ေတာ့ မိဘတို႔၀တၱရားအတိုင္း အရြယ္လြန္သက္တမ္းလြန္ ေဂၚမစြံ လူပ်ိဳၾကီးအပ်ိဳၾကီးေတြကို မိဘျဖစ္ေသာ အစိုးရအေနနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္ရာနဲ႔
စီမံ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးရန္ ရွိမရွိ ဆိုတာကို သိလိုပါတယ္”

“၀ုန္းးးးးးး” ဆို ကဗ်ာဆရာမ အမြန္းမြန္း က ထရပ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ထက္ ဦးေအာင္ရပ္ထားက
ကဗ်ာဆရာေလေျပသုန္ျဖစ္ေနသည္။ ကဗ်ာဆရာေလေျပသုန္က

“ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႔ ဒီေမးခြန္းက ေမးခြန္းမျဖစ္ထိုက္ပဲ အဆိုျဖစ္သင့္တဲ့အတြက္ အဆိုအျဖစ္ေျပာင္းလိုပါတယ္”

အမွန္ေတာ့ ဒီေမးခြန္းဒီအဆိုနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကဗ်ာဆရာမူးရစ္နဲ႔ ကဗ်ာဆရာေလေျပသုန္တို႔က လက္၀ါးခ်င္းရိုက္ထားျပီးသားျဖစ္ေနသည္။ဒါေၾကာင့္လည္းမူးရစ္ေျပာလို႔မျပီးခင္ကတည္းက ကဗ်ာဆရာေလေျပသုန္က
မတ္တပ္ထရပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ဒီအတြက္ ေလေျပသုန္က မူးရစ္ကို ဘီယာေလးခြက္တိုက္မယ္ေျပာျပီး စည္းရံုးထားရျခင္းျဖစ္သည္။

“ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဒီေမးခြန္းကို အရြယ္လြန္ ေဂၚမစြံ လူပ်ိဳၾကီးအပ်ိဳၾကီးေတြကို မိဘျဖစ္ေသာ အစိုးရက သင့္ေလ်ာ္ရာနဲ႔ စီမံအိမ္ေထာင္ခ်ေပးရန္ လႊတ္ေတာ္က ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို တိုက္တြန္းေၾကာင္း အဆိုအျဖစ္ ေျပာင္းလိုပါတယ္”

“၀ုန္းးးးး” “ကြ်န္မ ကန္႔ကြက္ပါတယ္”… “ကြ်န္မလည္း  ကန္႔ကြက္ပါတယ္”
ကဗ်ာဆရာမ အမြန္းမြန္းႏွင့္ ကဗ်ာဆရာမ ျမ တို႔က ထျပီး ကန္႔ကြက္သည္ မကန္႔ကြက္လို႔လည္းမျဖစ္ သူတို႔က အပ်ိဳၾကီးစာရင္း ၀င္စျပဳေနျပီ။ ကဗ်ာဆရာမ အမြန္းမြန္းက
“ ဒီအဆိုေရာ ေမးခြန္းေရာ ကြ်န္မ ကန္႔ကြက္ပါတယ္ ကြ်န္မတို႔က ေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္တဲ့သူေတြ ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ေတြ မလုပ္ပါနဲ႔ ”

ကဗ်ာဆရာမ အမြန္းမြန္းက ကဗ်ာဆရာမူးရစ္ကို ေပၾကည့္ ၾကည့္ျပီးေျပာသည္။ ပါးစပ္ကလည္းေရရြတ္ေနလိုက္ေသးသည္။

“လူၾကည့္ေတာ့ ပိန္ေညာင္ေညာင္နဲ႔ ဆရာ၀င္လုပ္ေနေသးတယ္” ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ေသာ္လည္း မိုက္ကရိုဖုန္းက
အနားမွာ ရွိေနေတာ့ အားလံုးၾကားေလာက္သည္။ သို႔ေသာ္ ကဗ်ာဆရာမူးရစ္က သိပ္ဂရုမစိုက္
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုအတိုက္အခိုက္ခံရမယ္ ဆိုတာ သူေတြးထားျပီးသား။

ကြ်န္ေတာ္တစ္ခုေလာက္ေတာ့ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါထေျပာသူက မႏၱေလးက စာေရးဆရာေဒါက္တာဇြဲလြင္

“က်န္ေတာ္ တစ္ခုေလာက္အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္  ခုန ကိုေလေျပေျပာတဲ့ အဆိုေရွ႔ဆံုးမွာ အိမ္ေထာင္ျပဴရန္ ဆႏၵရွိေသာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလး ျဖည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကိုေလေျပတို႔လိုခ်င္တာေရာ အစ္မမြန္ တို႔ အတြက္လည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း လြတ္ကင္းသြားလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္”

ဥကၠဌ ကဗ်ာဆရာ ေသာ္ဇင္အုန္းက ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ျငိမ့္သည္။
ကန္႔ကြက္မည့္သူလည္းမရွိေတာ့ ။လႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲျပီး ဆံုျဖတ္ၾကသည္။
မဲခြဲဆံုးျဖတ္ေတာ့လည္း သိတဲ့အတိုင္းပင္ လႊတ္ေတာ္မွာက ကဗ်ာဆရာ အမ်ားစု။ ကဗ်ာဆရာဆိုသည္က ကိုယ့္အစြမ္းအစ ႏွင့္ဆိုလွ်င္ တစ္သက္လံုး ေဂၚမစြံ ျဖစ္ၾကဖို႔သာ မ်ားသည္။အဲ့ေတာ့ ေျပာစရာမလိုေအာင္ အဆိုက ေအာင္သြားသည္။
ကန္႔ကြက္မဲႏွင့္ ၾကားေနမဲမ်ားေတာ့ အနည္းငယ္ရွိၾကသည္။
ကဗ်ာဆရာေလေျပသုန္က ကဗ်ာဆရာ လူလူလကၤ်ာကိုိုေအာင္ျမင္သည့္ပံုစံျဖင့္ၾကည့္သည္။ကဗ်ာဆရာမူးရစ္က လက္ေလးေခ်ာင္းေထာင္ျပသည္။ ဘီယာေလးခြက္ ဟု ဆိုလိုသည့္သေဘာ။

ဥကၠဌအေနျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အစီစဥ္ေတြကို ျပီးေစခ်င္ေနျပီ။ ညေန လမ္းေလးဆယ္တြင္ ၀ိုင္းရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ မမီလို႔မျဖစ္။ ဒီေန႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ေနာက္ဆံုအစီစဥ္သာရွိေတာ့သည္။
မဲခြဲဆံုးျဖတ္အျပီးအားလံုးက ခတၱျငိမ္သက္ေနၾကစဥ္ မထင္မွတ္ဘဲ အသံတစ္သံထြက္လာသည္။

“ေညာင္..!!!!!!”

တစ္ခ်ိန္လံုး ျငိမ္ေနေသာ ကဗ်ာဆရာ ဟံလင္းက လက္ကိုင္ဖုန္းကို ထုတ္ျပီး အေျပးအလႊား ဓါတ္ပံုလိုက္ရိုက္သည္။ ပါစပ္ကလည္းေအာ္ေနေသးသည္။

“လႊတ္ေတာ္တက္ ေၾကာင္!! … လႊတ္ေတာ္တက္ ေၾကာင္!! …”

ကဗ်ာဆရာဟံလင္း ဓါတ္ပံုအရိုက္ေကာင္း၍ထင္သည္ လႊတ္ေတာ္တက္ေၾကာင္မွာ လႊတ္ ေနေအာင္ ေျပးေတာ့သည္။

ဥကၠဌေတာ္ေတာ္ ေဒါသ ထြက္သြားသည့္အေျခအေန ျဖစ္ေနသည္။
“ဒီေၾကာင္ကိုဘယ္သူေခၚလာတာလဲ” ေဒါသသံပါပါျဖင့္ေမးေနသည္။
အမွန္ေတာ့ ေမးစရာမလို ေၾကာင္ႏွင့္ပတ္သက္ျပီးယူလာမည့္သူဆိုလို႔ ကဗ်ာဆရာဟံလင္းနဲ႔ ကမၻာဖ်ာ ၂ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ပင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ အထူးေတြးေနစရာမလို အားလံုးသိႏိုင္သည့္အေျခအေန

လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌက သတိထပ္ေပးသည္။
“ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို သတိေပးထားမယ္ ေနာက္ကို လႊတ္ေတာ္ကုိအေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစမယ့္အရာေတြ ယူမလာၾကပါနဲ႔
 ေနာက္ျပီး လႊတ္ေတာ္တက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေဖ့ဘုတ္သံုးတာ ဆင္ျခင္ၾကပါ
ကြ်န္ေတာ့ wall မွာ notifications ေတြတက္လာေနတာ အာရံုေနာက္တယ္”…”ဒုန္း!!”

ဥကၠဌက ေမာင္းထုခ်ျပီးေျပာလိုက္သည္။ သူေျပာလို ႔မျပီးခင္မွာပဲ
ကဗ်ာဆရာဟံလင္း၏ လႊတ္ေတာ္တက္ေၾကာင္မွာ ေဖ့ဘုတ္ေပၚေရာက္
သြားျပီ ျဖစ္သည္။

လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌက ေနာက္ဆံုးအစီစဥ္ အဆိုတင္မည့္သူ႔ကို ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။ တိုတိုႏွင့္လိုရင္း တင္ရန္ေျပာသည္။အဆိုင္တင္ရမည့္သူမွာ ကဗ်ာဆရာ အလင္းႏွစ္ျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ ကဗ်ာဆရာ အလင္းႏွစ္မွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ အသက္မမီေသး သို႔ေသာ္ သူလည္းကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ စုစုေ၀းေနခ်င္သည္ အဲ့ေတာ့ လြယ္လြယ္ပင္ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ အသက္ကို ေျပာင္းလိုက္သည္။

“ကြ်န္ေတာ္တင္ခ်င္တဲ့ အဆိုနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေျပာရရင္ ခုတေလာ ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ ကဗ်ာဆရာေတြကို တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ ေမာင္ေဂၚလီဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး လူေျပာသူေျပာမ်ားေနပါတယ္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္း သံသယေတြ ၀င္ေနၾကပါတယ္ အဲ့ေတာ့ ေမာင္ေဂၚလီ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာကို စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ ဖြဲ႔ျပီး စစ္ေဆးေဖၚထုတ္သြားဖို႔ အဆိုျပဳလိုပါတယ္”

ပံုမွန္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ အဆိုကို ထပ္ျပီး ေထာက္ခံေဆြးေႏြး ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဥကၠဌေရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြပါ အစည္းအေ၀းကို ျပီးလိုၾကျပီ။ ၾကားျဖတ္အစီစဥ္ေတြေၾကာင့္လည္း အခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္လင့္သြားသည္။
ဥကၠဌက ဒီအဆိုကို ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ဆက္ေဆြးေႏြးဖို႔  ေရႊ႔လိုက္ျပီး အစည္းအေ၀းကို တိုတုိ ျပတ္ျပတ္ နဲ႔ သိမ္းလိုက္ေၾကာင္းေၾကညာလိုက္ေတာ့သည္။ ဒီလိုနဲ႔ အစည္းအေ၀း သတၱမေန႔မွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျပီးဆံုးသြားေတာ့သည္။


မျပီးလို႔လည္း မျဖစ္ က်ြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ အိပ္ခ်င္ေနျပီျဖစ္သည္။

အခန္းဆက္ရန္ ရွိပါေသးသည္။

                                                                                                           မွဴးသစ္

(ေနာက္တစ္ေန႔ လႊတ္ေတာ္အတြက္ အဆိုတင္ခ်င္သူမ်ား ေမးခြန္းေမးလိုသူမ်ား ကဗ်ာဆရာ မူးရစ္ထံ စာရင္းေပးထားႏုိင္ပါမည္။
 နာမည္ version ျမွင့္လိုလွ်င္လည္း စာရင္းေပးထားႏိုင္ပါေၾကာင္း...)