"ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္က ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ဘာေတြသင္ၾကားေပးေနသလဲ."

မွဴးသစ္
ရုပ္ရွင္အႏုပညာဆိုတာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအေပၚမွာ လႊမ္းမိုးရွိတယ္၊ အႏုပညာေတြကတဆင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းၾကားထဲမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ အမုန္းတရားေတြကင္းေ၀ေအာင္လုပ္ၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အကယ္ဒမီေပးပြဲကို ေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာထဲမွာ ထည့္ျပီးေရးထားတာကို သတိျပဳမိတယ္။
ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေျပာတဲ့ စကားျဖစ္တာမို႔ ရုပ္ရွင္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူေတြဟာ သတိျပဳမိၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အဲ့ဒီ စကားေတြကို ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ထည့္ေျပာခဲ့တယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္၊ ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ ဗီဒီယို ေတြထဲမွာ ခြဲျခားဆက္မႈနဲ႔ အမုန္းတရားကို သင္ၾကားေပးတာ ေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖါက္တာေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရွိေနဆဲပါပဲ။ အဲ့ဒီအျမင္ေတြကို ပိုျပီးေသခ်ာေစတာက ဒီႏွစ္အကယ္ဒမီေပးပြဲမွာ အေကာင္းဆံုးဇာတ္ကားဆု အပါအ၀င္ ဆု ၃ ဆုရသြားတဲ့ အုတ္ၾကားျမတ္ေပါက္ ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားဟာ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ဆိုင္ရာ မုန္းတီးမႈေတြျဖစ္ေစမယ့္ ဇာတ္ကြက္အခ်ိဳ႔ပါေနတဲ့ ဇာတ္ကားျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။
အဲ့ဒီ ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္ကြက္ ၂ ခုဟာ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အမုန္းတရားေတြလႊမ္းမိုးေနတာကို ေတြ႔ရႏိုင္တယ္။ ဒီေနရာမွာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ခုလံုး အေသခ်ာၾကည့္ျပီး သံုသပ္ခ်က္ေရးထားတဲ့ DatShin Page က ေရးသားထားတာကို ေကာက္ႏုတ္ေဖၚျပခ်င္ပါတယ္။ ( * သၾကား ေထာင္ကအိမ္ျပန္လာတဲ့အခန္းနဲ႕ ေရႊအုတ္ တစ္ေယာက္ မမၾကီးကို ရန္ေတြ႕တဲ့ အခန္းပါ။ ဇာတ္လမ္းနဲ႕ ဘာမွမပတ္သက္တဲ့ ျပီးေတာ့ အရမ္းလည္း အႏၱရာယ္ၾကီးတဲ့ လူမ်ိဳးေရးအေရာင္ဆိုးထားတဲ့ အကြက္ေတြကို ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာနဲ႕ ထည့္ရိုက္ထားပါတယ္။*) အျပည့္အစံုကို ဖတ္ခ်င္ရင္ ဒီလင့္မွာ ဖတ္ပါ - https://www.facebook.com/…/a.84420329895…/1100015513373021/…
ေဖၚျပထားတဲ့ သံုးသပ္မႈကို ၾကည့္ျပီး ဇာတ္၀င္ခန္း ၂ ခုတည္းလို႔ ဆိုျပီး တံု႔ျပန္ေကာင္းတံု႔ျပန္ႏိုင္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ သတိျပဳရမွာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကတဆင့္၊ အမုန္းတရားျဖစ္ျဖစ္၊ ခြဲျခားဆက္ဆံတဲ့အက်င့္ျဖစ္ျဖစ္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ျဖစ္ ေပးတဲ့အခါမွာ ဇာတ္ကားတစ္ကားလံုးစုျပံဳျပီးေပးမွ ဆိုတာမ်ိဳး
မဟုတ္ပါဘူး။ ဇာတ္ကြက္တစ္ခု၊ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္တစ္ခု တည္းနဲ႔လည္း လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲကို စြဲႏွစ္ျပီးေရာက္သြားေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီဇာတ္ကားထဲက ေနတိုးက စိုးျမတ္သူဇာကို ေျပာတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ေတြ၊ ထြန္းထြန္းတို႔ အိမ္ကို တျခားလူတစ္ေယာက္ပိုင္သြားတဲ့ ဇာတ္၀င္ခန္း အဲ့ဒီဇာတ္၀င္ခန္းမွာဆိုရင္လည္း ဘာသာျခား လူမ်ိဳးျခားက သိမ္းပိုက္လိုက္တာမ်ိဳး၊ ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခားဆိုတာကိုလည္း ဘယ္ဘာသာ၊ဘယ္လိုလူမ်ိဳးဆိုတာ သိသာေအာင္ ပံုေဖၚထားတာမ်ိဳး စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲက ဒိုင္ယာေလာ့ခ္တစ္ခုကို အျမဲတမ္းမွတ္မိေနတာမ်ိဳးဆိုတာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတတ္ပါတယ္။အဲ့ဒီထဲက အမူအက်င့္ေတြ စကားလံုးေတြကိုကို စြဲျမဲမွတ္မိေနမိေစတာမ်ိဳးပါ။ ဥပမာအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ျပီးခဲ့တဲ့ Oscar ဆုေပးပြဲမွာ nominated ၀င္ခဲ့တဲ့ HackSaw ဆိုတ့ဲ ဇာတ္ကားထဲမွာ ေသနတ္မကိုင္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္ သူနာျပဳ ေျပာတဲ့ “သူမ်ားေတြ လူသတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါလူေတြရဲ႕ အသတ္ကိုကယ္ေနမွာပါ” ဆိုတဲ့ စကားဟာ (က်န္ေတာ့္အျမင္အရ ခံစားမႈအရ) လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲကို ေရာက္သြားေစႏိုင္တဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္မ်ိဳးပါ။ အဲ့သလို ဇာတ္ကားတစ္ခုလံုးရဲ႕ အႏုပညာကို ခံစားျပီး၊ အဲ့သလို စကားကို နားေထာင္မိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ လူ႔အသတ္၊ လူ႔ျဖစ္တည္မႈတန္းဖိုးေတြကို အမ်ားၾကီး တန္းဖိုးထားသြားေစႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။
လြန္ခဲ့တ့ဲ ၇ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက စၾကည့္ဖူးျပီး အရမ္းၾကိဳက္ခဲ့ျပီး ခဏခဏၾကည့္ ျဖစ္တဲ့ Hotel Rwanda ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားထဲက ဒိုင္ယာေလာ့ဂ္တစ္ခုကိုလည္း ျပန္ျပီး အမွတ္ရမိပါေသးတယ္။အဲ့ဒီဇာတ္ကားကလည္း ရ၀မ္ဒါႏိုင္ငံက လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကို အေျခခံရိုက္ထားတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္ကားပါပဲ။ လူမ်ိဳးစု ႏွစ္စုၾကားထဲက မုန္းတီးေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ဒုကၡေတြ၊နာက်င္မႈေတြနဲ႔အတူ အမုန္းတရားေတြၾကားထဲက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို အေကာင္းဆံုးရိုက္ျပသြားႏိုင္တဲ့ ဇာတ္ကားပါ။ အဲ့ဒီဇာတ္ကားၾကည့္ျပီး လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈဆိုတာ သိပ္ကိုဆိုးရြားလွ ပါလားဆိုတဲ့ အသိရခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီဇာတ္ကားထဲမွာ သတင္းေထာက္ရိုက္လာတဲ့ လူေတြသတ္ေနတဲ့ ဗီဒိယိုဖိုင္ေတြကို မန္ေနဂ်ာေပါလ္ကေတြ႔သြားတယ္။ ေပါလ္က ဒီသတင္းကို တစ္ကမၻာလံုးက လူေတြသိသြားရင္ေကာင္းတာေပါ့လို႔ေျပာေတာ့ သတင္းေထာက္က “ဒါေတြကို လူေတြၾကည့္မိရင္ အ့ံၾသစရာၾကီး၊ ရက္စက္လိုက္တာ ဆိုျပီးေျပာၾကလိမ့္မယ္ ျပီးရင္ သူတို႔သြားစရာရွိတဲ့ ညစာစားပြဲေတြကို ဆက္သြားၾကမွာပါ” ဆိုျပီး ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားဟာ တကယ့္ကို စြံ႕အသြားေစတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ပါ။ လူေတြရဲ႕ တကယ့္အစစ္အမွန္ စာနာမႈကို ထင္းေနေအာင္ေျပာျပလိုက္တာ။
လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကည့္ဖူးၾကမယ့္ Bajrangi Bhaijaan ဆိုတဲ့ ေဘာလိ၀ုဒ္ဇာတ္ကားတစ္ကားကိုလည္း ေကာက္ႏုတ္ျပခ်င္ပါေသးတယ္။ အဲ့ဒီ ဇာတ္ကားကေတာ့ အေမနဲ႔ကြဲ၊ လမ္းေပ်ာက္ျပီး အႏၵိယေရာက္လာတဲ့ ပါကစၥတန္ကေလးငယ္ကေလးကို
ဘာသာမတူ၊လူမ်ိဳးမတူ၊ႏိုင္ငံမတူသူေတြက ေစာင့္ေရွာက္ထားျပီး ျပန္ပို႔တဲ့ ဇာတ္ကားပါ။ တကယ့္ကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းၾကားထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြ လႊမ္းမိုးလာေအာင္သင္ၾကားေပးႏိုင္တဲ့ ဇာတ္ကားမ်ိဲး။ အဲ့ဒီဇာတ္ကားအစမွာ ကေလးေပ်ာက္သြားေတာ့ ပါကစၥတန္ဘက္က မိသားစုေျပာလိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းဟာ အဲ့ဒီလူ႔အဖြဲ႔အစည္း ၂ ခု ၾကားက အေၾကာက္တရားေတြကို သံသယေတြကို အေကာင္းဆံုး ေဖၚျပသြားႏိုင္တယ္။ ေျပာသြားတာက “ အႏိၵယမွာ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ ရွိမွာပါ” ဆိုတဲ့ စကား ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သံသယေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ စကားလဲ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ သံသယကို ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ လူေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနတယ္ဆိုတာျပျပီး ေခ်ဖ်က္ျပတယ္။ အဲ့ဒီ စကားေနာက္က ေနာက္က ဇာတ္၀င္ခန္းေတြအားလံုးက ေခ်ဖ်က္ျပသြားတယ္။
The Long Way Home ဆိုတဲ့ ေတာင္ေျမာက္ကိုရီးယားစစ္ပြဲအေၾကာင္းရိုက္ထားတဲ့ ဇာတ္ကားဆိုရင္လည္း ႏွစ္ဖက္ စစ္သား ၂ ေယာက္ၾကားက ေမတၱာတရားကို ရိုက္ ျပသြားတာ တကယ့္ကို ေကာင္းပါတယ္။ အဲ့သလိုပံုစံန႔ဲ နီးစပ္တဲ့ အႏိၵယနဲ႔ပါကစၥတန္ စစ္သား ၂ေယာက္အေၾကာင္း ရိုက္ျပထားတဲ့ ဇာတ္ကားလည္း ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္။ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကတဆင့္ လူေတြကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြ ျပန္႔ပြားလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အားရဖို႔ေကာင္းၾကသလဲ။ ဒီေနရာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမၾကားထဲက ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို အေျခခံျပီး၊ ခ်စ္ၾကိဳက္ကြဲညားေတြ ရိုက္ျပေနတာမ်ိဳးကို ဆိုလိိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းၾကားထဲက ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ခ်စ္ေမတၱာတရား၊ ကိုယ္ျခင္းစာတရားေတြ ျပန္႔ပြားလာေအာင္ ဆိုလိုတာပါ။
ျမန္မာရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ အသားအေရာင္၊လူမ်ိဳး၊လိင္ ကြဲျပားမႈေတြကို ဟာသလုပ္ထားတာ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြလုပ္တာ အမ်ားအျပားေတြ႔ျမင္ရႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒါေတြနဲ႔ပါတ္သက္လို႔ "လူ႔အခြင့္အေရး၊ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းအမူအက်င့္ ႏွင့္ ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္မီဒီယာ" ဆိုျပီး အက်ယ္တ၀န္႔ ေျပာထားတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္လည္း က်န္ေတာ္ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္ ဒီလင့္မွာ သြားဖတ္ႏိုင္ပါတယ္- https://www.facebook.com/minthaung/posts/1012977825434955
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာထားသလိုပါပဲ ရုပ္ရွင္အႏုပညာဆိုတာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေပၚ မ်ားစြာလႊမ္းမိုးမႈရွိတဲ့ မီဒီယာေတြထဲကတစ္ခုပါ။ ဆိုရရင္ေတာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေပၚ လႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ ၾသဇာတစ္ခုကို ရရွိထားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ၾသဇာကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ဘယ္လို အသံုးခ်ၾကမလဲ၊ အမုန္းတရားေတြသင္ၾကားေပးဖို႔ အသံုးခ်ၾကမလား၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြသင္ၾကားေပးဖို႔ အသံုးခ်ၾကမလားဆိုတာကေတာ့ အဲ့ဒီအဖြဲ႔အစည္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚရင့္က်က္မႈ၊ ဥာဏ္ပညာျပည့္၀မႈနဲ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအေပၚ စိတ္ေစတနာရွိမႈ ဆိုတာေတြအေပၚမွာပဲ မူတည္ေနပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ဆိုတာကလည္း မီဒီယာတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ အ့ဲဒီမီဒီယာကို တစ္ခ်ိဳ႔က လက္နက္အျဖစ္အသံုးျပဳၾကတတ္ၾကတတ္ၾကတယ္။ ၀ါဒမိႈင္းေတြအျဖစ္အသံုးျပဳတတ္ၾကတယ္။
အသိဥာဏ္မရွိတဲ့လူမိုက္လက္ထဲမွာ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေဖါက္မယ့္ ခလုတ္ရွိေနရင္ အႏၱရာယ္သိပ္ၾကီးႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးပါပဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအေပၚ လႊမ္းမိုးမႈရွိတဲ့ ရုပ္ရွင္အႏုပညာေတြကတဆင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ၊ အမုန္းတရားေတြ ကင္းေ၀းေအာင္ ၊ ေမတၱာတရားေတြ တိုးပြားလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္မေကာင္းစရာ ရွိတာက သူတိုက္တြန္းတဲ့ ႏွစ္မွာပဲ အမုန္းတရားပါတဲ့ ဇာတ္ကားတစ္ခုကေတာ့ ဆုေတြရရွိသြားခဲ့ပါျပီ။
ျမန္မာ့. ျမန္မာ့ ရုပ္ရွင္ အေရာင္အေသြးစံုလင္.. ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားက အကယ္ဒမီေပးပြဲ အခ်ိန္ေတြ နီးလာတိုင္းၾကားရတတ္ပါတယ္။ အေရာင္အေသြးစံုလင္ဆိုတာ ဘာကို မ်ား ဆိုလိုခ်င္တာပၚလဲ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြရဲ႕ အျမင္အာရံုခံ အေရာင္သက္သက္စံုလင္တာကိုပဲ ဆိုလိုတာလား။ မည္သို႔ပင္ဆိုပါေစ အဲ့ဒီစာသားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနကေတာ့ လက္ေတြ႔ က်က် ရွိေနတာအမွန္ပါပဲ။ ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက မတူကြဲျပားတဲ့ အလွတရား (တနည္းအားျဖင့္ အေရာင္အေသြးစံုလင္တဲ့အလွတရားေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ လူသားဆန္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြကို ေဖၚက်ဴးေပးႏိုင္ျခင္း ခုထက္ထိမရွိေသးပါဘူး။) အဲ့ဒါေတြကို လုပ္ေဆာင္ေကာင္းရမွန္းမသိေသးရံုတင္မကပါဘူး၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ အမုန္းတရားေတြ မပါရွိေအာင္ ရုပ္ရွင္အႏုပညာကတဆင့္ လူေတြကို ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ အမုန္းတရားေတြ မကူးစက္သြား သတိျပဳရမယ္ဆိုတာလည္း မသိေသးဘူးလို႔ ထင္မွတ္ရပါတယ္။
ဒါက ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္ ျဖစ္လာဖို႔ အလွမ္းေ၀းေနေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါအျပင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ အဆိပ္အေတာက္တစ္ခုအျဖစ္ေတာင္ ရွိေနသလားဆိုတာ သံသယျဖစ္မိပါေသးတယ္။