အဲဒီည.....(ေရႊဖေယာင္း)

ေမွာင္မိုက္မႈထဲကညတညရဲ႕စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္သံတစ္ခု
မ်က္ႏွာကိုေတ႔ထားတဲ႔လက္သီးကိုထိုးခ်လိုက္
စူးစူးရွရွမ်က္၀န္းေတြထဲမွာဘာကိုရွာေဖြေတြ႕လုိက္မိလဲ
ဆုပ္ထားတဲ႔လက္ေတြထဲမွာသည္းခံျခင္းေတြကသိပ္သည္းသထက္သိပ္သည္းလာ
ထြက္လုဆဲဆဲစကားေတြကိုေသြးေတြစီးက်လာထဲ႔အထိဖိကိုက္လိုက္ ရနံ႕၀ါ
သက္ဦးဆံပိုင္အေတြးေတြကမထိတထိ ရိတိတိ ဟားတိုက္ရယ္ေမာ
၀င္သက္ ထြက္သက္
ေနာက္တေခါက္ျပန္စ ၀င္သက္ ထြက္သက္

ဒါဏ္ခ်က္ေၾကာင္႔ ဒါဏ္ရာျဖစ္တယ္
အရွိန္ျပင္းျပင္း ပဲ႔ထြက္လာတဲ႔ ၿဂိဳလ္အစအနေတြလာလာစိုက္တဲ႔အခါ
တျဖည္းျဖည္းက်ယ္လာတဲ႔ ရင္ဘတ္ကေဟာင္းေလာင္းေပါက္က
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေတြစီးစီးက်လာတတ္တယ္
ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔ အသက္ရႈသံေတြနဲ႔အသက္ဆက္ေနဦးမလား
ေလးဘက္ေလးတန္ပိိတ္ ရိုက္ခ်က္ျပင္းျပင္းေၾကာင္႔
ေန႔သစ္ေတြေတာင္အဂၤါမစံုေတာ႔ဘူး ရနံ႔၀ါ
မ်က္ႏွာကိုေမာ႔ အသက္တခ်က္၀၀ရႈျပီး
(၆) ထပ္တိုက္ေပၚကခဏခဏခုန္ခ်ၾကည္႔တယ္
အဲဒီမွာအဆံုးသတ္တစ္ခုမ်ားရွိေနမလား
ဦးေႏွာက္ေသးေသးေလးထဲအသိဥာဏ္ေတြထည္႔ေပးခဲ႔တာကို
ဒီတခါေတာ႔ေက်းဇူးမတင္ခ်င္ဘူး ေမေမ
ရႈိုုုက္သံတစ္ခ်က္မထြက္ပဲ တလွိမ္႔ခ်င္းဆင္းလာတဲ႔မ်က္ရည္
ဘာလို႔နားလည္မႈနဲ႔သည္းခံမႈအခ်ိဳးတက်ရွိမေနရတာလဲ
တစတစအေရထူလာတဲ႔အခါဥပကၡာတရားစတင္ေတြ႕ရွိလာ
၂၁ မွာမပ်က္ခဲ႔ေတာင္ ၃၁ မွာငါ႔ကမာၻကိုဖ်က္ေပးပါ
ညဟာညထဲမွာ….…။ ။


ေရႊဖေယာင္း