ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အရုပ္ကေလး ေအာင္ျပည့္ (သမုတိ)

မထင္မွတ္ပဲ ၾကယ္ေတြ အေထြးလိုက္ေဆာ့ကစားေနတယ္
အလင္းေတြ လမ္းကိုတိုးလို႔မေပါက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
အရုပ္ကေလးက ကြ်န္ေတာ့္ လက္ကိုကိုင္ထားတယ္ ... ကြ်န္ေတာ္က အရုပ္ေလးလက္ကိုဆုပ္လုိ႔
ကြ်န္ေတာ္က အရုပ္ကေလးကိုေမးတယ္ ... 

“ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔အရုပ္ကေလး ဘယ္သူကဘယ္သူ ႔ကိုပိုခ်စ္သလဲ ” လို႔ ...


အရုပ္ကေလးက က်မပုိတယ္ ... ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ပိုတယ္ ...အရုပ္ကေလးကြ်န္ေတာ္ ရင္ဘတ္ကိုထုၿပီး စိတ္ေကာက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္က အရုပ္ကေလး လက္ကိုတင္းတင္းဆြဲလို႔ ...
ကြ်န္ေတာ္က အရုပ္ကေလး ပါးကို ပုခံုးေပၚထမ္းထားတယ္ ... အရုပ္ကေလးက ကြ်န္ေတာ့္အကီ်ၤစေလးကို ကစားလို႔
အရုပ္ကေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကိုေမးတယ္ ...

“ အရုပ္ကေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္သူကဘယ္သူ ႔ကိုပိုခ်စ္သလဲ ” လို႔ ...

ကြ်န္ေတာ္က ေမာင္ပိုတယ္ ... အရုပ္ကေလးက ခ်စ္ပိုတယ္နဲ႔ ... အရုပ္ကေလး ႏႈတ္ခမ္းေလးစူလာတယ္ ... ကြ်န္ေတာ္ ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္တယ္
အရုပ္ကေလး မအားလပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ...
အရုပ္ကေလးက ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို ဆြဲလို႔ တစ္ဖက္ကကြ်န္ေတာ့္ လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ ... ကြ်န္ေတာ္က ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ဖြင့္ၿပီး
အရုပ္ကေလးကိုေမးတယ္

“ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔အရုပ္ကေလး ဘယ္သူကဘယ္သူ ႔ကိုပိုခ်စ္သလဲ ” လို႔ ...

အရုပ္ကေလးက ေမၾကီးကပိုတယ္ ... ကြ်န္ေတာ္ ကေဖၾကီးကပိုတယ္နဲ႔ ... အရုပ္ကေလး မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ျပံဳးလို႔ ... ကြ်န္ေတာ္ သားေလးကို ပုခံုးေပၚထမ္းလိုက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားအင္ေတြအျပည့္ပဲ ...
ကြ်န္ေတာ္က အရုပ္ကေလးပုခံုးေလးကို တြဲလို႔ထိန္းလို႔ ... အရုပ္ကေလး မ်က္လံုးထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြ ေ၀့လို႔
ကြ်န္ေတာ့္ကိုေမးတယ္ ...

“ အရုပ္ကေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္သူကဘယ္သူ ႔ကိုပိုခ်စ္သလဲ ” လို႔ ...

ကြ်န္ေတာ္က အဖြားၾကီးကပိုတယ္ ... အရုပ္ကေလးက အဖိုးၾကီးကပိုတယ္နဲ႔ ... အရုပ္ကေလး ပါးစပ္ထဲမွာ သြားေတြမရိွေတာ့ဘူး ...
ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာလည္း အၾကည္ဓာတ္ေတြသိပ္မရိွေတာ့ဘူး  ....ကြ်န္ေတာ့္တို႔ တစ္ေယာက္ပါးတစ္ေယာက္အပ္လို႔ ....

ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အရုပ္ကေလး
အရုပ္ကေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္
ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကုိပိုခ်စ္သလဲ။

                                                                             ေအာင္ျပည့္ (သမုတိ)
                                                                               20.12.12