ပိုင္ရွင္နဲ႔အခါအခါလြဲေခ်ာ္ေနရတဲ့ လက္စြပ္ကေလးဟာ ေျမျပင္ေပၚမွာ ရွိေနႏိုင္တယ္။
အတင္း လုပ္ယူ၍ ရ/မရ ဂစ္တာတစ္လက္ရဲ ႔မ်က္ေတာင္ အဖြင့္အပိတ္ကေန
Blue House ဆီကိုသြားတဲ့ ဖိနပ္သံေတြဟာ မီးေရာင္ေတြလို ေရာယွက္
ဖ်တ္ခနဲ မ်က္စိတစ္မိွတ္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ပိုင္ရွင္နဲ႔ အခါခါလြဲေခ်ာ္ေနရတဲ့ လက္စြပ္ကေလး
ဟာ ေျမျပင္ေပၚကို ေရာက္ရွိေနျပီ။ အရိုးအူတိုင္ေတြထဲ အေငြ႔အသက္ေတြ ရင့္က်က္လာတာနဲ႔
အမွ် အေတြ႔အၾကံဳတိုင္းဟာ အေၾကာင္း တရားနဲ႔ အက်ိဳးတရားနဲ႔ ဒိုးျပား ဆြဲရာကတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔။
မွားယြင္းေနဆဲမ်ိဳးပြား သီအိုရီအရ ပိုင္ရွင္နဲ႔ အခါခါလြဲေခ်ာ္ေနတဲ့ လက္စြပ္ကေလးဟာ
ေျမျပင္ေပၚမွာ ရွိေနတုန္းပဲ။ မလြတ္ထြက္ႏုိင္ဘူး။
မရုန္းၾကြႏိုင္ဘူး။ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားနဲ႔ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္တပ္ဆင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနမိတာပဲ။
ဦးေဏွာက္အေသကေန အခ်က္အလက္အေသေတြ ျပန္ျပန္ထုတ္ေပးေနတယ္။
သူပဲ။ငါပဲ။ မြဲျပီးရင္း မြဲ။ ရြဲျပီးရင္းရြဲ။ ၾကံခိုင္မႈမျပည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြကေနတစ္ဆင့္ အက္ဆစ္မိုးေတြ
ခ်လိုက္စမ္းပါ။ ၾကံဳဖူးတယ္မလား။
တံခါးပိတ္လိုက္ျပီးေတာ့မွ ကိုယ္ခႏၶာဟာ အျပင္ဘက္ က်န္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး။
ေသခ်ာပါတယ္။ ပိုင္ရွင္နဲ႔အခါခါလြဲေခ်ာ္ေနရတဲ့လက္စြပ္ကေလးဟာ ေျမျပင္ေပၚမွာ ထာ၀ရလဲေလ်ာင္းေနမယ့္ပံု။
- မိုးသစ္ေလျပည္
No comments:
Post a Comment