မေျပာမဆိုခ်င္မိေသာ စိတ္ ပါးစပ္ ႏႈတ္ခမ္း အေရးတယူမဟုတ္ဘဲ ေလာခ့္ခ်ထားယမန္ေန႕ ဒိုင္ယာရီ ကြက္လပ္ၾကီးငယ္ က အစ ဒဏ္ရာ အတိမ္အနက္
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ၾကီး မဟုတ္ဘဲ လြတ္လပ္မႈက ဘာ ဖရီးဒမ္ က ဘာ အစ သျဖင့္
သံေယာဇဥ္ အထံုးအၾကီးအေသး မီးနီ ျပမႈ မရပ္တန္႕ျခင္း ၾကိ္မ္တို႕ခံရမႈ
ဘယ္လမ္းက ျဖစ္ျဖစ္ စီးဆင္းမယ့္ ေရ။ ထို႕အတူ အလိုမတူ ၀မ္းေက်ာင္းေနရ။
ဘာသာစကားထဲမွာ ပိတ္မိေနျပီး ကဗ်ာဟာ ေရွးေရွးတုန္းကလို ေသွ်ာင္ထံုးနဲ႕ မဟုတ္ဘဲ
တြစ္စတာေလး ေသနတ္ပစ္သလို ဘိုေကပဲလား အဲဒီလို မေသခ်ာမႈ
မဲျပာပုဆိုး မနက္ျဖန္ေတြထက္ စာရင္ မနက္ျဖန္သာမယ့္ ေန ထဲမွာ ပိုးမႊားေတြ ပို
ပိုလာမလား ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကတည္းက စြဲကပ္ခံရတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕
ေကာ္ဖီဒကာေတြ ေန႕စဥ္နဲ႕ အမွ် ရွာေဖြေနရတဲ့ ေခတ္ပညာတတ္ အရာရွိငယ္
ဘ၀က ေႏြ မိုး ေဆာင္း မခြဲမျခား တစ္ရာသီတည္း ပူေလာင္အုိက္စပ္ေနေၾကာင္း
ဒီမိုကေရစီ နုိင္ငံေတာ္ အသစ္က်ပ္ခၽြတ္ၾကီးမွာ နုိင္ငံကို ထမ္းပိုးထားရသူလိုလို
ပ်င္းရိျခင္း အေလ့အထ က်န္းမာေရး လိုအပ္ခ်က္အရ ေနာက္ဆက္တြဲ လူမႈေရး ၾကမ္းတမ္းမႈ
နာရီလက္တံနဲ႕အတူ ေရြ႕ေနတဲ့ စိတ္ ထဲ ေလွနံဓားထစ္ ေတြ လက္ခေမာင္းခတ္ ဟစ္ေၾကြး
နားညည္းတယ္ ဘယ္လို ဆင္ထားမွန္းမသိတဲ့ ဖဲထုပ္ထဲမွာ ဘယ္လိုနံပါတ္မ်ိဳးနဲ႕
ဘ၀က ဖဲခ်ပ္ေပၚမွာ ကပ္ခြာလုပ္ထားမလဲ လိုလားသည္ ရွိေသာ္ မရွိေသာ္
ရက္စြဲ အစုတ္အျပတ္ထဲ စိတ္စြဲအမွားေတြကို စတာပလာနဲ႕ ခ်ဳပ္ထားလ်က္ တန္းလန္း
ကမာၻျပီးေတာ့ ကမာၻပါ အျခား အခ်င္းအရာၾကီးၾကီးမားမား မရွိ ဘ၀ျပီးေတာ့ ဘ၀ ပါ
ထို႕အတူ စကားလံုး အယိုအဖိတ္မ်ားအားလည္း ကဗ်ာျပီးေတာ့ ကဗ်ာအျဖစ္။
24.4.12
မိုးအိမ္လူ
No comments:
Post a Comment