ခင္ဗ်ားတုိ႔ အခုတီးခတ္လိုက္တဲ့ ဗံုသံေတြဟာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ မရွိဘူးျဖစ္ေန။ မိုးေကခမ္း

ေျပာပါတယ္ ေျပာပါတယ္ ေျပာၾကပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က်ဳပ္တုိ႔ စကားေျပာေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းနဲ႔
စကားေျပာေလ့က်င့္ဖုိ႔စာအုပ္နဲ႔ စကားေျပာေလ့က်င့္မႈဆုိင္ရာ အသံသြင္းတိတ္ေခြ သုိ႔မဟုတ္ ေလဆာဓာတ္ျပားနဲ႔။
အဂၤလိုဆက္ဆြန္ျပႆနာနဲ႔ ဘုိဟီးမီးယန္းဓာတ္စာနဲ႔ ဟစ္စပန္းနစ္အဝတ္အစားနဲ႔ ျမန္မာ သို႔မဟုတ္ ဘားမား
ေလွထုိးသားနဲ႔ ဖင့္ေဆာင့္ငိုမယ့္ ေလွစီးသူနဲ႔။ ဒီမွာ ဒီမွာ ခင္ဗ်ားအိမ္ေတာ္ထဲ အသက္ကုိေမြးျမဴေနရ ႏွစ္ကာလေတြထဲ
က်ဳပ္တုိ႔လည္း ဣႆာမစၦရိယကို အတံုးအတစ္လုိက္ လူပါးဝဝ ေမြးျမဴ။ ထြက္လာတဲ့ အသံက ဘာတဲ့..
မင္း Onlineမွာ ကဗ်ာေရးတာ ဘာရလဲ..။ ဟုတ္ကဲ့ပါ.. ကၽြန္ေတာ္ဟာ မ်က္ႏွာငယ္သူပါ၊

ခင္ဗ်ား မိုဘုိင္းဘေရာက္ဇာရဲ႕ ဟစ္စတုိရီလစ္ထဲက အဲဗား က်ဴတန္းစီေနတဲ့ ဗိေႏၵာဆရာ ေဒါက္တာခ်က္ႀကီးကုိ
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံဖန္ရံခါ၊ ဒါေပမယ့္ မ်က္ႏွာမွာ ရာသီေသြးေတြ ပန္းထြက္ေနေအာင္ေတာ့ လိုက္စားဖို႔ မသင့္ဘူး မဟုတ္လား။
အခု ခင္ဗ်ား ရူးသလိုအထာနဲ႔ တင္ဆက္ေနတာမ်ား ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကဗ်ာဆရာႀကီးေတာင္ ေသြးလန္႔ေလာက္တဲ့ Nine အဆင့္နဲ႔။
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ရုိင္းစုိင္းျပလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ ေနာင္တေတြနဲ႔ ေပးဆပ္ေနတဲ့ သက္ၾကားအုိ! ခင္ဗ်ားဆုိလိုရင္းေတြက
လတ္တေလာေရာင္းေကာင္းေနတဲ့ ခင္ဗ်ားပုိစတာထဲကလို ၾကည့္ မေကာင္းေတာ့ျပန္ဘူး။ ကဲ.. ေျပာ ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း
ေမြးရာပါ လြတ္လပ္ခြင့္မွာ အာဏာရွင္က ဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့ ပါးစပ္နဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔လုိပဲ ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ မဟုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔
မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္ ငယ္ဘဝနဲ႔ ဖုတ္ဖက္ခါ ထလာတဲ့ သမိုင္းဘီးအေရြ႕နဲ႔ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ အဝတ္အစားနဲ႔
ပြဲတက္ခြင့္ရ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲနဲ႔ ေမ်ာက္လို အူတတ္တဲ့ ဗီဇနဲ႔ ခိုးေၾကာင္ခုိးဝွက္အသက္ရွဴသံနဲ႔ ဘုရားသခင္သင္ျပေပးၿပီး အာပတ္ေျဖနည္းနဲ႔။
လခြီးပဲ.. အေစာကတည္းက ဒီကဗ်ာကုိ ဒီထက္ပိုၿပီး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေရးတတ္ခဲ့ဖုိ႔ သင့္တယ္၊ ဒီလိုပဲ ထင္ခဲ့၊
ဟုတ္ကဲ့! အခု ကၽြန္ေတာ္လည္း စကားေျပာေလ့က်င့္ေနပါတယ္။

မိုးေကခမ္း