စီးကရက္ေတြက သူ႔သက္တမ္းေတြ ကို ေရတြက္သြားပါလိမ့္မည္ (မွဴးသစ္)

ညေနခင္းသည္ အေရာင္ေတြေဖ်ာ့လြန္းေသာ ညေနခင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဒါမွမဟုတ္ အေရာင္ေတြ လြင့္ေမ်ာ ေနျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္ လြင့္ေမ်ာေနသမွ်သည္ အရာအားလံုးျဖစ္သည္။ အတိတ္ ၊ အနာဂတ္၊ ျဖစ္တည္မႈ ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ၊ေတးသီခ်င္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေမတၱာတရား၊ လံုျခံဳေႏြးေထြးမႈ၊ ထိတ္လန္႔ေအးစက္မႈ.နာက်င္၀မ္းနည္းမႈ.။
ဘာေတြကို မ်ား သတိတရျဖစ္ေနမိေသာ ညေနခင္းေတြလဲ..။
သူကိုယ္တိုင္ လြဲေမ်ာ ခဲ့ေလျပီ

ေသာက္လက္စ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္သည္ ေကာ္ဖီေအးမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ေႏြးေထြးမႈတို႔ ေလ်ာ့နည္းသြားမွာ စိုးရိမ္မိသည္။ ေအးစက္မႈေတြက ဘ၀တစ္ခုစာ ရွင္သန္မႈဧ။္ တစ္ခုတည္းေသာ ျဖစ္တည္မႈျဖစ္ခဲ့သည္။ အသက္ရွင္ျဖစ္တည္မႈေတြ မွာ သူတတ္ႏိုင္ေသာ အရာဟူ၍  အမ်ားၾကီးမရွိခဲ့.။ လက္ၾကားမွာ ညွပ္ထားေသာ စီးကရက္ျပာေတြကို ေခြ် ခ်ပစ္ဖို႔ အထိ တံု႕ ဆိုင္းတတ္  လြန္းေသာ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ကုိသာ ရရွိခဲ့သည္။

"ေကာ္ဖီနဲ႔ စီးကရက္ဆိုတာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာ အဓိက အမွတ္အသား"

ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ မွတ္ပံုတင္ကဒ္ဧ။္ ထင္ရွားသည့္အမွတ္အသား ဆိုေသာေနရာတြင္ ထိုအရာေတြကို သူျဖည့္စြက္ ခ်င္မိသည္။ သို႔ေသာ္ သူက ျပဌန္းသူမဟုတ္ ျပဌန္းခံသူသာ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္ပံုတင္ပါ စာသားမ်ားက သက္ေသ ျပသခဲ့သည္။

ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ လူငယ္ဘ၀ဟာ သိပ္ေတာ့လည္း အမွတ္ရစရာ မေကာင္းလွ၊
မီးခိုးေရာင္ ေဘးလြယ္အိတ္ကေလးရယ္..မွတ္စုစာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ရယ္ အျပာ္ေရာင္စက္ဘီးကေလးတစ္စီးရယ္၊ တစ္သက္တာလႊဲခါသြားတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုရယ္
ေခါင္ရည္ပုလင္းေတြရယ္..ေဆးေပါ့လိပ္ တိုေတြရယ္ ထူးအိမ္သင္သီခ်င္းေတြရယ္.. ဟိုလြဲဒီလြဲ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခ်ိဳ႔ရယ္ ဒီေလာက္ပါပဲ၊

ဂ်င္းပင္ေတြကို စုတ္ျဖဲဖူးပါသလား၊ မာက်ဴရီမီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ အထိ လြင့္ေမ်ာခဲ့ဖူးပါသလဲ
မ ၀ယ္ယူႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဂစ္တာအစား သိမ္ငယ္စိတ္ကို " ေတာက္" ေခါက္ ေရာခ့္သီခ်င္း ေတြ ညည္းခဲ့ဖူးပါသလား.
ဖြင့္မၾကည့္ရဲတံခါးတစ္ခ်ပ္ကို အျပင္ကေန အစိမ္းေရာင္ေတြ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေရးဆြဲထားလိုက္တယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ သီခ်င္းေတြနားေထာင္ရမွာ သူေၾကာက္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ကိုငွက္ဧ။္ "သက္ျငိမ္" "အျဖဴေရာင္အက်ၤ ီကေလး"သီခ်င္းေတြ ကို ညည္းျဖစ္ခဲ့သည္။
နာက်င္မႈေပါင္းမ်ားစြာ ဘယ္ေလာက္စေတးလိုက္ရသလဲ.။ နာက်င္၀မ္းနည္းမႈတို႔ကပင္ ေတြေ၀လြန္းလွသည္။
မေရရာမႈဆိုတာ သူေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ဂက္စ္မီးျခစ္ကေလးတစ္ခုျဖစ္သည္ ။
အလင္းေရာင္တစ္ခ်ိဳ႔ ပါသြားခဲ့ေလသည္။

ဘ၀မွာ ဘာေတြက အ ျဖတ္ ရအခက္ဆံုးလဲဟု ေမးလာလွ်င္ သူက စီးကရက္ႏွင့္ သတိတရစိတ္..ဟု ေျဖဆိုခ်င္မိသည္။

သတိတရျဖစ္စိတ္သည္ လန္ဒန္ဗူးခြံအေဟာင္းတစ္ခုနွင့္ ညီမွ်သည္။ ေဆာင္းဦးလိႈင္ဧ။္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ႏွင့္ ညီမွ်သည္။ ေက်ာက္ပါးျပီး ဂက္စ္ ကုန္စ ျပဳေနေသာ မီးျခစ္တစ္လံုးႏွင့္ ညီမွ်သည္။ ျပန္႔က်ဲေနသည့္ ေဆးေပါ့လိပ္ တိုမ်ားႏွင့္ညီမွ်သည္။ မညီမွ်ေတြက လမ္းခြဲ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သည္ အခ်ိဳ႔အေကြ႔မ်ားစြာ.

*လူေတြ.. လမ္းေတြ.. ကိုယ္တိုင္ေရႊ႕လ်ားမႈ မ်ား
ေနာက္ဆံုးအေျခအေန မေရာက္ေသးလဲ ကိုယ္က ေနာက္ဆံုးကိုပဲ ၾကိဳေစာင့္ေနတာ
ေမွ်ာ္လင့္ထားတာေတြ.
ထိတ္လန္႔တၾကား ေၾကာက္ရြ႔ံမႈေတြက အိပ္မေပ်ာ္ပဲ ထေယာင္မိတဲ့ ညေတြမ်ားလာတယ္
သတိတရျဖစ္မႈေတြ စိတ္မွာ စက္မ်ား တပ္စင္ထားမိသလား
ခဏခဏ ျပန္ ျပန္ ရစ္မိ*

မနက္ျဖန္ဆိုေသာစကားလံုးသည္ ဘာအတြက္ ျဖစ္တည္ေနခဲ့သည္ဆိုတာကို သူနားမလည္ခဲ့။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႔ ခက္ခဲလြန္းလွ်င္
သက္တမ္းေတြကိုသာ ျဖတ္ ခ် ထား ခဲ့ ခ်င္ မိ သည္။

*မနက္ျဖန္ေတြ မရွိေတာ့ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ မနက္ျဖန္ေတြဆိုတာ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးေပါ့ ..

သူစိတ္ေတြ ေလေနသည္။ ေလေနတဲ့ စိတ္ဟာ ဘယ္ကိုမ်ား ေရြ႕လ်ားေနပါသလဲ. သိမ္ေမြ႔လြန္းေသာ နာက်င္စရာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခ်ိဳ႔ရွိခဲ့ သည္။. ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ၀မ္းနည္းစရာ လြမ္းေဆြးစရာ အစ ေပါင္းမ်ားစြာ သူဘယ္အရာကို မွ ဆြဲထုတ္ၾကည့္ ဖို႔ မ၀ံ့မရဲျဖစ္ခဲ့ ။  မေသခ်ာမႈဟာ သူ႔အိတ္ကပ္ကေလးထဲက ျပဳတ္ က် သြား ခဲ့သည္.. အလိုအေလ်ာက္ ။ ေလ်ာ့လ်ဲေနတဲ့ အနာဂတ္ ၊ ျပန္လွည့္ၾကည့္မရဲခဲ့ေသာ အရာေတြအတြက္ သူေမ့ေလ်ာ့ထားလိုက္ရေသာ အရာတို႔က ပိုဆံုးရံႈးရသည္ဟုထင္မိသည္။ ဆံုးရံႈးမႈတို႔သည္လည္း သိပ္ေတာ့အထူးအဆန္းမဟုတ္ ။ အသက္ရွင္သန္မႈတို႔သည္ မနက္ျဖန္ဟု အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုခြင့္မရွိေတာ့။

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို မေရးသားျဖစ္ခင္ကပင္ သူ မ်ဥ္တားျပီး ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ အေငြ႔ပ်ံမႈေတြမွာေတာ့ ရင္ခုန္သံေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားပါသြားလိမ့္မည္။ ႏွစ္ကာလေတြအေဟာင္းေတြဟာ မ်က္၀န္းေပၚမွာ ပ်ံ၀ဲလို႔..။
နာက်င္စရာအျဖစ္အပ်က္တစ္ခ်ိဳ႔ ရွိလိမ့္မည္။ ၾကည္ႏူးလြမ္းဆြတ္စရာမ်ားလည္း ရွိလိမ့္မည္၊ ေၾကာက္ရြံ႔ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားလည္း ရွိခဲ့လိမ့္မည္။ သူလွည့္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့..။ ႏွစ္ကာလအေဟာင္းေတြက သီခ်င္းေတြဆို၍ ေရာက္လာသည္။
ညေနခင္းဟာ လွပ္ ခ နဲ..

*ကုိယ့္ေနာက္ေက်ာမွာ ဓါးတစ္လက္စိုက္၀င္ေနခဲ့ရင္ ကိုယ္ကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ တာ၀န္မရွိဘူး
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္ ကိုယ္ရယ္ ဒီလိုနဲ႔ တန္ဖိုးေတြ “ပြ န္ း ပဲ့ ပါ” သြားး ခဲ့တယ္*

ေနာက္ေက်ာမွာ ဓါးေပါင္းမ်ားစြာ စိုက္၀င္ခဲ့ဖူးသည္။ လက္ဖ၀ါးေတြဟာ ဘာကိုမွ ဆုပ္ကိုင္ၾကည့္ဖို႔ မ၀ံ့ရဲခဲ့ ..။ သူအိမ္မက္က ႏိုးလာခဲ့သည္။ သူ႔လက္ဖ၀ါးမွာ စူးတစ္ေခ်ာင္းးး
အားးးးးး
အလန္႔တၾကား ေခါင္းေတြကို စိုက္ခ်လိုက္ရသည္။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ မိုးေကာင္းကင္
ပတ္သက္မႈေတြကို အေ၀းဆံုး သို႔ သူကိုယ္တိုင္  လြင့္ေမ်ာ ပစ္လိုက္သည္။

မျမင္ရေတာ့တဲ့ အရာေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္
မၾကားရေတာ့တဲ့ အရာေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ..
မျမင္ခဲ့ရတဲ့ အရာေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မၾကားခဲ့ရတဲ့ အရာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္
အမွတ္တရမ်ားစြာ ရွိေနပါလိမ့္မယ္ သတိတရ နာက်င္မႈေပါင္းစြာ ရွိေနပါလိမ့္မည္.။ ထိုသို႔ျဖင့္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ မိုးေကာင္းကင္ ကို သူလမ္းခြဲျဖစ္ ခဲ့သည္။ ကတွၱွီပါ လမ္းခြဲေတာ့မဟုတ္ခဲ့ နာက်င္မႈလမ္းေတြသာ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္ည္.။
သူျပံဳးလိုက္မိသည္။ အသက္အရြယ္ေတြ ၾကီးရင့္လာတာနဲ႔ အျပံဳးေတြမွာ အဓိပါယ္ေတြ ေ၀း၀ါးလာခဲ့သည္။

သူ သီခ်င္းေတြနားေထာင္ရမွာ ေၾကာက္ရြ႔ံေနမိသည္။
ထိုသို႔ျဖင့္ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ ဧ။္ "အရည္ေတြေပ်ာ္ကုန္ျပီ" သီခ်င္းကို ခပ္တိုးတိုးကေလး ညည္းျဖစ္သည္။
ဖ်တ္ခနဲ တိုက္ခတ္သြားေသာ ေလေျပသည္ ၾကိမ္ႏႈန္းဘယ္မွ် ရွိေနမလဲ . ဘယ္ဘက္အျခမ္းမွာ ဆံုးရံႈးလိုက္ရမႈမ်ား..


ညေနခင္းသည္ လြင့္ေမ်ာ္လြန္းလွသည္။ ညေနခင္းေတြကို အဆံုးသတ္ၾကည့္ဖို႔ သူ႔အတြက္ ခက္္ခဲလြန္းသည္။ စာအုပ္အငွားဆိုင္ကေလးေတြ၊ အိမ္အျပန္လမ္းေတြ.၊ ဂ်င္ပင္၀တ္ထားတဲ့ လဘက္ရည္ဆိုင္ေတြ. မာက်ဴရီမီးေရာင္ေတြ ၊ ဒီေရအတက္အက် လိႈင္းပုတ္သံေတြ.. သီခ်င္းသံေတြ ဂစ္တာေခါက္သံေတြ.
အရာအားလံုဟာ တိတ္တဆိတ္
ညေနခင္းေတြကေန ထြက္ခြါသြားခဲ့ျပီလား..

တစ္စံုတစ္ရာကို အဆံုးသတ္ ၾကည့္ရမည္ဆိုလွ်င္..

ကိစၥမရွိပါ စီးကရက္ေတြက သူ႔သက္တမ္းေတြ ကို ေရတြက္သြားပါလိမ့္မည္..

စိတ္ေတြ လြင့္ေမ်ာလြန္းလွသည္။ လြင့္ေမ်ာသည္ကပင္ မြန္းက်ပ္လြန္းသည္။ ဘာကိုေတြေ၀ေငးေမာရမည္ဆိုတာ သူမသိေတာ့
ေသာက္သံုးျပီးစ စီးကရက္တိုေတြကို ေရတြက္ေနမိသည္။ သူမမွတ္မိ ႏိုင္ မွတ္ဥာဏ္သည္ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေရြးျခယ္တတ္သည္လား..၊ သူမသိ သို႔ေသာ္ ကိစၥမရွိပါ စီးကရက္ေတြက သူ႔သက္တမ္းေတြ ကို ေရတြက္သြားပါလိမ့္မည္။ သူျပံဳးလိုက္သည္။ မီးခိုးေငြ႔ေတြ ကို နာက်င္ေငးေမာရင္း..


မွဴးသစ္



* (စတား)ျပထားသည္မ်ားမွာ ေရးခဲ့ဖူးေသာ ကဗ်ာမ်ားမွ စာသားမ်ားျဖစ္သည္။